Αντί να προτείνουν μειώσεις για πολλούς αυτονόητους λόγους, τόλμησαν να προτείνουν αυξήσεις και μάλιστα για εργασίες που θίγουν κατηγορίες χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων , υψηλού ηλικιακού ορίου & χαμηλής εξοικείωσης με τα ηλεκτρονικά μέσα.

Είναι πασιφανές ότι το Ελληνικό κράτος επιθυμεί την πάταξη της φοροδιαφυγής, ουσιαστικά μέσω της αναγκαστικής χρήσης πλαστικού χρήματος ή τραπεζικού λογαριασμού για πληρωμές. Επίσης δεδομένη είναι η ανάγκη των τραπεζών να μειώσουν τα λειτουργικά κόστη (καταστημάτων & μισθοδοσίας).

Συνεπώς η λογική κίνηση θα ήταν ο σχεδιασμός περαιτέρω μακροπρόθεσμων πολιτικών τόνωσης των ηλεκτρονικών & αυτόματων συναλλαγών, αλλά και κάθε μορφής FIN-TEC τεχνολογιών, υποβοηθώντας και τους μακροπρόθεσμους οικονομικούς στόχους για μείωση της φοροδιαφυγής και της φορολογίας.

Όμως πότε οι Διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών σχεδίαζαν μακροπρόθεσμες πολιτικές υποβοηθητικές για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας;

- Όταν αγόραζαν χωρίς αύριο Ελληνικά κρατικά ομόλογα γνωρίζοντας τα προβλήματα,

- όταν μοίραζαν αφειδώς δάνεια χωρίς να πληρούνται χρηματοοικονομικά κριτήρια, μόνο για να γράφουν βραχυπρόθεσμα κέρδη επειδή το έκανε και ο διπλανός τους,

- Όταν επέκτειναν τα κοστοβόρα δίκτυα τους σε όλες τις γειτονικές χώρες (συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας) και πουλώντας τις δραστηριότητες αυτές όσο όσο, λίγα χρόνια μετά,

- και πολλά άλλα..

Έτσι και τώρα επέλεξαν την εύκολη κοντόφθαλμη λύση αύξησης προμηθειών, για να διατηρήσουν ή να αυξήσουν έσοδα από υφιστάμενες προμήθειες. Αντί να προσπαθήσουν να αυξήσουν την πίτα (των ηλεκτρονικών συναλλαγών) & να μειώσουν τα κόστη τους μετά από αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις που έχει επιβαρυνθεί ο Ελληνικός λαός, τόλμησαν να ζητήσουν αυξήσεις, ενώ ήδη εδώ και αρκετό διάστημα χρεώνουν αλμυρές υπηρεσίες στο κατάστημα.

Αγνοούν επιδεικτικά ότι οι υφιστάμενές τραπεζικές προμήθειες, πόσο μάλλον η αύξηση τους, θα έχει σοβαρές αρνητικές παρενέργειες για τις σχεδιαζόμενες φορολογικές & αναπτυξιακές πολιτικές της χώρας με δύο βασικά σκέλη.

Το πρώτο σκέλος αφορά τους εμπλεκόμενους επαγγελματίες, που ουσιαστικά τους επιβάλλεται να δίνουν υψηλότατες προμήθειες σε πωλήσεις που εξοφλούνται με πιστωτικές & χρεωστικές κάρτες. Το ύψος των προμηθειών μπορεί να φθάνει μέχρι και 5% των πωλήσεων τους (όχι των κερδών τους), ανάλογα την κατηγορία & το μέγεθος της επιχείρησης. Το προμηθειακό βάρος είναι ασύμφορο κυρίως για μικρές και μεσαίες οικονομικές μονάδες, αφού το ποσοστό που παρακρατείται συνδέεται με τον όγκο πωλήσεων τους, αυξάνοντας το χάσμα ανταγωνιστικότητας που τις χωρίζει με τις μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες απολαμβάνουν λόγω μεγέθους πολύ χαμηλότερες προμήθειες.

Ο αντίλογος των τραπεζών επικεντρώνεται στο διαχειριστικό κόστος που έχουν για τις παρεχόμενες υπηρεσίες, αλλά και στην αύξηση των πωλήσεων που επιτυγχάνουν οι επιχειρήσεις με την χρήση πλαστικού χρήματος. Ως αναφορά το διαχειριστικό κόστος, με τις υφιστάμενες δυνατότητες της τεχνολογίας Η/Υ, των Fin-Tec εφαρμογών αλλά & των τεχνικών ανάλυσης πληροφοριών, το κόστος έχει μειωθεί δραστικά. Όσο μεγαλώνει η χρήση του πλαστικού χρήματος με ίδια σταθερά &επενδυτικά κόστη, τα μεταβλητά κόστη συνεχώς μειώνονται. Ως αναφορά την αύξηση πωλήσεων που παρουσιάζεται από την χρήση πλαστικού χρήματος από τους καταναλωτές, σε έρευνες του εξωτερικού παρατηρήθηκε ότι αυτό το φαινόμενο εμφανίζεται μόνο κατά τα πρώτα στάδια της χρήσης σε μια οικονομία, μέχρις ότου εναρμονιστούν τα καταναλωτικά πρότυπα στη νέα μορφή πληρωμών.

Ειδικά στον κλάδο των υπηρεσιών η επιβάρυνση για τον επιχειρηματία καθίσταται ασύμφορη, λόγω των υψηλών προμηθειών με αποτέλεσμα να υπάρχει συσκευή POS, για τα μάτια του νόμου με μηδενική χρήση…

Το δεύτερο σκέλος αφορά τους καταναλωτές και επιμερίζεται σε 3 βασικά στοιχεία.

- Τις Πιστωτικές κάρτες

Ως αναφορά τις χρεώσεις των πιστωτικών καρτών, το βασικό έσοδο των τραπεζών από τους καταναλωτές προέρχεται από τους εξωπραγματικούς τόκους που χρεώνουν σε περίπτωση μη πλήρους εξόφλησης του υπολοίπου, αλλά και σε τόκους υπερημερίας, που ξεκινούν από διψήφια νούμερα (17%) και φθάνουν μέχρι και πάνω από 20%, σε μία εποχή μηδενικών επιτοκίων ανάλογα την τράπεζα.

- Τις χρεωστικές κάρτες & την χρήση ΑΤΜ

Τα δεδομένα για τις χρεωστικές κάρτες είναι λίγο καλύτερα, αφού για να προχωρήσεις σε κάποια αγορά πρέπει να διαθέτεις το αντίστοιχο υπόλοιπο στον άτοκο (σχεδόν) καταθετικό λογαριασμό σου. Όμως από τις πρόσφατες ανακοινώσεις τους αποκαλύπτεται η στρατηγική τους για πρόθεση χρέωσης παράπλευρών υπηρεσιών, όπως αλλαγή κωδικού, αλλαγή κάρτας, ενημέρωση υπόλοιπου, ανάληψη από ATM άλλης τράπεζας του συστήματος ΔΙΑΣ κλπ.

Η στρατηγική αυξημένης χρήση των αυτόματων συστημάτων, αντί να επιβραβεύεται τιμωρείται & τιμολογείται, παρά το γεγονός ότι τα έσοδα προμηθειών από αγορές παραμένουν σχεδόν τα ίδια με τις πιστωτικές κάρτες.

- Τις πάσης φύσεως ηλεκτρονικές συναλλαγές μέσω internet

Εδώ η λογική σηκώνει τα χέρια ψηλά. Ο Πελάτης χρησιμοποιώντας μόνο τα διαδικτυακά συστήματα της τράπεζας, ενώ δεν απασχολεί προσωπικό και άλλους πόρους (καταστήματα), παρατηρεί το τελευταίο διάστημα ότι χρεώνεται προμήθειες σε πληθώρα συναλλαγών του από 0,30 – 0.70 λεπτά (αναλόγως την τράπεζα), σε λογαριασμούς που επίσης δεν αποφέρουν σχεδόν καμία ωφέλεια (τόκο) για τον κάτοχο του λογαριασμού.

Η συνήθης αιτιολογία των τραπεζών είναι ότι έχουν κάνει μεγάλες επενδύσεις στα λειτουργικά & πληροφοριακά τους συστήματα, λες και αυτό δεν είναι μονόδρομος & υποχρέωση τους για να συνεχίσουν να υπάρχουν στην νέα Fin-tec ψηφιακή εποχή.

Όσο για το επίπεδο των παρεχομένων υπηρεσιών τους θέλει ακόμα πολλές βελτιώσεις, τόσο στα μηχανογραφικά τους συστήματα, όσο και στην τηλεφωνική εξυπηρέτηση τους.

Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται τέλος του μήνα να υπολειτουργούν τα εναλλακτικά δίκτυα για ώρες ή ακόμα και μέρα, ενώ για να για να μιλήσεις με εκπρόσωπο της τράπεζας μπορεί να περιμένεις (ανάλογα την τράπεζα) πάνω από 20 λεπτά. Ακόμα και για να βγάλεις μια cash card σε συγκεκριμένη συστημική τράπεζα, πέραν της πληθώρας εγγράφων που σου ζητούν, πρέπει να κλείσεις ραντεβού!! μετά από 2 ή και περισσότερες ημέρες, όταν για μια διαδικτυακή κάρτα ξένης ψηφιακής τράπεζας όλα γίνονται μέσω internet εντός 30 λεπτών!!!!!!

Ως αντίδωρο όλων των ανωτέρων προσπαθούν να εφαρμόσουν προγράμματα επιβράβευσης & πιστότητας, που η κάθε τράπεζα τα ονομάζει διαφορετικά (Bonus, yellow, επιστροφή κλπ), αλλά και πάλι ζητούν από τις συνεργαζόμενες επιχειρήσεις να επωμιστούν το μεγαλύτερο κόστος αυτών.

Το κερασάκι στις πολλές τραπεζικές τούρτες είναι ότι με τις τελευταίες ανακοινώσεις τους, πέραν των προμηθειών που αναβλήθηκαν, αλλά δεν ακυρώθηκαν, άφησαν να εννοηθεί ότι σκέπτονται να εφαρμόσουν και άλλες νέες (ποίο εξελιγμένες προμήθειες) όπως , χρέωση διατήρησης τραπεζικού λογαριασμού, χρέωση λογαριασμού internet & phone banking, χρέωση αποστολής κωδικών ασφαλείας, έστω και αν χρησιμοποιούν δωρεάν δίκτυα επικοινωνίας (viber ,whatsup)….

Αναλύοντας όλα τα ανωτέρω εξάγονται τα ακόλουθα συμπεράσματα:

• Για κάτι που καθίσταται υποχρεωτικό από το νόμο (άμεσα ή έμμεσα), δεν θα έπρεπε να υπάρχουν προμήθειες, αλλά και αν υπάρχουν αυτές θα έπρεπε να είναι μηδαμινές.
• Η χρήση εναλλακτικών Fin-tec δικτύων είναι μονόδρομος για το τραπεζικό σύστημα και πρέπει να επιβραβεύεται και όχι να τιμωρείται.
• Αν δεν αλλάξουν άμεσα στρατηγική οι ελληνικές τράπεζες, βλέποντας τα εναλλακτικά δίκτυα ως ένα τρόπο ανάπτυξης των εργασιών τους και μείωσης των λειτουργικών τους εξόδων, αλλά βλέποντας τα ως μια πηγή πρόσκαιρης αφαίμαξης εσόδων, θα το μετανιώσουν πολύ σύντομα.
• Το Ελληνικό Δημόσιο & κατά συνέπεια ο Ελληνικός λαός έχει δώσει τα μέγιστα για την διάσωση των τραπεζών. Πρόσφατο δώρο αποτελούν οι Κρατικές εγγυήσεις για την τιτλοποίηση μη εξυπηρετούμενων δανείων μέσω του σχεδίου «ΗΡΑΚΛΗΣ», που δημιουργούν σημαντικές ωφέλειες για τις τράπεζες & και αντισταθμίζουν και με το παραπάνω τυχόν απώλειες από μείωση προμηθειών.
• Αν δεν πιέσει το οικονομικό και το αναπτυξιακό επιτελείο για άμεση μείωση των τραπεζικών προμηθειών, σε όλο το φάσμα των εργασιών και κυρίως στον τομέα των πιστωτικών – χρεωστικών καρτών, τότε το στοίχημα για πάταξη της φοροδιαφυγής αδυνατίζει επικίνδυνα.
• Για ανθρώπους μεγάλης ηλικίας & χαμηλών εισοδημάτων που δεν έχουν εξοικείωση με τα εναλλακτικά δίκτυα & επιβαρύνονται ασύμμετρα από την χρήση των τραπεζικών υπηρεσιών μέσω καταστημάτων, θα πρέπει να βρεθεί κάποια λύση, ειδικά στις απομακρυσμένες περιοχές.
• Οι Ελληνικές τράπεζες δεν είναι οι μοναδικές που μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες εναλλακτικών τραπεζικών δικτύων Fin-tec. Ήδη στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται ξένα ψηφιακά δίκτυα πιστωτικών καρτών (Revolut) με μηδενικές προμήθειες.
• Μεγάλες Ελληνικές επιχειρήσεις (ΟΤΕ, ΟΠΑΠ) αρχίζουν να αναλύουν με ενδιαφέρον την τεράστια Fin-tec αγορά, βλέποντας τις ευκαιρίες & τις αστοχίες του τραπεζικού συστήματος. Όταν το καταναλωτικό κοινό αντιληφθεί & εξοικειωθεί με τις προσφερόμενες υπηρεσίες του ανταγωνισμού τότε θα είναι αργά για αυτές, άλλη μια φορά…

Συνεπώς τα τμήματα στρατηγικού σχεδιασμού των Ελληνικών τραπεζών ας επαναξιολογήσουν & επανασχεδιάσουν τις πολιτικές χρεώσεων για τα εναλλακτικά τους δίκτυα & τις τραπεζικές εργασίες. Αν όχι από όραμα για το μέλλον της χώρας & το δικό τους, από ντροπή για τις μέχρι τώρα επιλογές τους και την πορεία τους.

ΛΟΥΚΑΣ Β. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ / Corporate Advisor Mc Banking & Finance

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr