Στην ουσία ο ΣΕΒ καλεί τα συνδικάτα σε ραντεβού προκειμένου να τα βρουν μεταξύ τους στο θέμα των μειώσεων του μισθολογικού κόστους, στο πλαίσιο υπογραφής μιας νέας εθνικής συλλογικής σύμβασης.

Διαφοροποιούνται έμποροι, μικρομεσαίοι

Την ίδια στιγμή οι άλλοι εργοδοτικοί φορείς διαφοροποιούνται με το ΣΕΒ ζητώντας μείωση μόνο του μη μισθολογικού κόστους, δηλαδή των εργοδοτικών εισφορών, ώστε να μη χρειασθεί να πέσει μαχαίρι στους καθαρούς μισθούς. Χαρακτηριστική είναι η πρόταση που υπέβαλαν στον Πρωθυπουργό οι έμποροι, δηλαδή η Εθνική Συνομοσπονδία Εμπόρων Ελλάδος (ΕΣΕΕ). Προτείνουν «πάγωμα» μισθών στον ιδιωτικό τομέα για μια 3ετία και μείωση κατά 10% του μη μισθολογικού κόστους, δηλαδή των εργοδοτικών εισφορών. Και για να αποπληρωθούν τα έσοδα που θα χάσουν τα Ασφαλιστικά Ταμεία, προτείνουν να επιβληθεί ένα ασφαλιστικό τέλος ίσο με το 1 τοις χιλίοις επί του ετησίου τζίρου της κάθε επιχείρησης, που θα καταβάλλεται με τις περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ κάθε 3μηνο, και θα εκπίπτει από το φόρο ως δαπάνη. Κάτι τέτοιο, σύμφωνα με την ΕΣΕΕ θα οδηγήσει σε μείωση της ετήσιας μισθολογικής δαπάνης στον ιδιωτικό τομέα, κατά 2 δις. ευρώ ετησίως, με συνέπεια από τα 45 δις, να πέσει στα 43 δις. ευρώ. Εφόσον -  συνεχίζουν πάντα οι έμποροι- τεθεί από την τρόικα θέμα 13^ου και 14^ου μισθού, προτείνουν ως λύση τα δώρα να ενσωματωθούν στον μηνιαίο μισθό.

Στην ίδια γραμμή κινούνται και οι μικρομεσαίοι, δηλαδή η Γενική Συνομοσπονδία Εμπόρων Βιοτεχνών Επαγγελματιών Ελλάδος (ΓΣΕΒΕ). Δηλώνουν κατηγορηματικά «όχι» σε τυχόν μείωση κατώτατου μισθού, αλλά λένε «ναι» σε μείωση του μη μισθολογικού κόστους, προτείνοντας να μειωθεί κατά 5 μονάδες, και τα έσοδα που θα χαθούν για τα ασφαλιστικά ταμεία, να καλυφθούν με τη θεσμοθέτηση του ασφαλιστικού τέλους 1 τοις χιλίοις επί του τζίρου των επιχειρήσεων. Προτείνει επίσης για να ξεκινήσει να κινείται η πραγματική οικονομία, να καθιερωθεί αφορολόγητο αποθεματικό για όσες επιχειρήσεις επενδύουν μέρος των κερδών τους.

Γιώργος Φιντικάκης