Για να μην παρεξηγηθώ, διευκρινίζω ότι ο ανασχηματισμός ήταν πράγματι απογοητευτικός για πολλούς λόγους: αναφέρω ενδεικτικά μόνο ότι ο Γιάννης Ανδριανός, πρώην δεξί χέρι του «Καταλληλότερου» που έριξε τη χώρα στα βράχια, επανέκαμψε στην κυβέρνηση, ένας ακόμη πρώην συνδικαλιστής του νομικού λόμπι ανέλαβε το υπουργείο δικαιοσύνης και άρα δεν περιμένω καμία ουσιαστική βελτίωση στην ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης, ενώ η κυβέρνηση έχει λιγότερες γυναίκες και από της Σαουδικής Αραβίας. Τέλος, το σχέδιο του κ. Καψή για την ΕΡΤ μου φαίνεται τελείως ηλίθιο: αν είναι να μοριοδοτηθούν οι πρώην υπάλληλοι της ΕΡΤ και άρα να ξαναπροσληφθούν από τον νέο φορέα, τότε γιατί έπρεπε να τους απολύσουμε όλους και να πληρώσουμε έναν σκασμό αποζημιώσεις; Δεν θα μπορούσε απλώς η κυβέρνηση να απολύσει 600 άτομα από τον υφιστάμενο φορέα, δηλαδή την ΕΡΤ; Και τέλος πάντων, αφού το επιχείρημα του κ. Σαμαρά ήταν ότι η ΕΡΤ έπρεπε να κλείσει γιατί είναι ένας διεφθαρμένος οργανισμός στελεχωμένος από «βυσματίες», τότε πως δικαιολογεί ότι θα ξαναπροσλάβει τους ίδιους;
Παρόλα αυτά, υπάρχει ένα θετικό στοιχείο από τον ανασχηματισμό: για πρώτη φορά, σε όλα τα παραγωγικά/οικονομικά υπουργεία έχουν τοποθετηθεί άνθρωποι που πιστεύουν στο Πρόγραμμα. Ο κ. Γεωργιάδης, την αρχαιοπληξία του οποίου θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει κανείς γραφική, είναι παρόλα αυτά πιο μνημονιακός και από τον Πολ Τόμσεν. Έφυγε μάλιστα από το κόμμα του γιατί, αν θυμάστε, διαφώνησε με τις παλινωδίες του κ. Καρατζαφέρη απέναντι στο Μνημόνιο. Με δεδομένο λοιπόν ότι οι δαπάνες του ΕΟΠΥΥ έχουν ξεφύγει, χρειαζόμαστε έναν τέτοιον άνθρωπο στο υπουργείο υγείας.
Επίσης, για τον κ. Μητσοτάκη μπορεί να πει κανείς ό,τι θέλει, αλλά ο άνθρωπος έχει ταχθεί επανειλημμένως κατά της συρρίκνωσης και του εξορθολογισμού του δημοσίου. Ώρα να βάλει λοιπόν «τα λεφτά του εκεί που είναι το στόμα του», όπως λένε και οι Βρετανοί. Σε κάθε περίπτωση, η αβελτηρία του προκατόχου του κ. Μανιτάκη σε όλες τις δράσεις που έχουν να κάνουν με την αξιολόγηση, τον εξορθολογισμό και τη συρρίκνωση του δημοσίου θα είναι ο βασικός λόγος που δεν θα πάρουμε τη δόση, αν δεν την πάρουμε.
Επίσης, δεν ξέρω αν ο κ. Χρυσοχοΐδης διάβασε τελικά το Μνημόνιο, αλλά η τοποθέτησή του στο Μεταφορών ήταν θετική εξέλιξη. Ο κ. Χατζηδάκης, επίσης ευρωπαϊστής, δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα με το τεράστιο χαρτοφυλάκιό του και ο νέος υπουργός έχει δώσει δείγματα αποτελεσματικότητας στο παρελθόν.
Και τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι οι «ιέρακες» Βρούτσης, Στουρνάρας, Χατζηδάκης, παραμένουν στα υπουργεία τους (ο τελευταίος με πιο διαχειρίσιμες πλέον αρμοδιότητες).
Τα παραπάνω βέβαια δεν σημαίνουν ότι οι υπουργοί της νέας κυβέρνησης είναι «αστέρια», ούτε ότι δεν έχουν εκπεφρασμένες διαφωνίες με την Τρόικα, που δυσκολεύουν το έργο της αξιολόγησης. Ωστόσο, παρά τις διαφωνίες τους, φαίνεται ότι πιστεύουν στην ανάγκη δημοσιονομικής προσαρμογής και στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Επί χρόνια, είχαμε υπουργούς - να θυμίσω το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα της Λούκας Κατσέλη – οι οποίοι καλούνταν να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα στο οποίο δεν πίστευαν. Γιατί λοιπόν θα έπρεπε να πιστέψουν σε αυτό οι πολίτες; Η υλοποίηση του Μνημονίου από τη σημερινή κυβέρνηση είναι η τελευταία μας ευκαιρία. Αν αποτύχει και αυτή, δεν θα υπάρξει άλλη....