«Κινούμαστε ξεκάθαρα σε έναν νέο υπερκύκλο» τόνισε στο CNBC τη Δευτέρα, 8 Ιανουαρίου. Οι υπερκύκλοι ορίζονται ως μεγάλες περίοδοι οικονομικής επέκτασης, οι οποίες συνοδεύονται συχνά από αύξηση του ΑΕΠ, ισχυρή ζήτηση για αγαθά που οδηγεί σε υψηλότερες τιμές και υψηλά επίπεδα απασχόλησης.
Ο πιο πρόσφατος σημαντικός υπερκύκλος που βίωσε η παγκόσμια οικονομία ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, τόνισε ο Οπενχάιμερ. Χαρακτηριστικό του κύκλου αυτού ήταν η κορύφωση των επιτοκίων και του πληθωρισμού, την οποία ακολούθησε μια περίοδος υποχώρησης του κεφαλαιακού κόστους, του πληθωρισμού και των επιτοκίων, σημείωσε. Κατά τον προηγούμενο υπερκύκλο εφαρμόστηκαν πολιτικές απορρύθμισης της αγοράς και ιδιωτικοποιήσεων, ενώ τα γεωπολιτικά ρίσκα μειώθηκαν και η παγκοσμιοποίηση ενισχύθηκε, πρόσθεσε.
Ο ίδιος υπογράμμισε ότι τα πράγματα δεν αναμένεται να εξελιχθούν με αυτή τη σειρά αυτή τη φορά. «Δεν είναι πιθανό να δούμε τα επιτόκια να κινούνται χαμηλότερα με τόσο επιθετικό τρόπο κατά την επόμενη δεκαετία, βλέπουμε κάποιες αντιστάσεις στην παγκοσμιοποίηση και, φυσικά, βλέπουμε αυξημένες γεωπολιτικές εντάσεις» τόνισε.
Ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, οι εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας και η σύγκρουση Ισραήλ και Χαμάς είναι μόνο μερικά από τα γεωπολιτικά ρίσκα που ανησυχούν τις αγορές τα τελευταία χρόνια.
Αν και οι τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις θα πρέπει θεωρητικά να οδηγήσουν σε επιβράδυνση του ρυθμού των αποδόσεων των επενδύσεων, υπάρχουν δυνάμεις που θα μπορούσαν να έχουν θετικό αντίκτυπο, συγκεκριμένα η τεχνητή νοημοσύνη και η απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα, σημείωσε ο Οπενχάιμερ.
Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ακόμη στα αρχικά της στάδια, εξήγησε, ωστόσο, καθώς χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο ως βάση για νέα προϊόντα και υπηρεσίες, θα μπορούσε να οδηγήσει σε «θετικό αποτέλεσμα» για τις μετοχές, είπε. Το καυτό θέμα της εποχής, η σύνδεση τεχνητής νοημοσύνης και παραγωγικότητας, που συχνά περιλαμβάνεται στις συζητήσεις και τις ανησυχίες σχετικά με την αντικατάσταση θέσεων εργασίας, πιθανότατα θα επηρεάσει την οικονομία.
«Το δεύτερο πράγμα που δεν έχουμε δει ακόμη, και νομίζω θα δούμε, [είναι] μια βελτίωση στην παραγωγικότητα λόγω των εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης που θα μπορούσαν να είναι θετικές για την ανάπτυξη και φυσικά για περιθώρια κέρδους», είπε ο Οπενχάιμερ.
Παρά το γεγονός ότι τόσο η τεχνητή νοημοσύνη όσο και η απαλλαγή από τον άνθρακα είναι σχετικά νέες έννοιες, υπάρχουν ιστορικοί παραλληλισμοί, εξήγησε ο Οπενχάιμερ.
Μία από τις ιστορικές περιόδους που ξεχωρίζει είναι οι αρχές της δεκαετίας του 1970 και οι αρχές της δεκαετίας του 1980, οι οποίες, όπως είπε, «δεν ήταν τόσο διαφορετικές» από τη σημερινή. Ο αυξημένος πληθωρισμός και τα επιτόκια ίσως ήταν περισσότερο διαρθρωτικά ζητήματα σε αντίθεση με τώρα, ωστόσο, παράγοντες όπως οι αυξανόμενες γεωπολιτικές εντάσεις, η αύξηση των φόρων και η ενισχυμένη ρύθμιση φαίνονται παρόμοιοι. Οι σημερινές αλλαγές μπορούν να συγκριθούν και με περιόδους ακόμη πιο πίσω στην ιστορία, εξήγησε ο Oppenheimer.
«Εξαιτίας αυτού του τεράστιου δίδυμου σοκ που είναι πιθανό να δούμε -το θετικό σοκ της τεχνολογικής καινοτομίας που έρχεται με γρήγορο ρυθμό και η αναδιάρθρωση των οικονομιών με στόχο την απεξάρτηση από τον άνθρακα- νομίζω ότι αυτή η περίοδος μοιάζει περισσότερο με αυτό που είδαμε στα τέλη του 19ου αιώνα», είπε.
Ο εκσυγχρονισμός και η εκβιομηχάνιση, που τροφοδοτούνται από τις υποδομές και τις τεχνολογικές εξελίξεις, παράλληλα με τη σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας σηματοδοτούν αυτή την ιστορική περίοδο.
Είναι σημαντικό ότι αυτοί οι ιστορικοί παραλληλισμοί μπορούν να μας δώσουν διδάγματα για το μέλλον, επισήμανε ο Oppenheimer. «Κοιτάζοντας πίσω στο χρόνο, οι κύκλοι και οι διαρθρωτικές ρήξεις επαναλαμβάνονται, αλλά ποτέ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Και νομίζω ότι πρέπει να μάθουμε από την ιστορία ποια είναι τα συμπεράσματα που μπορούμε να εξετάσουμε προκειμένου να τοποθετηθούμε καλύτερα για το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr