Όπως επισημαίνεται, τα κυρίαρχα δομικά προβλήματα του 2012 θα συνεχίσουν να διαμορφώνουν τα γεγονότα του 2013. Θα αποτελέσουν βάρος για την οικονομική ανάπτυξη σε διάφορες περιοχές σε όλο τον κόσμο, περιορίζοντας την ικανότητα των πολιτικών για δράση.
Ενώ το 2012 "είδε" μια σειρά από σημαντικές αποφάσεις να λαμβάνονται σε παγκόσμιο επίπεδο, με σημαντικές μακροπρόθεσμες συνέπειες, οι παράγοντες που καθορίζουν την ψυχολογία της αγοράς το 2013 είναι πιθανό να είναι λιγότερο κατακλυσμικοί. Ως εκ τούτου, και με τα επιτόκια να παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ, οι επενδυτές θα δουν ότι είναι ακόμη πιο αναγκαίο να αναλάβουν ελεγχόμενο ρίσκο,  ακόμη και αν είναι μόνο για να διατηρήσουν τα κεφάλαιά τους.
Ωστόσο, αυτό το ζοφερό περιβάλλον της αγοράς προσφέρει επίσης ευκαιρίες, όπως τονίζεται. Οι αναλυτές της Julius Baer βλέπουν επενδυτικές ευκαιρίες στα νομίσματα των χωρών με ισχυρή ανάπτυξη ( Καναδάς, Μεξικό, Ινδία, Τουρκία, Σουηδία), σε ισχυρές παγκόσμιες εταιρείες, καθώς και στο χρυσό και το παλλάδιο.
Με τις χρηματιστηριακές αγορές να αναμένεται να παραμείνουν ευμετάβλητες, οι επενδυτές θα πρέπει να συνεχίσουν να εστιάζουν σε εταιρείες με υγιή ισολογισμό ή να εξετάσουν τη δοκιμή νέων… νερών, επενδύοντας σε πιο εξωτικές αγορές, όπως το Μεξικό για παράδειγμα.
Ως αποτέλεσμα της δημοσιονομικής λιτότητας των τελευταίων ετών, η ζώνη του ευρώ θα υποστεί λιγότερο έντονη οικονομική ύφεση από ό, τι οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία, όπου μια εξίσου απαραίτητη δημοσιονομική εξυγίανση δεν έχει ακόμη τεθεί σε εφαρμογή.
Παρ 'όλα αυτά, οι αναλυτές της Julius Baer δεν αναμένουν ότι η ζώνη του ευρώ να ανακάμψει πριν από το φθινόπωρο του 2013. «Για να εξελιχθεί μια τέτοια ανάκαμψη, είναι σημαντικό ότι η πιστωτική κρίση που προκαλείται από την νευρικότητα  των τραπεζών, να αντιστραφεί. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την εισαγωγή μιας ένωσης τραπεζών, παρόμοια με εκείνη στις ΗΠΑ», όπως υπογραμμίζουν.
Σε αντίθεση με τη ζώνη του ευρώ, ωστόσο, οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο ολίσθησης σε ύφεση στις αρχές του 2013, σε περίπτωση που αποτύχει να αποτρέψουν τον επικείμενο δημοσιονομική γκρεμό, το οποίο θα είχε ως αποτέλεσμα να υποστεί η αμερικανική οικονομία μια δημοσιονομική σύσφιξη που θα ισοδυναμεί με 4 έως 5% του ΑΕΠ, μέσω ενός συνδυασμού αυτόματων αυξήσεων των φόρων και ταυτόχρονης μείωσης των δαπανών.
Οι αναλυτές της Julius Baer πιστεύουν, ωστόσο, ότι ένας συμβιβασμός της τελευταίας στιγμής μεταξύ της κυβέρνησης Ομπάμα και του Κογκρέσου,  τελικά θα βρεθεί, έτσι ώστε η αρνητική επίδραση στην οικονομία να είναι πιθανώς μόνο κατά το ήμισυ σοβαρή σε σχέση με αυτό που θα μπορούσε να ήταν, επιτρέποντας έτσι στις ΗΠΑ να αποφύγουν την  ύφεση. Η Ιαπωνία, ωστόσο, δεν θα είναι σε θέση να αποφύγει τις φορολογικές αντιξοότητες που αντιμετωπίζει, παρά την πιθανή αλλαγή στην ηγεσία, μετά τις εκλογές του Δεκεμβρίου.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι κίνδυνοι του πληθωρισμού δεν είναι ακόμη οξείς, και οι κεντρικές τράπεζες στις διάφορες χώρες μπορεί, επομένως, να συνεχίσουν την εκτύπωση χρήματος, προκειμένου να δώσουν χρόνο στους πολιτικούς να υλοποιήσουν τις αναγκαίες και επώδυνες δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις - εις βάρος της οικονομικής ανάπτυξης στις χώρες του ΟΟΣΑ.
Λόγω της συνεχιζόμενης ασθενούς ανάπτυξης των ανεπτυγμένων χωρών, η οποία επηρεάζει, επίσης, πολλές αναδυόμενες αγορές μέσω των εξαγωγικών βιομηχανιών τους, η Julius Baer αναθεωρεί τις εκτιμήσεις της για την παγκόσμια ανάπτυξη του 2013, από 4% πριν σε 3,3%.

 

Κ.Ε.