Κύριε Νικολόπουλε,

Την 11^η Απριλίου 2016 δημοσιεύσατε στην ιστοσελίδα reporter.gr άρθρο σας με τίτλο «Πληρώνουμε τους χαραμοφάηδες», επιχειρώντας μέσω αυτού να αναδείξετε το γεγονός ότι η Κυβέρνηση, αντί να προσπαθήσει να περιορίσει τα έξοδά της μειώνοντας τις κρατικές δαπάνες, προτιμά να αυξήσει για μια ακόμη φορά τους φόρους. Στο άρθρο σας επικαλείστε ως παράδειγμα «άχρηστου δημόσιου οργανισμού που έτρωγε τα λεφτά μας», ατυχώς κατά τη γνώμη μου, το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής (Ι.ΜΕ.ΠΟ.).

 

Στο σημείο αυτό και πριν εισέλθουμε στην ουσία της απάντησης, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι το Ι.ΜΕ.ΠΟ. δεν ασκούσε πολιτική στο θέμα της Μετανάστευσης. Ο ρόλος του σε σχέση με την Κυβέρνηση ήταν καθαρά συμβουλευτικός και ενημερωτικός. Οι κύριοι άξονες της δράσης του ήταν οι παρακάτω:

·         Κατέγραφε και ανέλυε τις ασκούμενες πολιτικές άλλων κρατών, ευρωπαϊκών και μη και πρότεινε δράσεις και πολιτικές που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στην Ελλάδα, καταγράφοντας και τις πιθανές διαφορετικές συνέπειες, θετικές ή αρνητικές.

·         Διεξήγαγε έρευνες σε συνεργασία με πανεπιστήμια και άλλους ερευνητικούς φορείς, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, για την καταγραφή των επιπτώσεων της μετανάστευσης στην οικονομία, στην παιδεία, στο αγροτικό, στην υγεία, στην κοινωνία κλπ. Οι μελέτες παραδίδονταν στην Κυβέρνηση, αλλά επίσης δημοσιεύονταν αυτούσιες και στον ιστότοπο του Ι.ΜΕ.ΠΟ. Αρκετές χρησιμοποιήθηκαν στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία.

·         Λειτουργούσε ως συντονιστής ανάμεσα στα συναρμόδια υπουργεία ώστε να υπάρχει συντονισμένη δράση και να μην αναλώνονται πόροι και χρόνος στην ανάπτυξη αντικρουόμενων πολιτικών.

·         Ανέπτυσσε σχέσεις με διεθνείς οργανισμούς και φορείς, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, κυβερνήσεις και αρμόδιες υπηρεσίες άλλων κρατών που αποτελούσαν πομπούς ή και δέκτες μεταναστών προς και από την Ελλάδα, ώστε να συνδιαμορφώνονται πολιτικές αμοιβαία επωφελείς.

·         Ανέπτυσσε προγράμματα για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και για την διευκόλυνση της κοινωνικής ένταξης των νόμιμων μεταναστών σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς, πανεπιστήμια, ΜΚΟ, ινστιτούτα κλπ.

·         Δημιούργησε τη μοναδική στην Ελλάδα βιβλιοθήκη, εξειδικευμένη σε θέματα μετανάστευσης, με περισσότερους από 4000 τόμους, την οποία μπορούσε να επισκεφθεί και ηλεκτρονικά ο κάθε ενδιαφερόμενος.

 

Οι παραπάνω δραστηριότητες αποτελούν ένδειξη της πολυσχιδούς δράσης του Ι.ΜΕ.ΠΟ. Πλήρης κατάλογος με το συνολικό έργο του Ινστιτούτου για την περίοδο 2004-2009 έχει δημοσιευθεί και είναι στη διάθεσή σας. 

 

Σύμφωνα με το άρθρο σας, ο τότε Υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκούσης, υποθέτω συνεισφέροντας στην προσπάθεια διαδοχικών κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. να πατάξουν φαινόμενα κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος, εντόπισε και κατήργησε το Ι.ΜΕ.ΠΟ. Εκ του γεγονότος ότι όλα τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο σας περιλαμβάνονται σε σχετικό δελτίο τύπου που εξέδωσε το ΥΠ.ΕΣ. την εποχή εκείνη και αφορά την περίοδο 2008-2009, οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι το χρησιμοποιήσατε ως μοναδική πηγή στη δημοσιογραφική σας έρευνα. Παραβλέποντας το αντιδεοντολογικό της επιλογής σας να μην ερευνήσετε εάν υπάρχει αντίλογος, επιτρέψτε μου να δώσω τις απαραίτητες απαντήσεις, σε εσάς και τους αναγνώστες σας, προς αποκατάσταση της αλήθειας.

Κατ’ αρχάς, σας ενημερώνω ότι έχω καταθέσει αγωγή για το συγκεκριμένο δελτίο τύπου, το οποίο και θεωρώ ότι με προσβάλλει άδικα και βάναυσα ως πρόεδρο του Ι.ΜΕ.ΠΟ. Η εκδίκαση της υποθέσεως έχει ήδη λάβει δύο αναβολές, με την τελευταία προ ολίγων ημερών, εξαιτίας απεργίας των δικηγόρων. Εν συνεχεία θα αναφερθώ σε συγκεκριμένα σημεία του δελτίου τύπου (και κατ’ επέκταση του άρθρου που τα αναπαρήγαγε) προκειμένου να αποδείξω το αναληθές και κακόβουλο των αναφερομένων.

 

Βασική κατηγορία ήταν ότι το Ι.ΜΕ.ΠΟ. επρόκειτο για έναν σπάταλο οργανισμό που ξόδευε σημαντικά ποσά σε ταξίδια με συμμετοχή μελών του Δ.Σ. και υπαλλήλων, καθώς και σε μισθούς των 17 υπαλλήλων του (ενδεικτικά αναφέρεται το ποσό των 600.000 ευρώ το χρόνο). Τόσο η προαναφερθείσα κατηγορία όσο και το συγκεκριμένο ποσό ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Ο μισθός των υπαλλήλων δεν ξεπερνούσε τις 350.000 ευρώ το χρόνο αθροιστικά, όπως και οι ίδιοι είχαν δηλώσει με κοινή τους ανακοίνωση, ως απάντηση στο δελτίο τύπου του ΥΠ.ΕΣ. Άλλωστε, το Ι.ΜΕ.ΠΟ. επρόκειτο για Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και ο μισθός δεν υπερέβαινε τότε τα 1200 ευρώ καθαρά (περίπου 1700 ευρώ μικτά) και αυτό αφορούσε το επιστημονικό προσωπικό και όχι το βοηθητικό (όπως για παράδειγμα τις 2 καθαρίστριες ή το διοικητικό προσωπικό που συμπεριλαμβάνονταν στους 17 υπαλλήλους). Σημειωτέο ότι όλο το επιστημονικό προσωπικό ήταν τουλάχιστον κάτοχοι τίτλου Μάστερ ενώ κάποιοι ήταν και κάτοχοι διδακτορικού τίτλου. Το Ι.ΜΕ.ΠΟ. λειτουργούσε με πολύ λιγότερο προσωπικό από ό,τι προβλεπόταν από τον κανονισμό του, άλλωστε και στο δελτίο τύπου χαρακτηρίζεται ως υποστελεχωμένο. Επομένως, σίγουρα δεν φρόντισε να διορίσει ημέτερους για να λαμβάνουν παχυλούς μισθούς.

Αναφορικά με τα ταξίδια. Το Ι.ΜΕ.ΠΟ. είχε ορισθεί ως σύνδεσμος της Κυβέρνησης με έντεκα συναρμόδια υπουργεία που εμπλέκονταν σε ζητήματα μετανάστευσης και είχε επιφορτιστεί, τόσο από τον ιδρυτικό κανονισμό του όσο και από αποφάσεις του αρμόδιου υπουργού και του γενικού γραμματέα να συμμετέχει και να εκπροσωπεί τη χώρα σε συνέδρια και συναντήσεις σχετικά με το φαινόμενο της μετανάστευσης ανά τον κόσμο.

 

Ο ρόλος του Ι.ΜΕ.ΠΟ. ενδυναμώθηκε ιδιαίτερα μετά την ανάληψη από τη χώρα μας, το 2008, της οργάνωσης και διεξαγωγής του Παγκόσμιου Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη, που έλαβε χώρα στις αρχές του 2010 και όπου συμμετείχε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ κ. Μπαν Κι-μούν. Στην πορεία μέχρι το Παγκόσμιο Φόρουμ οργανώθηκαν αρκετά προσυνέδρια ανά τον κόσμο στα οποία το Ι.ΜΕ.ΠΟ. έπρεπε να συμμετέχει ως επικεφαλής αντιπροσωπειών από την Ελλάδα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το συνέδριο στην Κίνα, όπου συμμετείχαν γενικοί διευθυντές και στελέχη τεσσάρων υπουργείων, αλλά και στην Αυστραλία, όπου διοργανώθηκε συνέδριο με συμμετοχή Ελλήνων και Αυστραλών ειδικών στο θέμα της μετανάστευσης. Στην αποστολή του Ι.ΜΕ.ΠΟ. περιλαμβάνονταν η Γενική Διευθύντρια Μετανάστευσης του ΥΠ.ΕΣ., εκπρόσωπος των μεταναστών από την Ελλάδα και καθηγητές πανεπιστημίων. Συνεπώς δεν επρόκειτο, όπως αναφέρεται στο άρθρο σας, περί εννέα υπαλλήλων του Ινστιτούτου. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα παραδείγματα που αναφέρατε.

 

Η πιο σημαντική ίσως παράλειψη του άρθρου σας είναι η μη αναφορά του γεγονότος ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων το μεγαλύτερο μέρος του κόστους των αποστολών καλυπτόταν από τις χώρες που μας προσκαλούσαν ή από ευρωπαϊκά προγράμματα και σίγουρα όχι από δημόσιο χρήμα. Αυτό εύκολα αποδεικνύεται αν διαβάσει κανείς προσεκτικά το προαναφερθέν δελτίο τύπου του ΥΠ.ΕΣ. το οποίο και αναφέρει: Το Ι.ΜΕ.ΠΟ. είχε αποθεματικό 5.500.000 ευρώ τα χρόνια 2008-2009 και έλαβε επιχορήγηση από το κράτος 2.500.000 ευρώ το 2008 και 1.500.000 ευρώ το 2009 (σύνολο 9.500.000 ευρώ). Ξόδεψε για όλες τις δράσεις του 6.500.000 ευρώ και του έμεινε αποθεματικό 4.000.000 ευρώ (σύνολο 10.500.000 ευρώ). Το 1.000.000 ευρώ που περισσεύει αφορά τα χρήματα που το Ι.ΜΕ.ΠΟ. πήρε πίσω και επίσης περιλαμβάνει χορηγίες που εξασφάλισε από ιδρύματα του εξωτερικού για τις δράσεις του, καθώς και τόκους από τα αποθεματικά. Το δελτίο τύπου παρουσιάζει τα έξοδα για τις αποστολές και τα συνέδρια χωρίς να αφαιρεί αυτά που μας επεστράφησαν. Τόση προχειρότητα, αν όχι σκοπιμότητα. Εδώ πρέπει να υπογραμμίσω ότι το σύνολο των εξόδων του Ινστιτούτου, τόσο για αποστολές στο εξωτερικό όσο και για οργάνωση συνεδρίων στο εσωτερικό, τα έτη 2008-2009 δεν υπερέβη τις 580.000 ευρώ. Συνεπώς, ο κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί ότι μόνο σε κατασπατάληση χρημάτων δεν προέβη το Ι.ΜΕ.ΠΟ. Περεταίρω επιβεβαίωση αυτού αποτελεί το γεγονός ότι όταν αποχωρήσαμε από το Ινστιτούτο, λόγω λήξης της θητείας μας, το Ι.ΜΕ.ΠΟ. είχε αποθεματικό 4.000.000 ευρώ, δηλαδή όσο το σύνολο της επιχορήγησης των ετών 2008-2009.

 

Θα μπορούσα να αναφερθώ αναλυτικά και να καταρρίψω ένα προς ένα τα επιχειρήματα της κατηγορίας ότι το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής ήταν ένας σπάταλος οργανισμός, όπως και γίνεται μέσω των στοιχείων που έχω καταθέσει στη αγωγή που υπέβαλα. Δυστυχώς, ο περιορισμένος χώρος δεν μου το επιτρέπει και ήδη έχω γράψει πολλά και ίσως κουράσω τους αναγνώστες σας. Θα ήθελα όμως να κλείσω με την επισήμανση ότι από τους «χίλιους άχρηστους οργανισμούς» που αναφέρει το άρθρο σας, έκλεισε μόνο το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής. Και αυτό σε μια χώρα που το μεταναστευτικό ζήτημα αποτελεί, εδώ και χρόνια, αλλά πόσο μάλλον σήμερα, ίσως το σημαντικότερο πρόβλημα (πιο σημαντικό ακόμα και από την οικονομική κρίση). Αν μου επιτραπεί μια αλληγορική αναφορά, το όλο συμβάν θυμίζει κάποιον του οποίου καίγεται το σπίτι και επειδή η πυροσβεστική χρησιμοποιεί πολύ νερό εκείνος κλείνει την παροχή για να κάνει οικονομία.

Κλείνοντας, επέλεξα να κρατήσω για το τέλος, ίσως το σημαντικότερο επιχείρημα που αποδεικνύει το άτοπο της κακοδιαχείρισης. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα τη θέση του Προέδρου του Ι.ΜΕ.ΠΟ. ορίστηκε ορκωτός λογιστής, στις ετήσιες εκθέσεις του οποίου δεν υπήρξε καμία παρατήρηση. Στους ελέγχους που έκανε κάθε χρόνο η Οικονομική Υπηρεσία του ΥΠ.ΕΣ. δεν αναφέρθηκε ποτέ καμία παρατυπία. Και το σημαντικότερο. Τον Φεβρουάριο του 2010, επί υπουργίας κ. Ραγκούση, το υπουργείο ανέθεσε στους ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης να κάνουν έλεγχο στα οικονομικά στοιχεία του Ινστιτούτου. Ο έλεγχος ήταν εξονυχιστικός και με το πέρας του οι ελεγκτές απεφάνθησαν ότι όλα είχαν γίνει σύμφωνα με την κείμενη ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία και δεν διαπιστώθηκε καμία παρατυπία.

Φυσικά, όλες οι παραπάνω εκθέσεις υπάρχουν και είναι στη διάθεσή σας.

 

Με σεβασμό,

 

Αλέξανδρος Ζαβός