Το Forbes κάνει μία αναφορά σε ορισμένους αριθμούς: Το 2007 το χρέος της Ελλάδας ήταν 105,4% του ΑΕΠ της με ετήσια αύξηση ύψους 4,2% για μία δεκαετία περίπου. Το πραγματικό επιτόκιο με το οποίο δανειζόταν η χώρα μας ήταν περίπου 1,5%. Οι αγορές ήταν γενναιόδωρες και δάνειζαν την Ελλάδα όποιο ποσό και αν ζητούσε. Το 2010 όμως η εικόνα άλλαξε. Το χρέος της χώρας έφτασε στο 142,8% του ΑΕΠ, ενώ η οικονομία συρρικνώθηκε 1,8% και το επιτόκιο δανεισμού έφτασε κοντά στο 10%. Για να εξυπηρετηθεί αυτό το χρέος πρέπει η κυβέρνηση να αφιερώνει το 17,2% του ΑΕΠ. Δεδομένου του ότι συγκεντρώνει περίπου το 39% του ΑΕΠ μέσω φόρων και διαθέτει το 5,6% του ΑΕΠ σε επιτόκια, τότε θα πρέπει άμεσα να μειώσει στο μισό τις δαπάνες της, δηλαδή στο 21,8% από 43,9% τώρα, για να μπορέσει να εξυπηρετήσει τέτοιο χρέος. Κάθε λογικός πιστωτής συμπεραίνει ότι αυτό είναι απίθανο να συμβεί, γι’ αυτό και η χώρα είναι αποκομμένη από τις διεθνείς αγορές.

Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι η Ελλάδα δε θα πρέπει να αφεθεί να χρεοκοπήσει γιατί οι συνέπειες, ιδιαίτερα για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, θα είναι τεράστιες. Και το Forbes απαντά: Εάν κάποιος από αυτούς τους αναλυτές πέσει από τον τελευταίο όροφο του Empire State Building, και περνώντας από τον 50^ο όροφο του λένε ότι εάν πέσει στο πεζοδρόμιο οι συνέπειες θα είναι τεράστιες, τότε θα σταματήσει την πτώση;

Ακόμη και αν η ευρωπαϊκή ελίτ θέλει να δώσει επιπλέον κεφάλαια για να καλύψει τη μαύρη τρύπα της Ελλάδα, οι φορολογούμενοι κάποια στιγμή θα βάλουν το δικό τους στοπ. Γι’ αυτό και οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να θέσουν ένα τέλος στο παιχνίδι των διασώσεων.

Κάποιοι αναφέρουν ότι η Ελλάδα θα ήταν σε καλύτερη μοίρα εάν δεν είχε μπει στη ζώνη του ευρώ και είχε το δικό της νόμισμα. Αλλά η έξοδος από τη ζώνη είναι υποθετική, καθώς ακόμη και να το θέλει η ίδια η χώρα δεν μπορεί να επιστρέψει στη δραχμή. Εάν όμως γινόταν κάτι τέτοιο η δραχμή θα είχε υποτιμηθεί άμεσα, ενώ η ιδιωτική δραστηριότητα θα συνέχιζε τις συναλλαγές σε ευρώ, και τα έσοδα του κράτους αυτόματα θα συρρικνώνονταν.

Ωστόσο το Forbes θεωρεί ότι το γεγονός ότι η Ελλάδα χρησιμοποιεί το ευρώ, μπορεί να μετατραπεί σε πλεονέκτημα εάν υπάρξουν οι σωστοί χειρισμοί. Και αυτό γιατί, όταν υπάρχει κάποια χρεοκοπία, η μεγάλη πρόκληση είναι να κρατηθεί σε λειτουργία η αγορά και η οικονομία, και να διατηρηθούν οι συναλλαγές χωρίς μεγάλες αναταραχές. Παράλληλα, όταν μία κυβέρνηση χρεοκοπεί με ρητή δήλωση, χρεοκοπεί μόνη της. Όταν όμως χρεοκοπεί μέσω ενός κοινού νομίσματος, χρεοκοπεί μαζί με τους πιστωτές της. Εάν η ΕΚΤ δεν προβεί σε καμία βεβιασμένη κίνηση, τότε η Ελλάδα μπορεί να χρεοκοπήσει διαθέτοντας ένα αξιόπιστο νόμισμα.

Ο πιο σημαντικός στόχος που πρέπει να τεθεί επομένως εάν επιλεγεί η χρεοκοπία της Ελλάδας, είναι να διατηρηθεί η αξιοπιστία στο σύστημα και στο νόμισμα της, ώστε να προσελκυθούν νέες επενδύσεις που θα βοηθήσουν στην γρήγορη ανάκαμψη του ΑΕΠ της.

Το μάθημα είναι απλό: Ή οικονομική ανάπτυξη τώρα ή χρεοκοπία αργότερα