Οπως και σε μία κλασσική ελληνική τραγωδία, οι πρωταγωνιστές προσπαθούν να παρακάμψουν το θέλημα των Θεών, και οδηγούνται στην καταστροφή τους. Στην περίπτωση της Ελλάδας, αυτή είναι τα κρατικά της ομόλογα. Η Αθήνα είναι ένοχη για την μοντερνα ύβρη του μαγειρέματος των βιβλίων της για να ξεγελάσει τις αγορές και την Ε.Ε. Τώρα, η κυβέρνηση το πληρώνει αυτό.

Τα προβλήματα της χώρας τονίζονται από του οίκους αξιολόγησεις οι οποίοι, όπως και οι μάντεις των Δελφών, εντυπωσιάζουν λιγότερο με τις μεθόδους και περισσότερο με την ικανότητα να αλλάζουν εντελώς την τροπή των πραγμάτων.

Οι αρνητικές προοπτικές της S&P και η υποβάθμιση από τη Fitch απλά ακολούθησαν την αντίδραση της αγοράς στα άσχημα μεγέθη, όμως, κατάφεραν να φέρουν τα ελληνικά ομόλογα μόλις μία υποβάθμιση μακριά από το να μην γίνονται πλέον αποδεκτά, όταν η ΕΚΤ επιστρέψει στα κανονικά της δεδομένα.

Ομως η Ελλάδα έχει άκομα ένα έτος περιθώριο για να γίνει κάτι τέτοιο, δηλαδή, η ΕΚΤ να ανεβάσει μάι βαθμίδα το κατώτατο αποδεκτό επίπεδο για τα ομόλογα. Η Αθήνα έχει χρόνο να νοικοκυρευτεί, και οι Βρυξέλλες όπως και η Φραγκφούρτη, θα δώσουν την κατάλληλη καθοδήγηση, δίχως αμφιβολία.

Σύμφωνα με το άρθρο, εάν θα υπάρξουν κάποιοι που αναθεματίσουν την ώρα και την στιγμή που επετράπη στην Ελλάδα να μπει στην ευρωζώνη, θα κάνουν λάθος. Οτι και να λέει η Γερμανία σε ότι αφορά την διάσωση, η απουσία του συναλλαγματικού κινδύνου και μόνο, μειώνει τις πιθανότητες χρεοκοπίας.

Ακόμα και εάν τα πράγματα χειροτερέψουν, τότε, το ευρώ θα περιορίσει τη ζημιά. Οπως επσημαίνει το άρθρο, το ευρωπαϊκό χρηματοοικονομικό σύστημα θα συνεχίσει να δίνει πίστωση στις ελληνικές επιχειρήσεις.

Η πραγματική τραγωδία, καταλήγει το άρθρο, είναι για τα νέα μέλη της ΕΕ. Τα μαγειρμέματα και τα προβλήματα της Ελλάδας, υπογραμμίζουν την υποκρισία, της ευρωζώνης. Οι υποψήφιες χώρες για να μπουν στην ζώνη του ευρώ, πρέπει να έχουν υψηλότερα στάνταρντς από αυτά που έχουν τα τρέχοντα μέλη, τελικά. Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει να συνέλθει, όχι μονο για το δίκο της καλό αλλά και για το καλό του ευρώ, τονίζει ειρωνικά το άρθρο.

Κ.Ε.