Μιλάμε λοιπόν για αποπληθωρισμό, για αποσταθεροποίηση, για απομόχλευση (μείωση χρεών), ορολογίες που έρχονται σε αντίθεση με το παρελθόν. Και δεν είναι οι μοναδικές. Θα μπορούσαμε επίσης να προσθέσουμε την πρόσφατη τάση για κρατικοποιήσεις (έναντι τωνιδιωτικοποιήσεων), για παρεμβατισμό (έναντι της ελεύθερης οικονομίας) και για προστατευτισμό (έναντι του ελεύθερου εμπορίου).

Όλες αυτές οι θεαματικές ανατροπές αποτελούν μέρος μίας ευρύτερης τάσης: της από-παγκοσμιοποίησης. Κοιτώντας στο παρελθόν διαπιστώνουμε ότι, ένα μεγάλο μέρος του πλούτου σε παγκόσμιο επίπεδο που δημιουργήθηκε τα τελευταία είκοσι χρόνια μπορεί να αποδοθεί στα οφέλη που απέφερε ο συνδυασμός της παγκοσμιοποίησης, της τεχνολογικής προόδου και μίας μαζικής αύξησης των επιπέδων του χρέους στον ανεπτυγμένο κόσμο, και ιδιαίτερα στις ʼγγλο-Σαξονικές χώρες. Όσο οι καταναλωτές του Δυτικού κόσμου κατανάλωναν όλο και περισσότερα αγαθά που προέρχονταν από τις αναδυόμενες χώρες, αυτές αγόραζαν το χρέος των Δυτικών χωρών, και έτσι το σύστημα λειτουργούσε Τώρα πια αυτό το σύστημα μοιάζει να αποδομείται, καθώς οι παίχτες της μεγάλης παγκοσμιοποίησης άρχισαν να γίνονται περισσότερο εσωστρεφείς.

Αυτή είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που μία πλήρως παγκοσμιοποιημένη οικονομία βάλλεται από μία πλήρως παγκοσμιοποιημένη οικονομική κάμψη. Αυτό δεν θα ήταν τόσο άσχημο εάν υπήρχε παγκοσμιοποίηση όχι μόνο όσον αφορά την οικονομία αλλά και την πολιτική αντίληψη. Δυστυχώς, η αντίδραση των ανθρώπων σε περίπτωση κρίσης συνήθως δεν είναι ούτε πολιτισμένη ούτε σφαιρική.

Τρέχουμε να φυλαχτούμε. Προσπαθούμε να διασφαλίσουμε το δικό μας μέλλον και όχι των γειτόνων μας. Δεν μας εκπλήσσει λοιπόν, το γεγονός ότι ο προστατευτισμός βρίσκεται και πάλι στο προσκήνιο και ότι η λαϊκίστικη πολιτική αντίληψη κερδίζει έδαφος. Με άλλα λόγια, όσο το παγκόσμιο πρόβλημα γιγαντώνεται, τόσο οι λύσεις τείνουν να έχουν τοπικιστικό χαρακτήρα. Αυτή η τάση προς την από- παγκοσμιοποίηση είναι επικίνδυνη καθώς τα παγκόσμια προβλήματα αποζητούν παγκόσμιες λύσεις.

Η ταυτόχρονη υποχώρηση όλων των μετοχικών αγορών σε παγκόσμιο επίπεδο, υποδεικνύει ότι θα πρέπει να ληφθούν άμεσα αποφασιστικά και διεθνώς συντονισμένα μέτρα. Οι αγορές μπορεί να φαίνεται ότι υπερβάλλουν, αλλά αυτός είναι ο τρόπος που διαθέτουν, προκειμένου να διατρανώσουν την άμεση ανάγκη λήψης πρωτοβουλιών από την πλευρά των κεντρικών τραπεζών και των κυβερνήσεων. Αυτή η χρηματοοικονομική καχεξία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το συντομότερο δυνατό. Έκτακτο νομοθετικό πλαίσιο θα πρέπει να θεσπιστεί, προκειμένου να διευκολύνουν τις κυβερνήσεις να λάβουν άμεσα δημοσιονομικά μέτρα, δίχως τις καθυστερήσεις ατελείωτων πολιτικών διαβουλεύσεων. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να μηδενίσει άμεσα το επιτόκιό της και το παγκόσμιο δίκτυο προστασίας του τραπεζικού τομέα θα πρέπει να στηθεί κατά τέτοιο τρόπο που να μην αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης, όσον αφορά τη μελλοντική δυνατότητα των τραπεζών να προσελκύσουν κεφάλαια.

Τι σημαίνει αυτό για τους επενδυτές; Σε χρηματοοικονομικό επίπεδο, οι κίνδυνοι από την από-παγκοσμιοποίηση αντικατοπτρίζονται στην έμφαση που δίνεται στην προστασία κεφαλαίου και στην παροχή εισοδηματικών εισροών. Σε προηγούμενα άρθρα, έχουμε ήδη σημειώσει την προτίμησή μας για προϊόντα υψηλού εισοδήματος, όπως εταιρικά ομόλογα και στρατηγικές υψηλού μερίσματος που επικεντρώνονται σε «ασφαλή» μερίσματα. Με τον πληθωρισμό να υποχωρεί με ραγδαίους ρυθμούς, το πραγματικό εισόδημα που επιτυγχάνεται με τις στρατηγικές αυτές είναι ασυνήθιστα υψηλό. Αυτό τουλάχιστον είναι μία ανταπόδοση για την πρωτόγνωρη αρνητική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι αγορές.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr