Ας υπενθυμίσουμε κατ'αρχήν το διακύβευμα: Αν ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, ο νέος υπουργός Οικονομικών. κ. Ε. Βενιζέλος θα πάει στο Eurogroup της 3ης Ιουλίου με τα χέρια γεμάτα, κάτι που θα επιτρέψει την εκταμίευση της πέμπτης δόσης, αλλά και τη συνέχεια των συζητήσεων για το νέο χρηματοδοτικό πακέτο προς την Ελλάδα.
 
Μπορεί ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλ Μόσιαλος να εξέφρασε χθες τη βεβαιότητα ότι Μεσοπρόθεσμο «θα το ψηφίσουν και οι 155 βουλευτές του κόμματος» και η αποχώρηση του Γ. Παπακωνσταντίνου που αποτελούσε «κόκκινο πανί» για ορισμένους βουλευτές να κατέστειλε τις αντιδράσεις, ήδη όμως σημειώθηκε η πρώτη «απώλεια», μετράμε αισίως 154 «και βγάλε» υποστηρικτές του προγράμματος και κανείς δεν μπορεί βάλει το χέρι του στη φωτιά.
 
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αλ. Αθανασιάδης λοιπόν επιμένει στις απόψεις που διατύπωσε νωρίτερα τον Ιούνιο περί του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και όπως δήλωσε χθες σε πρωϊνή εκπομπή, δεν σκοπεύει να το ψηφίσει, αντίθετα είναι έτοιμος να αναλάβει τις ευθύνες που θα έχει η στάση του αυτή. Ο βουλευτής Κοζάνης διαφωνεί με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, καθώς και με την κατάθεση- "πακέτο" του Μεσοπρόθεσμου και όχι σε επί μέρους άρθρα.
Από κοντά, αλλά χωρίς εκπεφρασμένη βούληση ως προς τη στάση που θα τηρήσουν είναι και άλλοι βουλευτές του ΠαΣοΚ.
 
Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Χρύσα Αράπογλου, χάραξε τη δική της "κόκκινη γραμμή" στην ιδιωτικοποίηση της Εταιρείας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης. Προβληματισμένη επίσης με τη διαδικασία - εξπρές του Μεσοπρόθεσμου εμφανίζεται και η κ. Σ. Μερεντίτη, ο Δημήτρης Καρύδης χαρακτήρισε το πρόγραμμα "αντιλαϊκό", ενώ όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά αφήνει ο Γ. Αμοιρίδης αν υπάρξει η οποιαδήποτε επιβάρυνση στο πετρέλαιο θέρμανσης.
 
Παράλληλα, ερωτηματικό παραμένει η στάση των κ.κ Ρομπόπουλου, Τεντε, Σαλαγιάννη και Κουρουμπλή οι οποίοι  φαίνεται ότι δε δίνουν "λευκή επιταγή".
 
Αυτό που έχει βαρύνουσα σημασία είναι οι συνέπειες σε μία περίπτωση "ανταρσίας", αφού όπως ανέφερε εύσχημα σήμερα η Κομισιόν, δεν υπάρχει "Plan B" εφόσον το Μεσοπρόθεσμο δεν ψηφιστεί.  Γεγονός που καθιστά επιφυλακτικούς ακόμα και τους διαφωνούντες με αυτό, καθότι δε θέλουν όπως είναι λογικό να πάρουν «στο λαιμό» τους τη χρεοκοπία της χώρας.