Παραιτήσεις υπουργών, ιστορικά χαμηλά κομμάτων στις εκλογές, δυσαρέσκεια των πολιτών στις δημοσκοπήσεις και συζητήσης για νέο πλαίσιο αντιμετώπισης της διαφθοράς βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Κι όλα αυτά γιατί; Θα περιμένετε κάτι εντυπωσιακό, αλλά θα σας απογοητεύσω.
Η Anniken Huitfeldt αντικαταστάθηκε από υπουργός Εξωτερικών τον περασμένο μήνα αφού παραδέχτηκε ότι ο σύζυγός της κατείχε μετοχές εταιρείας αμυντικών συστημάτων, η οποία είχε συναλλαγές με την κυβέρνηση.
Το Εργατικό Κόμμα κατέρρευσε σε πρόσφατες τοπικές εκλογές εξαιτίας αυτής της υπόθεσης, η οποία άνοιξε όμως κι άλλα μέτωπα.
Η ηγέτης του Συντηρητικού κόμματος της αντιπολίτευσης αντιμετωπίζει ανάλογα προβλήματα, καθώς και ο δικός της σύζυγος είχε μετοχές σε εταιρεία με συναλλαγές στο δημόσιο όταν η ίδια ήταν Πρωθυπουργός. Το γεγονός ότι η αρχή οικονομικού εγκλήματος δεν ερεύνησε την υπόθεση την βαραίνει ακόμα περισσότερο.
Αν και εκ των υστέρων αποδείχθηκε πως ο σύζυγος της Έρνα Σόλνμπεργκ δεν είχε «εσωτερική πληροφόρηση» οι περήφανοι Νορβηγοί ζητούν την παραίτησή της!
Δεν μιλάμε για κρυφές λίστες, μυστικά κονδύλια, σακούλες με λεφτά σε κομματικά γραφεια ή ανιψιούς που περνούν ώρα στο τηλέφωνο. Μιλάμε για... απλά καθημερινά ζητήματα.
Δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, όμως, οι Νορβηγοί και δεν θέλουν να ρισκάρουν τη φήμη τους ως ένα κάστρο σκανδιναβικής διαφάνειας. Αναγκάζουν τους πολιτικούς τους να μην αφήσουν σκιές σε καμία υπόθεση.
Φανταστείτε ότι προκάλεσε αντιδράσεις ακόμα και η απόφαση του πρωθυπουργού να διορίσει τον Γενς Στόλτενμπεργκ επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας. Κι αυτό επειδή λέει είναι φίλος του. Στην τελική ο Στόλτενμπεργκ είναι καταξιωμένος πολιτικός με θητεία στην ηγεσία του ΝΑΤΟ. Τα προσόντα μπορεί να τα έχει, αλλά αφού είναι φίλος του πρωθυπουργού του, ο διορισμός του είναι σημάδι... διαφθοράς.
Οι υποθέσεις σύγκρουσης συμφερόντων σε άλλες χώρες (ονόματα δεν λέμε) μπορεί να είναι καθημερινότητα, αλλά στη Νορβηγία αποτελούν σκάνδαλα και μάλιστα μεγάλου μεγέθους.
Πλέον έχει ανοίξει ο ασκός του αιόλου. Οι υποθέσεις ψειρίζονται σε βάθος και υπάρχουν παραιτήσεις σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας διοίκησης εφόσον διαπιστώνεται σύγκρουση συμφερόντων.
Παράλληλα, προωθούνται αυστηρότεροι κανόνες, με τους κατόχους αξιωμάτων να υποχρεούνται να πουλήσουν μερίδια, να παγώσουν ιδιοκτησίες ή να ορίσουν διαχειριστές περιουσίας για όσο διάστημα έχουν κυβερνητικά πόστα.
Κι αν τώρα που ολοκληρώσατε την ανάγνωση νιώθετε πως ζείτε σε άλλον πλανήτη, μην ανησυχείτε. Καλά νιώθετε...
