Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Καμάλα Χάρις έχει βγει από τη σκιά του προέδρου Τζο Μπάιντεν, τις τελευταίες εβδομάδες, στο πλαίσιο της προσπάθειας να πειστούν οι ψηφοφόροι που τον έστειλαν στον Λευκό Οίκο να τον ψηφίσουν ξανά.
Η Χάρις άρχισε να βγαίνει περισσότερο στο προσκήνιο, καθώς οι προοδευτικοί Δημοκρατικοί επικρίνουν τον Μπάιντεν για τη στάση του απέναντι στο Ισραήλ, την ώρα που οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να δίνει μάχη στήθος με στήθος με τον Ρεπουμπλικάνο αντίπαλό του Ντόναλντ Τραμπ.
Οι αριστεροί ψηφοφόροι στις ΗΠΑ αμφισβητούν τις ηγετικές ικανότητες του Μπάιντεν και εκφράζουν ανησυχίες σχετικά με την ηλικία του, κάτι που ώθησε την 59χρονη Χάρις να αναφερθεί σε «ακανθώδη» ζητήματα, μάλιστα, με πιο άμεσο τρόπο, σε σχέση με τον Αμερικανό πρόεδρο.
Ο Μπάιντεν έχει υπερασπιστεί το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση, την οποία έχει χαρακτηρίσει ένα «βαθιά προσωπικό και επώδυνο» ζήτημα. Όμως, η Χάρις πήγε ένα βήμα πιο πέρα. Κατά τη διάρκεια επίσκεψής της σε κλινική Planned Parenthood στη Μινεάπολη –πιθανότατα την πρώτη επίσκεψη εν ενεργεία αντιπροέδρου σε κλινική που παρέχει υπηρεσίες άμβλωσης- χαρακτήρισε την άμβλωση βασικό μέρος των υπηρεσιών υγείας που παρέχονται στις γυναίκες.
Από την πόλη Σέλμα, η Χάρις πραγματοποίησε τις εντονότερες δηλώσεις για το Ισραήλ που έχει κάνει υψηλόβαθμος Αμερικανός αξιωματούχος. «Με δεδομένα τα τεράστια δεινά στη Γάζα, πρέπει να κηρυχθεί αμέσως κατάπαυση του πυρός», είπε. Η χρήση της φράσης «κατάπαυση του πυρός» από την αντιπρόεδρο των ΗΠΑ είχε θετική αποδοχή από κάποιους, ενώ άλλοι ζήτησαν αλλαγή πολιτικής. Η Χάρις ζήτησε, επίσης, από το Ισραήλ να κάνει περισσότερα για να μετριάσει «την ανθρωπιστική καταστροφή» στη Γάζα.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αντιπρόεδρος έχει προσπαθήσει να υιοθετήσει έναν πιο εμφατικό τόνο σε ό,τι αφορά τη συζήτηση για τη Γάζα, όμως η υιοθέτηση νέας φρασεολογίας δεν έχει αντίκτυπο, όταν δεν υπάρχουν στοιχεία ότι ασκεί πιέσεις για μια πιο σημαντική αλλαγή πολιτικής», σχολίασε ο Αμπάς Αλαουίεχ, στέλεχος εκστρατείας που καλεί τους ψηφοφόρους να εκφράσουν την αντίθεσή τους στις πολιτικές της κυβέρνησης Μπάιντεν, επιλέγοντας τη «μη δεσμευτική» ψήφο στις προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών. «Πρέπει να πιέσει περισσότερο τον Μπάιντεν να αλλάξει την αμερικανική πολιτική», πρόσθεσε.
Συνεργάτες της Χάρις απορρίπτουν την άποψη ότι υπάρχει διαφορά πολιτικής μεταξύ εκείνης και του Μπάιντεν. Εξηγούν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δε μπορεί να δώσει έμφαση σε συγκεκριμένα ζητήματα χωρίς να αποξενώσει τους πιο συντηρητικούς ψηφοφόρους, τους οποίους χρειάζεται για να κερδίσει τις εκλογές.
Ως ο «επικεφαλής του συνασπισμού», ο Μπάιντεν πρέπει να επικεντρωθεί στα βασικά οικονομικά ζητήματα, που θα προσελκύσουν τους κεντρώους. Για τον λόγο αυτό, τα 11 από τα 16 ταξίδια του, φέτος, έχουν πραγματοποιηθεί σε «αμφίρροπες» πολιτείες, όπως το Ουισκόνσιν, το Μίσιγκαν και η Πενσιλβάνια, προκειμένου να προωθήσει οικονομικές του πολιτικές που έχουν στόχο να φέρουν πίσω στις ΗΠΑ θέσεις εργασίας στον μεταποιητικό τομέα και να στηρίξουν τα εργατικά συνδικάτα.
Η Χάρις, η πρώτη γυναίκα μικτής καταγωγής που αναλαμβάνει τη θέση αντιπροέδρου στις ΗΠΑ, έχει υιοθετήσει έναν πιο μαχητικό ρόλο, με τις περιοδείες της να τιτλοφορούνται «Μάχη για τις Αναπαραγωγικές Ελευθερίες» και «Μάχη για τις Ελευθερίες μας», πέραν των ομιλιών που πραγματοποιεί για την οικονομία.
Αποθαρρυντικά για τον Μπάιντεν τα αποτελέσματα δημοσκόπησης του Reuters
Πρόσφατη δημοσκόπηση του Reuters/Ipsos έδειξε ότι Μπάιντεν και Τραμπ δίνουν μάχη στήθος με στήθος σε εθνικό επίπεδο, καθώς και ότι οι γυναίκες, οι ηλικιακές ομάδες κάτω των 40 ετών και οι Λατινοαμερικάνοι αποδοκιμάζουν τις πολιτικές του Μπάιντεν. Όλες αυτές οι ομάδες ανήκουν στους ψηφοφόρους των Δημοκρατικών, που το 2020 έφεραν τον Μπάιντεν στην προεδρία.
Το 56% των Αφροαμερικανών έχει θετική άποψη για το έργο του Μπάιντεν ως προέδρου, ένα χαμηλό ποσοστό για μια ομάδα που συνήθως προτιμά τους Δημοκρατικούς υποψήφιους, σε ποσοστό 90%.
Η δημοτικότητα της Χάρις κυμαίνεται γύρω στο 40%.
Αν ο Τραμπ καταφέρει να κερδίσει τους λευκούς ψηφοφόρους, τότε ο Μπάιντεν θα χρειαστεί τη στήριξη πολλών διαφορετικών ομάδων ανθρώπων που ψηφίζουν «παραδοσιακά» τους Δημοκρατικούς.
