"Στην ζωή μας, τη σύντομη και απρόβλεπτη", μου ψιθύρισε ένας γείτονας (του διπλανού γραφείου), συνάδελφος στη δουλειά, "όταν δείχνουν τα γεγονότα ότι ακολουθούμε τεχνικές του ίπτασθαι, είναι σοφό να ακολουθούμε το ... μηδένα προ του τέλους μακάριζε". Ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα από τη φιλοσοφική του διάθεση, δεδομένης της τεχνοκρατικής φύσης του και του γεγονότος ότι είχαμε και μπόλικη δουλειά, αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι το εισαγωγικό του σχόλιο μου προξένησε τη περιέργεια. Αφού λοιπόν έριξα μια νωχελική ρουφηξιά στο φρεσκοπαρασκευασμένο εσπρέσο μου, αποφάσισα -με αρκετούς δισταγμούς ομολογουμένως- να προσηλωθώ στα επιχειρήματά του: