Όπως έχει συμβεί και στις περισσότερες, αν όχι όλες, χώρες στον κόσμο, που έχουν βιώσει ένα τέτοιο ξαφνικό σοκ, η επιστροφή στη σταθερότητα απαιτεί εξωτερική παρέμβαση. Η Ισπανία και η Ιταλία βρίσκονται στα πρόθυρα του να λάβουν επίσημη εξωτερική βοήθεια, όπως προειδοποιεί η

Το να ελπίζουν, οι Ιταλία και η Ισπανία, την αυτο-σταθεροποίηση, δεν αποτελεί πλέον επιλογή. Η Nomura αναμένει τις δύο χώρες να απαιτούν κάποιου είδους εξωτερική βοήθεια μέσα στις επόμενες λίγες εβδομάδες, σε μια προσπάθεια να μειωθούν οι χρηματοοικονομικές πιέσεις στις αγορές ομολόγων τους.

Στο άμεσο μέλλον, και δεδομένων των σημερινών περιορισμών, ο οίκος θεωρεί ότι οι γραμμές πίστωσης ή / και η παρέμβαση στη δευτερογενή αγορά ομολόγων , θα είναι

το πρώτο λιμάνι της πολιτικής, με την πρώτη επιλογή να έχει περισσότερες πιθανότητες από την δεύτερη.

Μετά από αυτό το νέο γύρο απαντήσεων πολιτικής, και εάν – όπως αναμένει ο οίκος - η πίεση δεν έχει μετριαστεί, οι χαράσσοντες πολιτική θα στρέψουν πιθανόν την προσοχή τους στον ESM, το όργανο της επιλογής για την προάσπιση της σταθερότητας της νομισματικής ένωσης, σε συνδυασμό με την δύναμη πυρός του ΔΝΤ.

Η Nomura δεν πιστεύει ότι ο ESM στη σημερινή του μορφή, μπορεί με επιτυχία να επιφέρει βιώσιμη σταθεροποίηση στις περιφερειακές αγορές ομολόγων. Έτσι, οίκος εκτιμά ότι οι εντάσεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές είναι πιθανό να κλιμακωθούν σημαντικά κατά τους επόμενους μήνες, μετά από μία σύντομη ανάπαυλα στο βραχυπρόθεσμο διάστημα μετά την πολιτική απάντηση (ΕΚΤ).

Όπως εξηγεί ο οίκος, ένας δρόμος «αντίστασης» για τις δύο χώρες, είναι να υπάρξει μία ευέλικτη πιστωτική γραμμή υπό τον EFSF, του οποίου το συνολικό μέγεθος δεν υπερβαίνει πλέον τα 150 δισ. ευρώ (δεδομένης της έλλειψης διαθέσιμων πόρων ) για την Ισπανία και την Ιταλία. Η διευκόλυνση αυτή θα επιτρέψει στο EFSF να αγοράζει ιταλικά και ισπανικά ομόλογα στην πρωτογενή αγορά, και να καλύψει τις ανάγκες χρηματοδότησης μέχρι το τέλος του έτους, παρέχοντας μια γέφυρα στον ESM και το ΔΝΤ.

Ωστόσο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ιαπωνικού οίκου, οι ανάγκες χρηματοδότησης της Ιταλίας και της Ισπανίας για το 2013 συνολικά διαμορφώνονται πάνω από τα 300 δισ. ευρώ, ενώ οι συνολικές ανάγκες χρηματοδότησης των δύο χωρών για το 2013-15 είναι περίπου στο 1 τρις ευρώ.

Με λιγότερο από ένα έτος χρηματοδότησης να είναι πλέον διαθέσιμο για την Ιταλία και την Ισπανία (μετά τον συνυπολογισμό των επιπλέον αναγκών των μικρότερων χωρών), ο ΕSM, ο οποίος δεν είναι ακόμη έτοιμος και δεν αναμένεται να είναι ούτε στο επόμενο δίμηνο) πιθανότατα να δυσκολευτεί να επιφέρει μια σαφή μεταστροφή του κλίματος της αγοράς. Μάλιστα, ο ESM θα μπορούσε να αντιμετωπίσει προβλήματα πρόσβασης στην αγορά, εάν τόσο η Ιταλία όσο και η Ισπανία, ζητήσουν αργότερα επίσημη βοήθεια, όπως αναμένει να συμβεί η Nomura.