Εν τω μεταξύ, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, πολλές χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ αναμένεται να κερδίσουν πολύ περισσότερα μετάλλια από όσα προβλέπει το μέγεθος των οικονομιών τους. Οι χώρες αυτές έχουν παράδοση στην έγκαιρη και κατάλληλη προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με αποτελέσματα που έγιναν ήδη εμφανή στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ και της Αθήνας, και αναμένεται να συνεχίσουν την κατάκτηση των μεταλλίων και στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η τρίτη φορά που η PricewaterhouseCoopers αναλύει πώς οι επιδόσεις μιας χώρας σε μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες μπορεί να συσχετίζονται με παράγοντες όπως η ιστορία της χώρας αυτής σε προηγούμενες διοργανώσεις, η οικονομία της και ο πολιτικός σχεδιασμός.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι ακόλουθοι παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο για την εξαγωγή στοιχείων σχετικά με τα μετάλλια -τα οποία θα μπορούσαν να ερμηνευθούν περισσότερο ως στόχοι παρά ως προβλέψεις:
- Πληθυσμός
- Τα μεσαία επίπεδα εισοδήματος (μετρώνται με βάση το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε ισοτιμίες στις τιμές συναλλάγματος)
- Εάν η χώρα άνηκε στο πρώην Ανατολικού μπλοκ (στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται η Κούβα και η Κίνα)
- Εάν πρόκειται για τη διοργανώτρια χώρα των Ολυμπιακών Αγώνων
- Ο αριθμός μεταλλίων στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες
«Γενικά, ο αριθμός μεταλλίων αυξάνεται ανάλογα με τον πληθυσμό και την οικονομική ισχύ της συγκεκριμένης χώρας», δηλώνει ο συγγραφέας της μελέτης, επικεφαλής μακροοικονομικών της PwC, κ. John Hawksworth. «Ο Δαβίδ μπορεί μερικές φορές να νικήσει τον Γολιάθ στην αρένα των Ολυμπιακών Αγώνων, αν και υπερδυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα και η Ρωσία εξακολουθούν να κυριαρχούν στην κορυφή της κατάταξης των μεταλλίων.»
Αξίζει να αναφέρουμε μερικά ενδιαφέροντα συμπεράσματα από το μοντέλο της PwC:
Καθώς η Κίνα είναι η χώρα που φιλοξενεί τους Ολυμπιακούς και έχει μία πολύ ισχυρή οικονομία από το 2004, ο στόχος των 88 μεταλλίων είναι πολύ υψηλότερος, σύμφωνα με το μοντέλο της PwC, από το σύνολο των μεταλλίων που κέρδισε στους Ολυμπιακούς της Αθήνας (63) ή του Σίδνεϊ (59). Στην πραγματικότητα, με βάση το συγκεκριμένο μοντέλο, προβλέπεται ότι η Κίνα μπορεί να βρίσκεται λίγο πιο μπροστά από τις Ηνωμένες Πολιτείες (87), αν και η διαφορά αυτή βρίσκεται στα περιθώρια του στατιστικού λάθους. Πρόκειται λοιπόν για σκληρό αγώνα στήθος με στήθος για την κορυφή, που πολύ κοντά αμφίρροπος για να καταλήξουμε σε συμπέρασμα με βάση αυτή την ανάλυση.
Η διοργανώτρια χώρα έχει το σημαντικό «πλεονέκτημα της έδρας». Στην πράξη όμως, παρατηρούνται διαφοροποιήσεις, ανάλογα με το μέγεθος και την αθλητική της κουλτούρα της χώρας. Για παράδειγμα, στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ η Αυστραλία είχε εξαιρετικές επιδόσεις κερδίζοντας 58 μετάλλια (σε σύγκριση με τα 49 στους Ολυμπιακούς της Αθήνας). Αντίθετα, στους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004, η Ελλάδα είχε μόλις 3 μετάλλια παραπάνω από το Σίδνεϊ (16 και 13 αντίστοιχα). Αν μιλάμε όμως για ποσοστά, ο αριθμός των μεταλλίων της Ελλάδας το 2004 αυξήθηκε κατά 20%, ποσοστό που είναι στατιστικά σημαντικό.
Η Ελλάδα αναμένεται να έχει περίπου τον ίδιο αριθμό μεταλλίων (15 το 2008 σε σχέση με τα 16 το 2004).
Η Ρωσία προβλέπεται ότι θα συνεχίσει να έχει υψηλή απόδοση σε σχέση με το μέγεθος της οικονομίας της, καταλαμβάνοντας την 3η θέση (79 μετάλλια), πολύ πιο μπροστά από τη Γερμανία (43) και την Αυστραλία (41) που καταλαμβάνουν την 4η και την 5η θέση αντίστοιχα. Αν λάβουμε όμως υπόψη την παράδοση αυτών των χωρών στους Ολυμπιακούς, υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο και οι τρεις τους να ξεπεράσουν τους προβλεπόμενους, με βάση το μοντέλο, στόχους.
Όσον αφορά στις δύο χώρες που έχουν τους μεγαλύτερους πληθυσμούς στον κόσμο, την Κίνα και την Ινδία, παρατηρούνται δύο διαφορετικά φαινόμενα. Ενώ η Κίνα κέρδισε στους Ολυμπιακούς της Αθήνας
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr