Είναι γεγονός ότι η παρεμπόδιση των επιβατών του κρουαζιερόπλοιου Zenith, υπό σημαία Μάλτας, από τα μαχητικά στελέχη του ΠΑΜΕ, δεν συνιστούν και την καλύτερη εικόνα για τον Ελληνικό Τουρισμό, ο οποίος μαζί με τη Ναυτιλία αποτελούν τους δύο μοναδικούς πυλώνες για την ανάκαμψη της εθνικής μας οικονομίας.
Το θέμα όμως της θαλάσσιας περιήγησης – κρουαζιέρας (διεθνούς και εσωτερικής) δεν είναι τόσο απλό και δεν πρέπει να περιορίζεται μόνον στις αντιδράσεις άρσης του καμποτάζ (Cabotage), δηλαδή της δυνατότητας χρησιμοποίησης των Ελληνικών λιμένων από πλοία φέροντα τριτοκοσμική (εκτός χωρών Ευρωπαϊκής Ένωσης) σημαία, ως σημεία αναχώρησης και τερματισμού της κρουαζιέρας (home porting). Το Cabotage δεν εμποδίζει τα πλοία με σημαία τρίτης χώρας να επισκέπτονται Ελληνικά λιμάνια και να προσεγγίζουν τον Ελλαδικό χώρο.
Ο θαλάσσιος τουρισμός και ιδιαίτερα η κρουαζιέρα συμβάλλουν σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική ευημερία, την απασχόληση και τον εκσυγχρονισμό του νησιωτικού συμπλέγματος της χώρας μας.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διερεύνησαν τα οικονομικά οφέλη που πηγάζουν από τις δραστηριότητες της θαλάσσιας περιήγησης και απεφάσισαν την άρση του καμποτάζ για τα πλοία που φέρουν σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Cabotage όμως δεν έπαυσε να ισχύει και εφαρμόζεται για τα πλοία με σημαίες τρίτων χωρών, μη κοινοτικών, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων με σημαίες ευκολίας, ή διεθνών ή ανοιχτών Νηολογίων.
Ο αποκλεισμός των πλοίων που φέρουν σημαία τρίτων χωρών οφείλεται στο γεγονός ότι τα πλοία αυτά λειτουργούν με συνθήκες που παραβιάζουν τον υγιή και έντιμο ανταγωνισμό. Δηλαδή, τα πλοία αυτά απαλλάσσονται φορολογίας, χρησιμοποιούν ναυτικούς από τριτοκοσμικές χώρες, έναντι ιδιαίτερα χαμηλής αμοιβής και χωρίς κοινωνικοασφαλιστική προστασία και πρόνοια για τους ναυτικούς αυτούς.
Οι εταιρείες που διαθέτουν τα πλοία αυτά είναι εγκατεστημένες σε μικρές χώρες – νησάκια (Νήσοι Κεϋμάν, Νήσοι Μάρσαλ, Παρθένες Νήσοι κ.λ.π.), που είναι γνωστές ως φορολογικοί παράδεισοι. Οι πλέον σημαντικές επιχειρήσεις από αυτές ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας αγοράς και συνιστούν ολιγοπώλιο, που λειτουργεί με κατάφωρη παραβίαση των διεθνών κανόνων ανταγωνισμού.
Μέτοχοι των διαφόρων εταιρειών κρουαζιέρας που διαθέτουν πλοία με σημαία τρίτης χώρας είναι και πολλές υπεράκτιες εταιρείες (Off shore Companies), των οποίων την κεφαλαιακή προέλευση, κανείς δε γνωρίζει και κανείς δεν ενδιαφέρεται να πληροφορηθεί.
Είναι τραγικό και συγχρόνως ανήθικο, σε μια περίοδο που μαστίζεται από παγκόσμια οικονομική αλλά και ηθική κρίση. Σε μία περίοδο που κανείς δε γνωρίζει τι ξημερώνει αύριο, πως εξελίσσονται οι αγορές δολαρίου και ευρώ, αν θα καταρρεύσει το Ευρωσύστημα, αν πτωχεύσουμε κ.λ.π. και όμως η παγκόσμια κοινωνία να ανέχεται το στίγμα των Υπεράκτιων Εταιρειών για να καλύπτονται οι φοροφυγάδες, το ξέπλυμα χρήματος κ.λ.π.
Οι Εταιρείες κρουαζιέρας των σημαιών τρίτων χωρών, διαπίστωσαν ότι η βασική αγορά της Καραϊβικής, που προσέφεραν στην πελατεία τους, έχει κορεστεί και το ενδιαφέρον έχει μετατοπισθεί στην Ανατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα στα Αιγαιοπελαγίτικα Νησιά και για το λόγο αυτό ενισχύουν τις πιέσεις για την άρση του Cabotage για τις τριτοκοσμικές σημαίες.
Διαδίδεται έντεχνα ότι τα οικονομικά οφέλη από την άρση του Cabotage θα είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την εθνική μας οικονομία. Αναφέρονται οφέλη της τάξης του 1 και του 1,5 δις € ετήσια, χωρίς να υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση των μεγεθών αυτών. Η μοναδική υπεύθυνη τεκμηρίωση που υπάρχει, είναι η μελέτη την οποία ανέθεσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Διεθνή Μελετητικό Οίκο Οικονομικών Συμβούλων G.P. Wild International Ltd, η οποία εκπονήθηκε το Φεβρουάριο του 2007 και διερεύνησε τα οικονομικά οφέλη που πηγάζουν από τις δραστηριότητες της θαλάσσιας περιήγησης – κρουαζιέρας. Η μελέτη αυτή, που εκπονήθηκε την περίοδο των «παχιών αγελάδων» για τη διεθνή οικονομία, προβλέπει οφέλη για την Ελλάδα, της τάξης των 430 εκατ. € και μόνον.
Επ’ αυτού παρατηρείται ότι τα κρουαζιερόπλοια με ελληνική σημαία πέτυχαν κατά την παραμονή τους στον Πειραιά και τα Ελληνικά Νησιά δαπάνες υπέρ της εθνικής οικονομίας, που ξεπερνούν ετησίως τα 350 εκατ. €, ενώ ο στόλος των ημεροπλοίων, που απασχολεί άνω των 3.000 ναυτικών, εκτιμάται ότι πραγματοποίησε το 2007 κύκλο εργασιών της τάξης των 139 εκατ. € (πηγή ΥΕΝ).
Από αυτά τα επίσημα στοιχεία είναι σαφές ότι η ελληνική κρουαζιέρα έχει δυναμική και μέλλον, αρκεί να της δοθούν ίσες ευκαιρίες ανταγωνισμού.
Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι το θέμα του Cabotage δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, όπως θέλουν να το εμφανίζουν και οι ΗΠΑ εφαρμόζουν το δικό τους Cabotage. Το Εθνικό νηολόγιο των ΗΠΑ δεν είναι ανταγωνιστικό και μολονότι οι ΗΠΑ είναι οικονομική υπερδύναμη, για να διασωθεί, εφαρμόζουν πρακτικές διάκρισης σημαίας και επιδοτήσεων.
Από τα παραπάνω δικαιολογείται η εμμονή των τριτοκοσμικών σημαιών να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στις Ελληνικές θάλασσες, για να ωφεληθούν αυτές και όχι η Ελλάδα (Εθνική Οικονομία και Έλληνες ναυτικοί) τις ευκαιρίες που η χώρα μας προσφέρει.
Ο ανταγωνισμός είναι επιθυμητός, πρέπει όμως να υπάρχουν ίσοι όροι ανταγωνισμού, διότι η παραβίαση του υγιούς ανταγωνισμού συνιστά οικονομική και κοινωνική αδικία.
Τέλος, πρέπει να γίνει συνείδηση όλων μας, ότι σήμερα η Ελλάδα είναι η πρώτη ναυτική δύναμη του κόσμου, διότι έχει πλοιοκτήτες και ναυτικούς Έλληνες. Όταν παύσουν να υπάρχουν Έλληνες ναυτικοί, τότε, θα παύσει να υπάρχει και Ελληνική Ναυτιλία. Θα πάθουμε ότι έπαθε και η θαλασσοκράτειρα Μεγάλη Βρετανία, η Ολλανδία κ.λ.π.
Στην άρση του Cabotage, η απάντηση είναι ΝΑΙ, υπό την προϋπόθεση ότι, θα υπάρχουν ίσοι όροι ανταγωνισμού στον τομέα της φορολογίας και της κοινωνικοασφαλιστικής προστασίας των ναυτικών. Οποιαδήποτε άλλη ενέργεια θα στρέφεται εναντίον των ελληνικών συμφερόντων.Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr