Από την ελληνική αγορά εντοπίζει οκτώ εισηγμένες των οποίων σημαντικό ποσοστό διατηρεί η ιδιοκτησία ( η οικογένεια ) και που σύμφωνα με τους αναλυτές έχουν όλα τα εχέγγυα για υπεραποδόσεις. Τα ελληνικά οικογενειακά διαμάντια της M.S είναι η Folli-Follie, η Intracom Holdings, η Νεοχημίκη, η Μπάμπης Βωβός Διεθνής Τεχνική, η EFG Eurobank, η Attica Holdings, το Ιατρικό Αθηνών και ο Μυτιληναίος
Οι «οικογενειακές» μετοχές υπεραποδίδουν
Ο διεθνής οίκος τονίζει πως - με βάση την ανάλυση που έκανε το τμήμα ανάλυσης για τις αποδόσεις των ευρωπαϊκών μετοχών των εταιρειών που διοικούνται από την οικογένεια - από το 2002 μέχρι και το τέλος του 2006, οι τίτλοι αυτοί συνεχώς υπεραποδίδουν και η συνολική απόδοση της 5ετίας αγγίζει το 120% όταν η συνολική απόδοση του ίδιου διαστήματος για τον δείκτη ΜSCI της Ευρώπης, μόλις που φτάνει το 44%.
Οσον αφορά την πορεία αυτών των μετοχών το 2007, σε μέσο όρο έχουν δώσει κέρδη της τάξης του 14,6% υπεραποδίδοντας της αγοράς κατά 359 μονάδες βάσης. Επιπλέον, αυτή η οικογενειακή στρατηγική, σύμφωνα με τους αναλυτές της Μ.S δεν έχει ποτέ αποτύχει και σημειώνει πολύ καλή πορεία και σε περιόδους bull market αλλά και σε περιόδους bear market, για αρκετούς σημαντικούς λόγους.
Πρώτον, οι διοικήσεις αυτών των εταιρειών έχουν έναν πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα στρατηγικής και δεύτερον προσανατολίζονται περισσότερο στις πιο σημαντικές (core) δραστηριότητες της επιχείρησης. Επιπλεόν, τα συμφέροντα των μετόχων και τις διοίκησης είναι πιο ευθυγραμμισμένα και επίσης, αυτές οι επιχειρήσεις διακρίνονται για τέσσερις πολύ σημαντικούς θεμελιώδης παράγοντες οι οποίοι μπορούν κατά κάποιον τρόπο να εξηγήσουν την υπερπόδοση των μετοχών τους στο χρηματιστήριο.
Παράγοντας Πρώτος : Ανώτερη top-line ανάπτυξη
Σύμφωνα με την ανάλυση της Morgan Stanley, αυτές οι επιχειρήσεις πραγματοποιούν ταχύτερη ανάπτυξη των πωλησεών τους κάθε χρονιά από το 2001 μέχρι σήμερα ( με μόνη εξαίρεση το 2004) από το σύνολο της αγοράς. Επιπλέον, η ανάπτυξη του κύκλου εργασιών τους υπήρξε υψηλότερη της αγοράς ακόμα και στην περίοδο της ύφεσης του 2001 και του 2002.
Παράγοντας Δέυτερος : Χαμηλότερη λειτουργική μόχλευση
Η λειτουργική μόχλευση ( οperating leverage ) μετράται με την ελαστικότητα του λειτουργικού κέρδους ( ΕΒΙΤ ) ως προς την ανάπτυξη των πωλήσεων. Γενικότερα, όσο χαμηλότερη είναι η μόχλευση, τόσο λιγότερο ευαίσθητο είναι το λειτουργικό κέρδος στην top-line ανάπτυξη, και τόσο λιγότερο ευμετάβλητο είναι το περιθώριο λειτουργικού κέρδους. Η ανάλυση της Morgan Stanley δείχνει πως η μέση λειτουργική μόχλευση για τις «οικογενειακές» εταιρείες μεταξύ του 2001 και του 2008 προβλέπεται να φτάνει τις 1,7 φορές όταν η αντίστοιχη για το σύνολο της ευρωπαϊκής αγοράς ( δηλ. τις εταιρειες του δείκτη MSCI της Ευρώπης ) διαμορφώνεται στις 2,7 φορές.
Παράγοντας Τρίτος : Ισχυρότερη και ελαστικότερη κερδοφορία
Ο συνδυασμός υψηλής ανάπτυξης πωλήσεων και χαμηλής λειτουργικής μόχλευσης σημαίνει πως η κερδοφορία αυτών των εταιρειών θα κυμαίνεται στα ίδια πλαίσια με αυτήν της αγοράς σε «καλούς» καιρούς ανάπτυξης, όμως όταν η ανάπτυξη επιβραδύνεται, τα περιθώρια κερδών θα είναι πιο ελαστικά. Για παράδειγμα το περιθώριο λειτουργικών κερδών του 2006 για αυτές τις εταιρείες τοποθετείται στο 12% δηλαδή στα ίδια πλαίσια με το σύνολο της αγοράς. Ομως όταν η κερδοφορία το 2002 είχε βρεθεί στον .. πάτο, τα περιθώρια κερδών για αυτές τις εταιρείες βρισκόντουσαν στο 8%, διπλασια δηλαδή από αυτά του συνόλου της αγοράς στο 4%. Αυτό βοηθά στην εξήγηση των υπεραποδόσεων των μετοχών αυτών των εταιρειών σε πτωτικές φάσεις της αγοράς αλλά και στις ανοδικές.
Παράγοντας Τέταρτος : Ισχυροί ισολογισμοί
Αυτή η ομάδα εταιρειών, σύμφωνα με την M.S, εμφανίζει ισχυρότερους ισολογισμούς από το σύνολο της αγοράς όπότε και έχει μεγαλύτερες δυνατόητες για να προχωρήση σε απο-μετοχοποίηση. Ο λόγος του καθαρού χρέους προς το EBITDA αυτών των εταιρειών έφτασε το 1,1 το 2006, κάτω του 1,3 των εταιρειών του δείκτη MSCI Europe.
Λογι
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr