Προσδοκίες δημιουργούνται και από την ταχύτητα με την οποία κινείται η κυβέρνηση καταθέτοντας νομοσχέδια άμεσα τις πρώτες εβδομάδες που ανέλαβε. Θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί αν τα νομοσχέδια αυτά είναι βιαστικά και προχειροφτιαγμένα. Δεν φαίνεται κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής, αλλά σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές τα είχαν ήδη επεξεργαστεί πολύ πρίν τις εκλογές. 

Τέλος προσδοκίες δημιουργεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη και σε διοικητικό και πολιτικό επίπεδο. 

Σε διοικητικό επίπεδο το νέο σχήμα με ελεγκτές της αποτελεσματικότητας των υπουργών αλλά και με κορυφαία διοικητικά στελέχη που ήδη βρίσκονταν  στα υπουργεία από την προηγούμενη κυβέρνηση είναι ένα πολύ θετικό δείγμα οτι δεν έρχεται η νέα κυβέρνηση να «αλώσει» το κράτος με τα κομματικά της στελέχη αλλά οτι προσπαθεί να εξασφαλίσει και να διατηρήσει μια συνέχεια στο κράτος. 

Στην ίδια κατεύθυνση λειτουργεί τόσο η χρησιμοποίηση τεχνοκρατών, όσο και η τοποθέτηση σε κρίσιμα υπουργεία στελεχών άλλων κομμάτων.

Δείχνει έτσι μια διάθεση «οικουμενικότητας» ο Μητσοτάκης, μια πρόθεση να ξεπεράσει τα στενά κομματικά όρια και τους «ημέτερους» και να ανοίξει την κυβέρνηση του σε άξιους από όλους τους χώρους.

Αυτό είναι όχι μόνο εξαιρετικά σπάνιο – ίσως και πρωτοφανές μετεκλογικά – αλλά και πολύ θετικό. Διότι ο Μητσοτάκης δρά κατά του εθνικού διχασμού, κατά του συνδρόμου «δεξιός – αριστερός» το οποίο είναι ασφαλώς ψευδεπίγραφο στην εποχή μας, αλλά δυστυχώς ιδιαιτέρως έντονο σε μεγάλες ομάδες πολιτών. Δεν μπορεί κανείς να πεί οτι αυτή η κυβένρηση είναι μια «δεξιά» κυβέρνηση όταν έχουν υπουργοποιηθεί πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και έχουν χρησιμοποιηθεί στελέχη που είχε αναδείξει η προηγούμενη κυβέρνηση.

Η πολιτική αξιολόγησης λοιπόν όλων των χρησιμοποιούμενων στελεχών αλλά και η πολιτική επιλογής στελεχών από άλλους πολιτικούς σχηματισμούς, είναι μια πολιτική καινοτομία στην Ελλάδα που ασφαλώς δεν σχετίζεται με την αναγκαστική πρακτική της προηγούμενης κυβέρνησης η οποία χρησιμοποίησε στελέχη των ΑΝΕΛ αποκλειστικά και μόνο για να κερδίσει την πολιτική τους στήριξη. 

Ο Μητσοτάκης είναι αυτοδύναμος και δεν χρειάζεται να καλοπιάσει ούτε το ΚΙΝΑΛ, ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ για να κυβερνήσει. Και όμως χρησιμοποιεί στελέχη τους.

Και είναι θετικό επίσης το γεγονός οτι ο Τσίπρας λειτουργεί – μέχρι στιγμής – λογικά και ήπια και ο Τζανακόπουλος δηλώνει πως θα στηρίξει όλα τα μέτρα που ευνοούν τους λιγότερο ισχυρούς οικονομικά.

Αντίθετα με τον ΣΥΡΙΖΑ που δείχνει μια μη αναμενόμενη ωριμότητα στην αντιπολίτευση, η Φώφη Γεννηματά με τις διαγραφές των πρώην Πασόκων που χρησιμοποιούνται από τον Μητσοτάκη, δείχνει κολημμένη στους παλιούς διχασμούς και περιχαρακωμένη στα – πάρα πολύ στενά – όρια του κόμματος της.

Το ζητούμενο όμως σήμερα από τους πολίτες είναι η αποτελεσματικότητα, η πρόοδος και η συναίνεση για το καλό της χώρας. 

Ο Μητσοτάκης ξεκίνησε πολύ καλά σε αυτή την κατεύθυνση, ο Τσίπρας φαίνεται κατ’ αρχήν να ακολουθεί και η Φώφη μοιάζει να κοιτάζει πίσω σε ένα ξεθωριασμένο παρελθόν, εξασφαλίζοντας έτσι μόνο ένα ανύπαρκτο μέλλον.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr