Εμείς απλώς υπενθυμίζουμε οτι στην Αθήνα, υπάρχει ο κ. Βασίλης Ράπανος που είναι πρόεδρος της Εθνικής τράπεζας και καθηγητής της δημόσιας οικονομικής και γνωρίζει όσο κανείς το υπουργείο Οικονομικών, ο κ. Γιάννης Στουρνάρας που είναι Πρόεδρος του ΙΟΒΕ και ήταν ο Πρόεδρος του συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του υπουργείο Οικονομίας, δηλαδή ο άνθρωπος που μας έβαλε στην ΟΝΕ και πολλοί άλλοι εκλεκτοί οικονομολόγοι, που σήμερα είναι στο περιθώριο εξαιτίας των τραγικών επιλογών του κ. Παπανδρέου. 

Ή μάλλον εξαιτίας της κορυφαίας τραγικής επιλογής του που ήταν να βάλει το 2009 υπουργό οικονομικών τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου με αποτέλεσμα να φθάσουμε εδώ που φθάσαμε. 

Διότι απο εκεί ξεκίνησε το κακό. 

Ο κ. Παπακωνσταντίνου, ενώ δυνητικά διέθετε το καλύτερο συμβουλευτικό σώμα οικονομολόγων που θα μπορούσε υπουργός Οικονομικών να διαθέτει, δεν το αξιοποίησε ποτέ. Ποτέ δεν ρώτησε τον κ. Ράπανο τη γνώμη του για την διαχείριση της κρίσης. Ποτέ δεν ρώτησε τον κ. Στουρνάρα. Ποτέ δεν ρώτησε τον Καραμούζη ή τον Χαρδούβελη. Ποτέ δεν αξιοποίησε την τεράστια πείρα του Πανταλάκη. Ποτέ δεν χρησιμοποιήσε κορυφαίους Έλληνες οικονομολόγους αλλά αποφάσιζε μόνος, χωρίς γνώση και εμπειρία και παραμύθιαζε τον πρωθυπουργό, τους εταίρους και το υπουργικό συμβούλιο. 
Τέλος πάντων το θέμα τώρα είναι ο κ. Παπαδήμος να αφεθεί ελεύθερος να δράσει, να έχει την υποστήριξη των κομμάτων και να χρησιμοποιήσει το πολύ υψηλό επιπέδου δυναμικό που διαθέτει η χώρα και το οποίο ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε μέσα σε αυτή την κρίση.
Και σε αυτό το δυναμικό εντάσσονται και ικανότατα στελέχη που προέρχονται απο τον ιδιωτικό τομέα και δεν είναι απαραίτητα καθηγητές οικονομικών ή οικονομολόγοι, αλλά επιχειρηματίες που έχουν διαπρέψει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Όλοι όσοι αξίζουν πρέπει να χρησιμοποιηθούν. 

Και αν το κάνει, θα διαπιστώσουμε οτι τελικά η κρίση είναι αντιμετωπίσιμη αλλά και οι εταίροι συνεννοήσιμοι.

Γρηγόρης Νικολόπουλος