Την ίδια στιγμή οι εικονικές εξαγωγές καυσίμων προς Αλβανία, Βουλγαρία και Σερβία- Σκόπια, καλά κρατούν. Τουλάχιστον 500-600 βυτιοφόρα με αλλοδαπές πινακίδες κάνουν σε ετήσια βάση το δρομολόγιο από και προς την Ελλάδα, με τις εξαγωγές να έχουν αυξηθεί στο 30% επί της εγχώριας κατανάλωσης αντί για 15% που ήταν μέχρι πριν από μερικά χρόνια.

Και μπορεί ένα μέρος της αύξησης να οφείλεται στην ανάπτυξη που γνωρίζουν οι γειτονικές χώρες, καθώς επίσης στο γεγονός ότι έχουν αυξηθεί οι ανάγκες τους σε καύσιμα επειδή ολοένα και περισσότεροι Έλληνες της Β. Ελλάδος διασχίζουν τα σύνορα για να αγοράσουν εκεί βενζίνη, ωστόσο το μεγαλύτερο τμήμα αφορά σε λαθρεμπόριο. Καταγγελίες από πρατηριούχους της ευρύτερης περιοχής των συνόρων μιλούν για πολυμελείς ελέγχους από το μεγαλύτερο τελωνείο της περιοχής, αυτό των Ευζώνων, απ' όπου διέρχονται από και προς τα Σκόπια και τη Σερβία 50-80 βυτιοφόρα καθημερινά.

«Λευκά» τα έξι στα δέκα ελληνικά βυτιοφόρα...

Πρωταγωνιστικό ρόλο φυσικά διαδραματίζουν τα βυτιοφόρα, όπως παραδέχεται άνθρωπος του συγκεκριμένου χώρου. Η πολιτεία όμως περί άλλων τυρβάζει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι από το 2002 έχει ψηφιστεί νόμος (ν.3054) που προβλέπει ότι τα βυτιοφόρα πρέπει να έχουν σύμβαση αποκλειστικής συνεργασίας με μια εταιρεία, και το κυριότερο, το σήμα της να εμφανίζεται μόνιμα πάνω στο όχημα. Να μην υπάρχουν δηλαδή τα λεγόμενα «λευκά» βυτιοφόρα, ώστε να ξέρουν ανά πάσα στιγμή οι αρμόδιοι, ποιος μεταφέρει, τι και που, πόσο μάλλον όταν ένα τέτοιο όχημα με μήκος 18 μέτρα δύσκολα περνά απαρατήρητο. Ο ίδιος μάλιστα νόμος έκανε ιδιαίτερη μνεία για τα αφορολόγητα καύσιμα (ναυτιλιακά και αεροπορικά), προβλέποντας ότι πέραν του σήματος της εταιρείας, θα πρέπει να φέρουν και επιπλέον ειδική σήμανση. Δέκα χρόνια μετά, δεν έχει εφαρμοστεί απολύτως τίποτα (η Κοινή Υπουργική Απόφαση που προέβλεπε ο νόμος ακόμη να εκδοθεί). Έτσι, όπως παραδέχεται στέλεχος της ομοσπονδίας του κλάδου, το 60% των 1.700 ελληνικών βυτιοφόρων είναι "λευκό" ! Τακτική για την οποία ευθύνονται τόσο μερίδα εταιρειών αφού σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να καταβάλλουν υψηλότερη αμοιβή στον ιδιοκτήτη του οχήματος, όσο και μερίδα βυτιοφορέων που θέλει να «δουλεύει τη νύχτα»...

Τι γίνεται με τα 500-600 ξένα

Και καλά τα ελληνικά, αλλά τι γίνεται με όσα φέρουν ξένες πινακίδες ; Εκτιμάται ότι ο αριθμός τους έχει αυξηθεί και ότι στην Ελλάδα μπαινοβγαίνουν πλέον κάθε χρόνο 500-600 βυτιοφόρα με πινακίδες από Βουλγαρία, Σκόπια, Αλβανία και Σερβία. Είναι άγνωστο πόσα από αυτά στο δρόμο προς τα σύνορα με τη συνεργασία ή μη κάποιου τελωνειακού, κάνουν μεταβολή για να ξεφορτώσουν τελικά τα καύσιμά τους σε πόλεις όχι μόνο της Βορείου αλλά και της Νοτίου ή της Δυτικής Ελλάδος. Το 2010 είχε γίνει επ' αυτοφόρω σύλληψη οδηγού βυτιοφόρου στα Τρίκαλα (τα παραστατικά αναφέρονταν σε μια ανύπαρκτη εταιρεία της Βουλγαρίας), ενώ πέρυσι συνελλήφθη άλλο όχημα στα Ιωάννινα με προορισμό στα "χαρτιά" την Αλβανία. Όσο για την αστυνομία, γνώστες του χώρου απαντούν ότι οι έλεγχοι σε αλλοδαπά βυτιοφόρα είναι σπάνιοι, και τα πρόστιμα που καταλογίζονται, πενιχρά. Το παράδοξο είναι ότι και σ' αυτή την περίπτωση η ελληνική Βουλή έχει ψηφίσει νόμο (ν.3446/2006) που προβλέπει ποινές για παραβάσεις φορτηγών και βυτιοφόρων οποιαδήποτε προέλευσης, από τη μη κατοχή διπλώματος, μέχρι τη παράνομη μεταφορά εμπορεύματος. Αλλά ο νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε οχήματα με ... ξένες πινακίδες, επειδή δεν προβλέπει την ακινητοποίησή τους και την επί τόπου είσπραξη του προστίμου, όπως ισχύει σε πλήθος χωρών στο εξωτερικό. Ένας δεύτερος λόγος, όπως λένε άνθρωποι του χώρου, που τα αστυνομικά όργανα δεν σταματούν συχνά για ελέγχους βυτιοφόρα με ξένες πινακίδες, οφείλεται στο γεγονός της δυσκολίας συνεννόησής τους με τους οδηγούς τους !

Γιώργος Φιντικάκης