Η πλήρης εφαρμογή των αποφάσεων της συνόδου της 21ης Ιουλίου προφανώς και πέφτει στο κενό μετά και τις εξελίξεις στην Ουάσινγκτον, καθώς εκτός από την υλοποίηση της συμμετοχής των ιδιωτών στην μερική και περιορισμένη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους (PSI) προφανώς καμία άλλη απόφαση δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή. Πλέον αυτό που συζητήθηκε το σαββατοκύριακο στην Ουάσινγκτον ήταν η αναθεώρηση της, με περισσότερο "κούρεμα" του ελληνικού χρέους.

Μάλιστα, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εξετάζουν την επιτάχυνση των διαδικασιών σύστασης του μόνιμου μηχανισμού ευρωστήριξης (ESM) κατά ένα χρόνο και συγκεκριμένα για τον Ιούλιο του 2012. Η επιτάχυνση της σύστασης του ESM έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί προβλέπει, πριν την ένταξη, διαδικασίες «κουρέματος» του χρέους των χωρών που προσφεύγουν στο μηχανισμό.

Μάλιστα, τα σενάρια για τις ενδεχόμενες αλλαγές σε αυτή τη συμφωνία αφορούν κυρίως την αναδιάρθρωση του χρέους.

Φημολογείται, δηλαδή, ότι η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα θα αφορά σε όλα τα ομόλογα που έχει στην κατοχή του (όχι μόνο γι' αυτά που λήγουν ώς το 2020 ή λίγο αργότερα) και η απομείωση της αξίας («κούρεμα») θα ανέλθει στο 40-50%, από 21% (με όρους καθαρής παρούσας αξίας) που προβλέπει το πρόγραμμα ανταλλαγής που είναι σε εξέλιξη.

Αυτό το «κούρεμα» θα πρέπει να γίνει παράλληλα με το πρόγραμμα ανταλλαγής, γιατί οι νέοι τίτλοι θα έχουν διαφορετικό νομικό καθεστώς και θα είναι δύσκολο αργότερα να συμμετέχουν σε μεγαλύτερο «κούρεμα».

Την ίδια ώρα άλλες πληροφορίες θέλουν την Ευρώπη να σχεδιάζει πρόγραμμα επαναγοράς του ελληνικού χρέους, ανοιχτό σε όλα τα ομόλογα και προς όλους τους επενδυτές.
Κατά τις πληροφορίες, η επαναγορά του ελληνικού χρέους θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσω μιας τροποποιημένης Dutch auction και μέσω βραχυπρόθεσμων discount bills που θα εκδίδονται από τον EFSF.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η διαδικασία της επαναγοράς του ελληνικού χρέους θα πρέπει να πραγματοποιηθεί ταυτόχρονα με την ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων (PSI), προκειμένου να μειωθεί ο χρόνος που οι οίκοι αξιολόγησης θα έχουν θέσει την αξιολόγηση της χώρας σε καθεστώς selective default (επιλεκτική χρεοκοπία).

Παράλληλα, συζητήθηκε και η σημαντική αύξηση των κεφαλαίων που θα έχει στη διάθεση του ο προσωρινός μηχανισμός μηχανισμός στήριξης ώστε να γίνει όσο το δυνατόν ελεγχόμενα η χρεοκοπία της Ελλάδας. Η ελληνική κρίση χρέους κινδυνεύει να μετεξελιχθεί σε τραπεζική κρίση και να καταστεί χειρότερη ακόμη και από εκείνη του 2008, με τις μετοχές των ευρωπαϊκών τραπεζών να δέχονται απανωτά πλήγματα επί καθημερινής βάσης στα χρηματιστήρια, λόγω των απομειώσεων τους σε ελληνικό χρέος.

Οι διαπραγματεύσεις έχουν αρχίσει και κορυφώνονται, κυρίως για την γερμανική ηγεσία, καθώς το πολιτικό κόστος της σωτηρίας του τραπεζικού κλάδου, για δεύτερη φορά μέσα σε μία τριετία, είναι τεράστιο. Μάλιστα, πολύ αναλυτές αναφέρουν ότι οι οικονομικές εξελίξεις θα προκαλέσουν σοβαρές πολιτικές εξελίξεις τόσο στη Γηραιά Ήπειρο όσο και στην αμερικανική όχθη του Ατλαντικού.