Είχε αρχίσει να νυχτώνει και η ώρα σήκωνε κρασί. Η Λένα Κιτσοπούλουείχε, μόλις, τελειώσει την πρόβα στο Θέατρο Τέχνης, αλλά έφερε ακόμα την υπερένταση της δουλειάς. Την ίδια ώρα, ετοίμαζε με όρεξη τη λίστα των τραγουδιών που θα έλεγε στη συναυλία της στο Σταυρό του Νότου – ενώ το κινητό της δεν σταματούσε να χτυπάει. Εννοείται, είχε ανάψει τσιγάρο.

Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 86 ετών άφησε ο σπουδαίος ηθοποιός Γιάννης Φέρτης, όπως έκανε γνωστό την Κυριακή (14/4) η οικογένειά του.

«Είμαι πάρα πολύ ντροπαλός και αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που πήγα πρώτα σε μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα, για να νικήσω κάπως τους φόβους μου», ανέφερε ο Σπύρος Σταμούλης σχετικά με την πρώτη του επαφή με την υποκριτική. «Ήθελα να υποβάλλω τον εαυτό μου σε αυτή τη δοκιμασία της ερασιτεχνικής ομάδας, ώστε να μπορώ μετά να μιλάω μπροστά σε κόσμο που πάγωνα όταν το έκανα, για παράδειγμα στο πανεπιστήμιο όταν έπρεπε να παρουσιάσω μία εργασία». 

Νομίζω πως εμφανίζονταν ένα-ένα τα στοιχεία της καλλιτεχνικής μου ανησυχίας. Στην ηλικία των 20 περίπου, άρχισα να μαθαίνω κιθάρα, να διακοσμώ το σπίτι μου και να πειραματίζομαι με διάφορα υλικά και ιδέες. Επίσης, σε εκείνη την ηλικία έκανα και ένα interail ταξίδι στην Ευρώπη, το οποίο με άλλαξε σαν άνθρωπο. Το πιο σημαντικό, βέβαια, ήταν η συμμετοχή μου στην θεατρική ομάδα του Πολυτεχνείου του ΑΠΘ, που παρότι δεν ήθελα αρχικά να πάω, καθόρισε τη μετέπειτα ζωή μου.

Η πρώτη φορά που είδα το «Kill Bill», του Κουέντιν Ταραντίνο. Αυτό ήταν: Το έβλεπα ξανά και ξανά. Δεν ήμουν μεγαλύτερος από 10 χρονών. Μετά αναζήτησα και το σίκουελ. Νομίζω ότι έχω παρακολουθήσει πάνω από 60 φορές κάθε φιλμ της σειράς. Ψέματα δεν θα πω, θέατρο δεν έβλεπα, οπότε ερεθίσματα δεν είχα από εκεί. Από το σινεμά, όμως, πάρα πολλά.

Η Κατερίνα Παπουτσάκη μίλησε στην εκπομπή Mega Καλημέρα για τις αρνητικές κριτικές αλλά και τη σχέση με το τραγούδι και τον χρόνο.

Η Παναγιώτα Βλαντή, βρέθηκε σήμερα καλεσμένη στην εκπομπή του MEGA “Πάμε Δανάη”, όπου μίλησε για την παράσταση, στην οποία πρωταγωνιστεί αυτή την περίοδο, το “Πλατόνοφ” του Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία του κορυφαίου Ρώσου σκηνοθέτη Adolf Shapiro.