Διατηρώντας τη σύσταση της “πώλησης”, για την ΑΤΕ, την Πειραιώς και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, οι τιμές στόχοι που δίνει είναι 0,25 ευρώ για την πρώτη (από 0,50 ευρώ προηγουμένως), 0,75 ευρώ για την Πειραιώς, από 1,35 ευρώ προηγουμένως, και 0,90 ευρώ για το ΤΤ, όπως και στην προηγούμενη αξιολόγηση της. Τη σύσταση της διακράτησης διατηρεί για τη Eurobank και τη Marfin Popular. Οι τιμές στόχοι είναι 4 ευρώ για την πρώτη, από 4,5 ευρώ προηγουμένως, και 0,95 ευρώ, από 1,08 ευρώ προηγουμένως για τη δεύτερη. Στις κορυφαίες επιλογές παραμένει η Τρ. Κύπρου, η τιμή στόχος της οποίας όμως μειώθηκε στα 3,25 ευρώ από 3,5 ευρώ προηγουμένως.

Η Citigroup βλέπει σημαντικές προκλήσεις για την ελληνική οικονομία, η οποία βρίσκεται σε πρωτοφανή ύφεση, την ώρα που η κατανάλωση και οι επενδύσεις φαίνεται να μην δείχνουν σημάδια ότι μπορεί να ανακάμψουν. Ωστόσο, θεωρεί ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει πολλά εργαλεία στη διάθεση της που θα τη βοηθήσουν να ανατρέψει την δύσκολη κατάσταση. Μερικά από αυτά είναι: μεγαλύτερη λιτότητα, επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής των ομολόγων, μείωση του επιτοκίου δανεισμού, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, και το τελευταίο εργαλείο που έχει είναι και το haircut.

Οι ελληνικές όμως τράπεζες θα είναι αυτές που θα πληγούν περισσότερο εάν επιλεγεί η τελευταία λύση. Υποθέτοντας ότι εάν το haircut φτάσει στο 40%, τότε ο μέσος δείκτης Core Tier1 θα διαμορφωθεί στο 5,3%, επίπεδα που θα οδηγήσουν σε κεφαλαιακές ανάγκες περίπου 4 δισ. ευρώ για να μπορέσουν οι τράπεζες να επανέλθουν στο 7% που απαιτείται για τον εν λόγω δείκτη. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, η Πειραιώς και η ΑΤΕ είναι οι τρεις τράπεζες που φαίνονται περισσότερο ευάλωτες σ' αυτό το σενάριο. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι περίπου το 12% του ελληνικού χρέους κατέχεται από το μηχανισμό, το 14% από τις ελληνικές τράπεζες, το 15% από ξένες τράπεζες, το ίδιο ποσοστό από μη τραπεζικούς ελληνικού φορές και το 44% από ξένους πιστωτές.

Το βραχυπρόθεσμο outlook της χώρας παραμένει “γκρίζο” αναφέρει η Citigroup. Η καταναλωτική εμπιστοσύνη είναι η χαμηλότερη της ευρωζώνης, οι εξαγωγές παραμένουν εξαιρετικά αδύναμες, το κόστος εργασίας μη ανταγωνιστικό. Και μάλιστα, δεδομένης της απουσίας εθνικού νομίσματος, το κόστος εργασίας είναι σχεδόν αδύνατο να μειωθεί σημαντικά. Υπό αυτές τις συνθήκες, για να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος, θα πρέπει να μειωθεί κάτω από το 90%. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνει ένα haircut της τάξεως του 42%, το οποίο συνοδευόμενο με επιπλέον μέτρα να οδηγήσει το 2013 το χρέος στο 90% του ΑΕΠ, και μέχρι το 2020 να υποχωρήσει στο 60% του ΑΕΠ.