«Φοβάμαι ότι η Ελλάδα έχει πράγματι πρόβλημα φερεγγυότητας. Κι αυτό υπό την έννοια ότι τα δημόσια οικονομικά της είναι επί μακρόν μη βιώσιμα. Δύο λόγοι οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα. Πρώτον: Η Ελλάδα υποβλήθηκε σε ένα ακραία σκληρό πρόγραμμα λιτότητας. Αυτό το πρόγραμμα θα έπρεπε να τηρηθεί άλλα δέκα χρόνια. Η κυβέρνηση θα πρέπει δηλαδή για χρόνια να απαιτεί από τον πληθυσμό αυστηρές περικοπές, προκειμένου να είναι σε θέση να πληρώνει τους τόκους, ιδιαίτερα στο εξωτερικό. Αυτό δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί πολιτικά. Δεύτερον: Το πρόγραμμα λιτότητας είναι χωρίς εναλλακτική λύση, αλλά συγχρόνως στραγγαλίζει την οικονομική ανάπτυξη, πράγμα που επιδεινώνει την κατάσταση του χρέους».

Στο ερώτημα, εάν η Ευρώπη «πετάει έτσι λεφτά σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο;» απαντά:

«Ακόμα κι αν εγκριθούν τα δάνεια, πρέπει να σκεφτούμε πως μπορεί να γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.»

Στο ερώτημα εάν «αναδιάρθρωση σημαίνει απλά «διαγραφή» λέει:

«Ναι. Η επιτροπή εμπειρογνωμόνων έχει γι’ αυτό το ζήτημα την ακόλουθη λύση: Το ελληνικό χρέος, το οποίο προς στιγμήν είναι στα χέρια κρατικών και ιδιωτών πιστωτών θα παραχωρηθεί στο EFSF. Σε αντάλλαγμα οι πιστωτές θα λάβουν ασφαλή ομόλογα του EFSF – αν και μόνο στο μισό της ονομαστικής αξίας των ελληνικών ομολόγων. Αυτό σημαίνει: Οι πιστωτές παραιτούνται από το ήμισυ των διεκδικήσεων τους. Το EFSF ως βασικός πιστωτής της Αθήνας θα μπορούσε τότε να συνεχίσει να ασκεί πιέσεις στην Ελλάδα, ώστε να μεταρρυθμίσει την οικονομία της».

«Η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα θα μπορούσε να ανταλλάξει στον EFSF τα ελληνικά ομόλογα που κρατάει, χωρίς έκπτωση και έτσι να απαλλαγεί ως ένα βαθμό από τη δημοσιονομική και πολιτική ευθύνη».

Αναφορικά με το θέμα της απώλειας εμπιστοσύνης των αγορών στην Ελλάδα στην περίπτωση αναδιάρθρωσης του χρέους, ο κ. Φελντ απαντά:

«Μα η εμπιστοσύνη έχει καταστραφεί ήδη. Πρώτα μέσω της περικοπής του χρέους θα ξαναγίνει η Ελλάδα σοβαρός και σταθερός οφειλέτης».

Σχετικά με το ενδεχόμενο να μην μπορέσουν να επιβιώσουν οι ελληνικές τράπεζες στην περίπτωση περικοπής των οφειλών κατά 50% , ο κ. Φελντ προτείνει την υποστήριξή τους από EFSF:

«Για να υποστηριχθούν θα πρέπει το EFSF να παράσχει άλλα 20 δις. ευρώ».

Στο ερώτημα: «Μήπως θα έπρεπε η Ελλάδα απλά να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη;», απαντά:

«Αυτό θα σήμαινε καταστροφή. Η περικοπή του χρέους θα ήτανε σε αυτήν την περίπτωση όχι 50%, αλλά 80% έως 90%. Η ελληνική οικονομία και το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα θα βυθίζονταν στο χάος και θα άνοιγαν διάπλατα οι θύρες για κερδοσκοπία κατά του ευρώ και των κρατών-μελών του. Όποιος θεωρεί ότι μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη είναι η λύση, είναι το λιγότερο αφελής».