Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκέντρωσε το reporter.gr, από το σύνολο των 10,358 δισ. ευρώ που ήταν τα ταμειακά διαθέσιμα για τις 191 εισηγμένες στις 31 Δεκεμβρίου 2017 σχεδόν τα 7,5 δισ. ευρώ είναι τοποθετημένα σε τράπεζες του εξωτερικού δηλαδή ποσοστό 72,4%. Να σημειωθεί ότι το 2016 μία χρονιά μετά τα capital controls το σύνολο των ταμειακών διαθεσίμων ανήλθε σε 9,64 δισ. ευρώ, το 2015 τη χρονιά που ξεκίνησαν τα capital controls έφθασαν τα 10,588 δισ. ευρώ και το 2014 είχαν διαμορφωθεί σε 10,89 δισ. ευρώ.

Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι την πλειονότητα των κεφαλαίων διαθέτουν όχι περισσότερες από 40 εταιρείες που ανήκουν στην υψηλή και μεσαία κεφαλαιοποίηση με ελάχιστη χρηματιστηριακή αξία άνω των 100 εκατ. ευρώ. 

Η ανησυχία των επιχειρήσεων έχει αυξηθεί τις τελευταίες εβδομάδες με τη νέα, κατακόρυφη άνοδο του επιτοκίου δανεισμού της χώρας, καθώς αυτή την εβδομάδα λόγω της πολιτικής κρίσης στην Ιταλία   η απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου έφθασε το 4,54%. Eίναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι σε αρκετές συνελεύσεις εξαγωγικών-εισηγμένων, τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων ενημέρωσαν τους μετόχους ότι έχουν μεταφέρει το σύνολο των ταμειακών τους διαθεσίμων στο εξωτερικό και όταν γίνεται η μισθοδοσία του προσωπικού πιστώνονται στους ελληνικούς τραπεζικούς λογαριασμούς το ακριβές ποσό της μισθοδοσίας, χωρίς να αφήνουν υπόλοιπο κεφαλαίων. 

Ακόμη και σήμερα, υφίσταται θέμα εμπιστοσύνης των ελληνικών επιχειρήσεων με τους ξένους προμηθευτές τους, οι οποίοι απαιτούν πληρωμές με εξαιρετικά δυσμενείς όρους (προκαταβολή, ελάχιστες μέρες πίστωσης) καθώς δεν τους παρέχεται επαρκής πιστωτική κάλυψη από τις ασφαλιστικές εταιρείες πιστώσεων, ακόμα και για μεγάλες και φερέγγυες ελληνικές επιχειρήσεις. «Μόλις ακούσουν Ελλάδα, είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί και απαιτούν άμεσα μετρητά και ενώ στο παρελθόν οι ίδιες επιχειρήσεις δεν είχαν δώσει κανένα δικαίωμα αφερεγγυότητας» δηλώνει στον reporter.gr πρόεδρος βιομηχανικού ομίλου με διεθνή παρουσία σε περισσότερες από 20 χώρες. 

Το μείζον θέμα για κάθε επιχείρηση και τη φετινή χρονιά είναι η επάρκεια ρευστότητας. Δυστυχώς, οι περισσότερες επιχειρήσεις έχουν καθυστερήσει δραματικά να αναδιαρθρώσουν τον δανεισμό τους για να μπορέσουν να εξυγιάνουν τον ισολογισμό τους και να απαλλαγούν από τα βάρη του παρελθόντος, προκειμένου να ξεκινήσουν από καλύτερη θέση και τη τρέχουσα  χρονιά. Σύμφωνα με αναλυτές, τα βάρη του δανεισμού δεν μπορούν να μεταφέρονται αιωνίως και μάλιστα ενώ έχουν προηγηθεί 8 χρόνια ύφεσης. Με απλά λόγια, μια εταιρεία δεν αντέχει να δουλεύει μόνο για τις τράπεζες, αφήνοντας χωρίς κέρδος τους μετόχους της. Πρέπει να επανακάμψει, διαφορετικά θα ακολουθήσει άλλες επώδυνες λύσεις (μετοχοποίηση δανείων, αλλαγή διοίκησης, απορρόφηση ή πώληση από ανταγωνιστές ή hedge funds). 

Ανέστης Ντόκας