Κατατέθηκε την Πέμπτη στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης για τα μέτρα βελτίωσης του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει 79 δράσεις για την άρση των σημαντικότερων εμποδίων που υπάρχουν για την επιχειρηματικότητα και βρίσκεται σε φάση υλοποίησης από το τρίτο τρίμηνο του 2011 και θα ολοκληρωθεί στα τέλη του 2012, ενώ δρομολογούνται σημαντικές δράσεις που αφορούν την αποτελεσματικότερη διαδικασία εξυγίανσης μέσω του άρθρου 99, ενώ καταργείται με το..παράθυρο του ΓΕΜΗ, η υποχρεωτική δημοσίευση ισολογισμών στον Τύπο. 

 

Στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου «Βελτίωση επιχειρηματικού περιβάλλοντος - νέα εταιρική μορφή - σήματα - μεσίτες ακινήτων - ρύθμιση θεμάτων ναυτιλίας, λιμένων, αλιείας και άλλες διατάξεις», ορίζεται ότι οι τομείς στους οποίους θα υπάρξουν παρεμβάσεις ειναι οι εξής:

 

 

 

Σύμφωνα το ΥΠΑΑΝ «με δεδομένο ότι η νέα διαδικασία εξυγίανσης εισήχθη πολύ πρόσφατα και δεν έχει ακόμη δοκιμασθεί και αποτιμηθεί στην πράξη, είναι πρόωρο να επιχειρηθεί εκ νέου αναμόρφωση, και μάλιστα εκ βάθρων, της σχετικής νομοθεσίας. Μπορούν ωστόσο να επιχειρηθούν επιμέρους βελτιώσεις, όπου κρίνεται ότι αυτό θα καταστήσει τη διαδικασία ταχύτερη και αποτελεσματικότερη, πιο φιλική για τους πιστωτές και τους εργαζομένους και λιγότερο ευεπίφορη σε καταχρήσεις». 

 

Στις αλλαγές που προωθούνται περιλαμβάνονται τα εξής: 

 

* Περιορίζεται η δυνατότητα επικύρωσης νεότερης συμφωνίας εξυγίανσης (σ.σ. ένταξη στο 99) αν δεν έχει παρέλθει τουλάχιστον πενταετία από την επικύρωση της πρώτης. 

 

* Στη συζήτηση για την επικύρωση της συμφωνίας ακούγεται και εκπρόσωπος των εργαζομένων. Εύλογο αναφέρεται "να είναι δυνατή η παρουσία εκπροσώπου των εργαζομένων και κατά τη συζήτηση της αίτησης για έναρξη της διαδικασίας εξυγίανσης". 

 

* Συντέμνεται ο διαθέσιμος χρόνος για τη σύναψη συμφωνίας του οφειλέτη με τους πιστωτές του. Ενώ δηλ. η προθεσμία για τη σύναψη συμφωνίας (και την κατάθεση της αίτησης επικύρωσης) είναι κατά την ισχύουσα διάταξη 4 μήνες, μπορεί δε να παραταθεί ακόμη για έναν ή και για 3 ακόμη μήνες, υπό τις διακρίσεις και προϋποθέσεις του άρθρου 101 § 1 (πβ. και 104 § 1), προτείνεται η συντόμευση των προθεσμιών σε δύο (2) μήνες, με δυνατότητα εφάπαξ μηνιαίας παράτασης.

 

* Το ισχύον άρθρο 102 § 5 προβλέπει τη δυνατότητα δικαστικής ανάκλησης της απόφασης που άνοιξε τη διαδικασία, αν ο μεσολαβητής διαπιστώσει (και ενημερώσει περί αυτού το δικαστήριο) ότι η συμφωνία είναι ανέφικτη ή ότι ο οφειλέτης εγκαταλείπει την προσπάθεια εξυγίανσης. Όμως, μεσολαβητής μπορεί να μην υπάρχει, στο μέτρο όπου ο διορισμός του είναι προαιρετικός (άρθρο 102 § 1). Επίσης, ο μεσολαβητής μπορεί να είναι ο ίδιος μέρος του προβλήματος, αν καθυστερεί ή καλύπτει την κωλυσιεργία του οφειλέτη. Προτείνεται συνεπώς η συμπλήρωση της διάταξης του άρθρου 102 § 5, ώστε να προβλέπεται ότι, αν δεν υπάρχει μεσολαβητής ή αν ο μεσολαβητής παραλείπει να ενημερώσει το δικαστήριο, σε υποβολή σχετικής αίτησης για ανάκληση μπορεί να προβεί οποιοσδήποτε πιστωτής. 

 

* Για αποφυγή απολύσεων εργαζομένων με το πρόσχημα της έναρξης της διαδικασίας, προτείνεται η προσθήκη διάταξης στο άρθρο 103 (προληπτικά μέτρα), κατά την οποία το δικαστήριο μπορεί να διατάξει τη διατήρηση των αναγκαίων θέσεων εργασίας μέχρι να επικυρωθεί ή να απορριφθεί το σχέδιο εξυγίανσης. 

 

* Ο κανόνας του άρθρου 103 § 5 που αφορά τη δυνητική εξαίρεση των απαιτήσεων των μισθών των εργαζομένων από τη διατασσόμενη αναστολή κρίνεται ότι πρέπει να βελτιωθεί υπέρ των εργαζομένων με μορφή αυτόματης εξαίρεσης, εκτός αν ο δικαστής αποφασίσει διαφορετικά (υπέρ της αναστολής δηλ. και των απαιτήσεων αυτών) λόγω σπουδαίου λόγου και για ορισμένο χρόνο, που πρέπει να αναφέρονται ειδικά και αιτιολογημένα στην απόφαση. Επομένως, η υπαγωγή στη διαδικασία δεν θα επάγεται αναστολή των ατομικών διώξεων των εργαζομένων, ούτε θα απαιτείται σχετική δικαστική απόφαση.

 

 Μόνο αν το δικαστήριο κρίνει ότι για κάποιον ειδικό σπουδαίο λόγο ενδείκνυται η αναστολή θα επιτρέπεται η τελευταία. Εκτός αυτού, προβλέπεται ότι το δικαστήριο μπορεί να εξαιρέσει από την αναστολή σε μεγαλύτερη έκταση τα ποσά απαιτήσεων που είναι αναγκαία για τη διατροφή πιστωτή ή της οικογενείας του ή τρίτων προσώπων. 

 

* Προτείνεται η μείωση της προθεσμίας του εξαμήνου του άρθρου 106ε § 1 περ. η’ σε τρίμηνο, ώστε οι μη συμβαλλόμενοι στη συμφωνία πιστωτές να μη δεσμεύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα από την αναστολή των ατομικών διώξεων, που έχει τυχόν αποτελέσει περιεχόμενο της συμφωνίας. 

 

 

* Προτείνεται η αναστολή της ποινικής δίωξης μόνο για τα αδικήματα του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 που έχουν τελεσθεί πριν από την υποβολή της αίτησης για το άνοιγμα της διαδικασίας κατά το άρθρο 100. 

 

Αναφορικά με την εξάλειψη του αξιοποίνου των αδικημάτων καθυστέρησης οφειλών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως σημειώνεται, "ο νομοθέτης δεν αναφέρεται σε πράξεις φοροδιαφυγής, αλλά μόνο σε πράξεις καθυστέρησης, δηλαδή υπερημερίας σε σχέση με την καταβολή οποιωνδήποτε χρηματικών οφειλών προς το δημόσιο, που είναι ήδη βεβαιωμένες ταμειακά σε Δ.Ο.Υ. ή τελωνεία, για διάστημα καθυστέρησης μεγαλύτερο των 4 μηνών και που, ως γνωστόν, τυποποιούνται ως ποινικά αδικήματα στο άρθρο 25 Ν. 1882/1990 (όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 2523/1997)".

 

Με το νομοσχέδιο προωθούνται αλλαγές στο ν. 3894/2010 για τις στρατηγικές επενδύσεις. Οι σημαντικότερες αλλαγές είναι οι εξής:

 

1) Μειώνονται τα ποσοτικά όρια των προϋποθέσεων υπαγωγής Στρατηγικών Επενδύσεων και επιδιώκεται η πλήρης αντικειμενικοποίησή τους. Ταυτόχρονα, προστίθενται ευνοϊκότερες διατάξεις για τις βιομηχανικές επενδύσεις. 

 

Συγκεκριμένα, με τις προτεινόμενες διατάξεις επαναπροσδιορίζεται η έννοια της στρατηγικής επένδυσης, διευρύνοντας το πεδίο εφαρμογής του ν.3894/2010, ενώ επιδιώκεται η πλήρης αντικειμενικοποίηση των προϋποθέσεων ένταξης.

 

α) Ειδικότερα, αναπροσαρμόζονται τα όρια του συνολικού κόστους των επενδύσεων που ορίζονται ως στρατηγικές, και διαμορφώνονται πλέον αντί για 200.000.000 ευρώ σε 100.000.000 ευρώ, ή σε 40.000.000 ευρώ με τη παράλληλη δημιουργία τουλάχιστον 120 θέσεων εργασίας (αντί για 75.000.000 ευρώ και 200 θέσεων εργασίας), ενώ ορίζεται εφεξής ως στρατηγική η επένδυση που δημιουργεί άνω των 150 νέων θέσεων εργασίας (αντί των 250 που προβλέπονται σήμερα).

 

β) Επιπλέον, εισάγεται ειδική κατηγορία στρατηγικής επένδυσης, στον τομέα της βιομηχανίας, εντός ήδη οργανωμένων υποδοχέων. Στην περίπτωση αυτή, το συνολικό κόστος της επένδυσης πρέπει να είναι άνω των 15.000.000 ευρώ, ποσό που προσιδιάζει στα πραγματικά μεγέθη του κλάδου της βιομηχανίας και απηχεί την κεντρική πολιτική επιλογή για την ενίσχυση της κατασκευής σύγχρονων βιομηχανικών και παραγωγικών υποδομών στη χώρα, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτόν στη δημιουργία αυτόνομης ανάπτυξης.

 

γ) Θεσπίζεται νέο κριτήριο υπαγωγής για τις επενδύσεις άνω των 3.000.000 ευρώ, οι οποίες προωθούνται μέσω του χρηματοδοτικού προγράμματος Jessica.

 

 

Στο τμήμα για την ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία με ελάχιστο κεφάλαιο 1 ευρώ διευκρινίζεται ότι προβλέπεται η εισαγωγή της δυνατότητας «κεφαλαίου του 1 ευρώ», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι ενδιαφερόμενοι δεν θα μπορούν, κατά τη σύσταση της εταιρίας ή και μεταγενέστερα, να ορίσουν οποιοδήποτε υψηλότερο μέγεθος κεφαλαίου. Το «κεφάλαιο του 1 ευρώ» έχει νομοθετηθεί για τις ΕΠΕ σε χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία, αλλά αποτελεί και χαρακτηριστικό της μελετώμενης Societas Privata Europaea (ευρωπαϊκή ιδιωτική εταιρία).

 

Το «κεφάλαιο του 1 ευρώ» απλοποιεί τη σύσταση των εταιριών, κάτι που είναι αυτοτελές ζητούμενο, δεν δικαιολογείται όμως μόνο από την απλοποίηση αυτή. Στην πραγματικότητα το νόημα του «κεφαλαίου του 1 ευρώ» είναι από τη μια μεριά να επισημάνει προς τους συναλλασσομένους ότι δεν πρέπει να επαφίενται στην προστασία «δια του κεφαλαίου» (λίγο διαφέρει το κεφάλαιο του 1 ευρώ από το κεφάλαιο των 4.500 ευρώ) και από την άλλη να δώσει την ευκαιρία στο νομοθέτη να προβλέψει εναλλακτικούς μηχανισμούς προστασίας των δανειστών, δυνητικούς ή και υποχρεωτικούς.

 

Πλήρης άρση του καμποτάζ

 

Ακόμα, το νομοσχέδιο προβλέπει την πλήρη άρση του καμποταζ στην κρουαζιέρα, με την κατάργηση των περιορισμών που προέβλεπε το προηγουμένο καθεστώς, με στόχο την προσέλκυση πλοίων με ξένη σημαία στα ελληνικά ύδατα, καθώς και τη βελτίωση του θεσμικού πλαισίου για τις συμβάσεις ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας στις θαλάσσιες ενδομεταφορές. 

 

Το ν/σ περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τροποποιήσεις των διατάξεων για τη λειτουργία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου, τις υπηρεσίες μίας στάσης, και του Πτωχεωτικού Κώδικα, προβλέπει την επιστροφή της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή στο υπουργείο Ανάπτυξης (από το υπουργείο Εργασίας), ενώ περιλαμβάνει και ρυθμίσεις για την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου καυσίμων, τον εξορθολογισμό των προστίμων για το «Ήφαιστος», και τους μεσίτες.

 

 

Σε ένα ανύπαρκτο site η κυβέρνηση αποφάσισε να δημοσιεύονται οι ισολογισμοί των εφημερίδων από την 1η Ιουλίου και μετά. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο για την επιχειρηματικότητα προβλέπεται κατάργηση της δημοσίευσης των ισολογισμών από τον Τύπο, χωρίς όμως να υπάρχει μέριμνα για τη δημιουργία εναλλακτικής λύσης αφήνοντας επενδυτές και επιχειρηματίες στο σκοτάδι.

 

Αναλυτικότερα με το Άρθρο 232 του νομοσχεδίου του υπουργείου ανάπτυξης, κρίνεται σκόπιμη, όπως αναφέρεται, η τροποποίηση των σχετικών διατάξεων περί υποχρεωτικής δημοσίευσης των πράξεων και στοιχείων των ΑΕ και ΕΠΕ δια του τύπου.

 

Ούτως ώστε, όπως αναφέρεται, η σχετική υποχρέωση να περιορίζεται πλέον στην υποβολή στην δημοσιότητα μέσω του Γενικού Εμπορικού Μητρώου (επίκειται πλήρης ενεργοποίησή τους εντός του 2012), στη δημοσίευσή τους στο ΦΕΚ/ΤΑΕ-ΕΠΕ & Γ.Ε.ΜΗ. και στην ανάρτηση των σχετικών πράξεων και στοιχείων στην ιστοσελίδα της εταιρίας.

 

Ωστόσο αναφέρεται ότι εφόσον η υπόχρεη εταιρία δεν διατηρεί ιστοσελίδα ή δεν έχει κοινοποιήσει αυτήν στο Γ.Ε.ΜΗ., η δημοσίευση θα πραγματοποιείται, πέραν της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, και σε μια ημερήσια οικονομική εφημερίδα.Θα πρέπει πάντως να σημειώσουμε ότι η πλήρης λειτουργία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου (Γ.Ε.ΜΗ), βάσει του Μνημονίου η οποία τοποθετείται για τον Ιούλιο του 2012, αποτελεί μια από τις βασικές μνημονιακές μας υποχρεώσεις.

 

Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται επίσης ότι το ετήσιο κόστος με το οποίο επιβαρύνονται οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην χώρα με την εταιρική μορφή της ΑΕ ή της ΕΠΕ έχει υπολογισθεί ότι κυμαίνεται κατά μέσο όρο σε περίπου 3.000 ευρώ, δρώντας, όπως σημειώνεται, ανασταλτικά για την ανταγωνιστικότητά τους.