Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θα παρουσιάσουν οριστική λύση για την κρίση χρέους στην ευρωζώνη στη συνάντηση κορυφής την επόμενη Κυριακή, όπως δήλωσε χθες ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, ενώ, στο ίδιο πνεύμα, ο εκπρόσωπος της Γερμανίδας Καγκελαρίου είπε ότι τα όνειρα όσων ελπίζουν σε μια οριστική συμφωνία στη σύνοδο της 23ης Οκτωβρίου δεν θα εκπληρωθούν.

Σύμφωνα με την Nomura, αυτό που θα πρέπει κανονικά να έχει καταφέρει να κάνει η Ευρώπη μέχρι την Κυριακή, δεν είναι καθόλου εύκολο. Γι' αυτό ίσως η Γερμανία, με το «καλημέρα» της νέας εβδομάδας, φρόντισε να βάλει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, υποραμμίζοντας πως δεν πρέκειται την επόμενη Δευτέρα να έχουν λυθεί και να έχουν τελειώσει όλα.

Η Nomura επισημαίνει πως μέχρι τις 23 Οκτωβρίου, η Ευρωζώνη θα πρέπει να έχει συμφωνήσει στο haircut που θα υποστούν οι ιδιώτες στα ελληνικά κρατικά ομόλογα που κατέχουν, να έχει οργανώσει ένα αξιόπιστο σχέδιο για την επανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών, και να έχει εγκαταστηθεί ένα τείχος προστασίας των υπόλοιπων χωρών.

Η Μorgan Stanley υποστηρίζει από την πλευρά της πως υπάρχουν 7 λόγοι που δεν πρόκειται να υπάρξει λύση σύντομα στην Ευρωζώνη.

Πρώτον, η ΕΕ έχει έλλειψη δημοσιονομικού συντονισμού. Αντίθετα με τις ΗΠΑ και την Βρετανία, η ευρωζώνη έχει έλλειψη δημοσιονομικής αρμονίας ή μίας κεντρικής τράπεζας που να λειτουργεί ως δανειστής εσχάτης προσφυγής (Lender of Last Resort). Η ΕΚΤ δεν μπορεί για παράδειγμα να αγοράσει κρατικό χρέος στην πρωτογενή αγορά εάν χρειαστεί. Επίσης, ακόμα και η αλλαγή προς την αναγκαία αυτή κατεύθυνση μίας δημοσιονομικής ένωσης, είναι όχι μόνο δύσκολη, αλλά και χρονοβόρα.

Δεύτερον, το όλο εγχείρημα του EFSF έχει πολλά κενά. Εάν αυξηθεί, η Γαλλία θα χάσει την αξιολογήση ΑΑΑ καθώς έχει το 20% του «βάρους» του EFSF και με τη σειρά του το EFSF θα πρέπει να στηρίξει τις εγγυήσεις του έτσι ώστε να διατηρήσει την δική του αξιολόγηση ΑΑΑ. Αυτό θα επηρεάσει την δανειακή του ικανότητα. Το EFSF χρειάζεται λοιπόν ξεκάθαρα την στήριξη της ΕΚΤ ή του ΔΝΤ.

Τρίτον, ο μηχανισμός ESM αναμένεται να ξεκινήσει στο πρώτο εξάμηνο του 2012. Εάν έχει άδεια τράπεζας, θα δημιουργηθεί ένα όχημα αρκετά μεγάλο ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει αποτελεσματικά στις αγορές ομολόγων της περιφέρειας. Όμως εάν ο ESM δεν έχει πρόσβαση στην ρευστότητα της ΕΚΤ, ουσιαστικά αυτό που θα κάνει θα είναι να νομισματοποιεί το χρέος, δηλαδή να χρηματοδοτεί τις δαπάνες των κυβερνήσεων. Ο ισολογισμός του ESM θα αυξηθεί μάζι με τις αγορές που θα πραγματοποιήσει στα κρατικά ομόλογα. Ο ισολογισμός της ΕΚΤ θα αυξηθεί στον βαθμό που θα χρηματοδοτήσει αυτές τις αγορές του ESM. Ετσι, ο ESM θα δυσκολευθεί πάρα πολύ να πουλήσει αυτά τα ομόλογα σε επενδυτές. Και αυτό είναι εξαρετικά bearish για το ευρώ.

Τέταρτον, η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών συνεχίζει να είναι ένα πολύ δύσκολο θέμα. Και εάν αποτύχει, θα αποσταθεροποιήσει ακόμη περισσότερο την ΕΕ. Οι τράπεζες θα δυσκολευθούν πάρα πολύ να βρουν τα κεφάλαια που απαιτούνται, από μόνες τους, και σίγουρα θα αναγκαστούν να συμμετέχουν και οι κυβερνήσεις. Οι τράπεζες αυτές όμως θα αντιμετωπισουν και περιορισμούς στα μερίσματα που διανέμουν καθώς και στους υπαλλήλους που διατηρούν. Επίσης, το σχέδιο ανακεφαλαιοποίσης θα δημιουργήσει έναν τραπεζικό κλάδο δύο ταχυτήτων, έναν με τις τράπεζες που έχουν πρόσβαση σε ιδιωτικά κεφάλαια και ένα που χρησιμοποιεί τα κεφάλαια του EFSF.

Πέμπτον, οι κεντρικές τράπεζες του υπόλοιπου κόσμου είναι όλο και λιγότερο πρόθυμες να βοηθήσουν την Ευρώπη. Η Κίνα που στο παρελθόν στήριζε την ευρωζώνη, τώρα πλέον λέει πως η λύση στα προβλήματα της περιοχής, πρέπει να έλθει από το εσωτερικό της. Και τα BRICS που είχαν προσφέρει την βοήθεια τους πρόσφατα, έκαναν πίσω.

'Εκτον, και τα κεφάλαια κρατικού πλούτου (sovereign wealth funds), διστάζουν πια να επενδύσουν στην Ευρώπη. Το China Investment Corporation καθώς και το Gulf Cooperation Council έχουν ήδη εκφράσει τις ανησυχίες τους και μάλιστα πολύ έντονα.
Τέλος, το ΔΝΤ, όπως άλλωστε το δήλωσε και χθες η επικεφαλής Κριστίν Λαγκάρντ, δεν έχει επαρκή κεφάλαια. Και να θέλει λοιπόν να βοηθήσει θα χρειαστεί να αντλήσει περαιτέρω κεφάλαια, κάτι που αυτή τη στιγμή είναι και πολιτικά αλλά και οικονομικά προκλητικό.