Κοινό σημείο και των δύο, ότι είναι εταιρείες εκτός ΕΕ, και που αν καταφέρουν να αγοράσουν ποσοστό της ΔΕΠΑ, θα αποκτήσουν μετοχικό μερίδιο και πρόσβαση στο κρίσιμο γεωπολιτικά νότιο διάδρομο φυσικού αερίου (South Corridor). Ένα διάδρομο, που αποτελεί για την Ευρωπαϊκή Ένωση έργο προτεραιότητας, καθώς εξυπηρετεί το στόχο της διαφοροποίησης των πηγών προμήθειας ενέργειας (στη συγκεκριμένη περίπτωση από το ρωσικό φυσικό αέριο).

Και όπως επισημαίνουν κύκλοι του ενεργειακού χώρου που παρακολουθούν τις εξελίξεις, το ενδιαφέρον, τόσο της ρωσικής όσο και της αζέρικης εταιρείας, εκδηλώθηκε, με την προϋπόθεση ότι θα αποκτήσουν πρόσβαση στο πακέτο των δικτύων μέσω του ΔΕΣΦΑ, κάτι που σαφέστατα υπονόησε στις δηλώσεις του ο Mεντβέντεφ.

Το ερώτημα βέβαια είναι αν και κατά πόσο μια τέτοια εξέλιξη, ιδιαίτερα στην περίπτωση της Gazprom που διατηρεί εξαιρετικά υψηλό μερίδιο αγοράς, κατέχοντας το 25% των προμηθειών αερίου της Ευρώπης με φιλοδοξίες για το 30%, θα γινόταν δεκτό από τις ευρωπαϊκές αρχές ανταγωνισμού.

Τι είπε ο επικεφαλής της Socar

Χθες πάντως, όπως μετέδωσε το Reuters, ο επικεφαλής της κρατικής εταιρείας της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας, που διατηρεί παραδοσιακά στενές σχέσεις με την Τουρκία, δήλωσε χαρακτηριστικά «εξετάζουμε τη συμμετοχή μας στο διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, συζητούμε για την εξαγορά του μετοχικού ποσοστού που κατέχει το δημόσιο στην εταιρεία». Πρόκειται για δηλώσεις που έγιναν στην πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, Μπακού, στο περιθώριο του συνεδρίου Caspian Oil and Gas.

ΔΕΠΑ και Socar έχουν τη δική τους προϊστορία. Τον Απρίλιο υπέγραψαν συμφωνία, με την οποία η ΔΕΠΑ παρέκαμψε την τουρκική εταιρεία Botas, από την οποία μέχρι σήμερα αγόραζε το αέριο του Αζερμπαϊτζάν. Αν και οι ποσότητες δεν έχουν διευκρινιστεί, πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόκειται για ποσότητες της τάξης των 700 εκατ. κυβικών μέτρων ετησίως.

Γιώργος Φιντικάκης