Το σκεπτικό της απόφασης είναι ότι ο θεσμός της προσωποκράτησης για χρέη προς το Δημόσιο είναι αντισυνταγματικός, δεδομένου ότι παραβιάζει διατάξεις του Συντάγματος που προβλέπουν ως πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας την προσωπική ελευθερία.
Παρά την προηγούμενη απόφαση του ΣτΕ η προσωποκράτηση για χρέη στο Δημόσιο παρέμενε μέχρι τώρα σε ισχύ (τουλάχιστον σε υποθέσεις που οδηγούνται στα αστικά δικαστήρια), λόγω της διαφορετικής κρίσης του Αρείου Πάγου, η Ολομέλεια του οποίου είχε κρίνει το μέτρο της προσωποκράτησης συνταγματικό. To ΣτΕ είχε κρίνει ότι μπορεί το Σύνταγμα να ανέχεται τη στέρηση της προσωπικής ελευθερίας, υπό την προϋπόθεση όμως, ότι η στέρηση αυτή είναι λογικά αναγκαία για την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Θεώρησε ωστόσο, εντελώς διαφορετικό το ζήτημα της προσωποκράτησης, όχι ως ποινή για αποδοκιμαστέα κοινωνική συμπεριφρά, αλλά ως διοικητικό μέτρο που αποβλέπει στην άσκηση πίεσηςπρος εξόφληση χρηματικού χρέους.
Λόγω της αντίθεσης μεταξύ των δύο ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας, η υπόθεση παραπέμφθηκε αναγκαστικά για οριστική επίλυση στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο που αποφάνθηκε αμετάκλητα για την αντισυνταγματικότητα, επιλέγοντας ως ορθότερη την άποψη του ΣτΕ.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr