Δεν ξέρω γιατί το «τρίτο» κουδούνι χτυπάει ανά τακτά διαστήματα, πάντως δημιουργεί την αίσθηση αυτού που, οσονούπω, αρχίζει. Έτσι κι αλλιώς, μόλις λίγες ημέρες απομένουν για την πρεμιέρα του ιψενικού «Κουκλόσπιτου» στο Θέατρο Πορεία και όλα βρίσκονται σε μια αναμονή: Από τον μπογιατζή που βάφει το σκηνικό, τους τεχνικούς που ελέγχουν τον εξαερισμό, στη Λένα Παπαληγούρα και τον Γιώργο Χριστοδούλου που κάνουν ζέσταμα, μέχρι στον ίδιο τον Δημήτρη Τάρλοου που σου υπενθυμίζει πως στη 13.30 ξεκινάει η πρόβα του.
Πάντα μου έδινε την αίσθηση ενός αφοσιωμένου, με εμμονή στην ακρίβεια, δημιουργού και αυτό δεν έχει αλλάξει. Απλώς, σήμερα, αυτές τις πρωϊνές ώρες στο «Πορεία» αποκαλύπτονται και άλλες διαστάσεις του, που ομολογώ πως αγνοούσα. Κανονικά θα έπρεπε να με έχει συνεπάρει η αφήγηση για το γεύμα με τον Πολ Νιούμαν, σ’ ένα εστιατόριο δίπλα στο Actor’s Studio, όπου φοίτησε για ένα χρόνο. Ή το μάθημα με τον Αλ Πατσίνο. Κανονικά, θα είχαν τραβήξει την προσοχή μου οι αφηγήσεις για την καθημερινότητα με τον Ανδρέα Εμπειρίκο, η εμπειρία του ημιυπόγειου της Σούτσου όπου ζούσε ο Νίκος Καρούζος, η – σχεδόν – πατρική φιγούρα του Άγγελου Δεληβοριά. Ίσως αυτές οι πτυχές ζωής για ένα παιδί από μεγάλο καλλιτεχνικό τζάκι να είναι απείρως γοητευτικές αλλά συνάμα και αναμενόμενες.
Περισσότερα στο monopoli.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr