Αυτά είπε ο Πρωθυπουργός  και προκαλεί ερωτήματα. Που τη βλέπει την κανονικότητα σε μια διαλυμένη εκ θεμελιών χώρα σε μια εξαντλημένη κοινωνία, σε μια οικονομία κατεστραμμένη;

Και όταν λέει οτι επιστρέψαμε στην κανονικότητα, ξεχνάει ίσως οτι ο ίδιος και η κυβέρνηση του μας είχαν βγάλει το 2015 από αυτή την κανονικότητα και μας πήρε τέσσερα βασανιστικά και εξαντλητικά χρόνια για να φθάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα, σημείο στο οποίο ούτε καν πλησιάζουμε την προηγούμενη κανονικότητα μας. 

Μιλάει στη συνέχεια ο κ. Τσίπρας για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς. Μα τα κόμματα της Κεντροαριστεράς δεν αποδέχθηκαν την ηγεσία του, δεν την παρέδωσαν στον ΣΥΡΙΖΑ, διαφώνησαν απόλυτα με τις προτάσεις του για προεκλογικές συνεργασίες και τον αντιπολιτεύονται με λύσσα. Μόνος του φαντάζεται ο κ. Τσίπρας οτι είναι ο ηγέτης της Κεντροαριστεράς, η οποία εν προκειμένω είναι ένας αφηρημένος και πολυδιασπασμένος πολιτικός χώρος, δεν υπάρχει καν ώς δομημένη πολιτική οντότητα.

Στη συνέχεια μιλάει για κυβερνώσα Αριστερά. Η Γερμανία και η τρόικα κυβερνάνε τη χώρα όσον αφορά στα οικονομικά και το σύνολο των μεγάλων δυνάμεων όσον αφορά στα γεωπολιτικά. Όλες οι σημαντικές αποφάσεις που πήρε αυτή η κυβέρνηση υπαγορεύτηκαν από το εξωτερικό και ανετέθη στον κ. Τσίπρα να τις υλοποιήσει. Κάποιες τις υλοποίησε, κάποιες όχι. Οι ξένοι εντολείς είναι κανοποιημένοι διότι έγινε κάποια πρόοδος. Και πρόοδος έγινε διότι ο κ. Τσίπρας δεν είχε απέναντι του, στα πεζοδρόμια, τις ορδές των οπαδών του ιδίου του κ. Τσίπρα να εμποδίζουν την εφαρμογή των οδηγιών των ξένων, όπως τις είχαν όλες οι άλλες κυβερνήσεις. Το μόνο «προσόν» του κ. Τσίπρα για τους ξένους εντολείς, είναι οτι αυτός περνάει τα σκληρά μέτρα εξυγίανσης της οικονομίας που δεν μπορούσε να περάσει κανένας άλλος διότι τον εμπόδιζε ο κ. Τσίπρας, ο οποίος φυσικά ... δεν  αντιδρά στον εαυτό του. 

Και αυτός είναι ο μεγαλύτερος συμβιβασμός που έκανε ο κ. Τσίπρας. Συμβιβάστηκε με την εξουσία, συμβιβάστηκε με τα μεγαλεία, συμβιβάστηκε με τις μεγάλες αμοιβές και με την δύναμη που προσφέρει η Πρωθυπουργία.   

Δεν συμβιβάστηκε καθόλου όμως με τις απαιτήσεις και τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας. Δεν συμβιβάστηκε με την αναγκαιότητα των επενδύσεων. Λέει θεωρητικά οτι θέλει να γίνουν επενδύσεις στη χώρα. Όμως για να γίνουν επενδύσεις πρέπει να γίνει πλήθος μεταρρυθμίσεων με τις οποίες ο κ. Τσίπρας και το κόμμα του δεν έχουν συμβιβαστεί καθόλου. Πρέπει να περιορισθεί ο έλεγχος του κράτους στην οικονομία. Ο κ. Τσίπρας και το κόμμα του τον αυξάνουν. Πρέπει να μειωθεί η γραφειοκρατία. Την αυξάνουν. Πρέπει να μειωθούν οι δαπάνες του δημοσίου για να μειωθούν και οι φόροι. Αυξάνουν τις δαπάνες και δηλώνουν ευθαρσώς (Ευκλείδης Τσακαλώτος) οτι οι φόροι δεν πρέπει να μειωθούν.

Πρέπει να αυξηθεί η παραγωγικότητα του δημοσίου και να βελτιωθεί το επίπεδο των υπηρεσιών προς τους πολίτες. Ούτε να σκεφθούν δεν θέλουν για αύξηση της παραγωγικότητας, πολεμάνε την αξιοκρατία, εξωθούν δια του παραδείγματος όλους να μη δουλεύουν και να μην επιδιώκουν την επιτυχία, ισοπεδώνουν τα πάντα προς τα κάτω στο όνομα μιας δήθεν αριστερής φιλοσοφίας περί ισότητας. Όλοι ίσοι στο χαμηλότερο δυνατόν επίπεδο με το κόμμα και τη  νομενκλατούρα του να ευημερούν κυβερνώντας.

Κανέναν αναγκαίο συμβιβασμό δεν έκανε ο κ. Τσίπρας κυβερνώντας. Αντίθετα εφήρμοσε μια εύκολη και καταστροφική φορομπηχτική πολιτική, πράγμα που πάντα η αριστερά πίστευε ώς ορθό, κυνήγησε ανελέητα τους ταξικούς εχθρούς της αριστεράς που είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικροεπιχειρηματίες (θάνατος στον εμποράκο) και διέλυσε τις προοπτικές της οικονομίας, προκαλώντας ταυτόχρονα εκατοντάδες χιλιάδες καταστροφές επαγγελματιών και μικρών επιχειρήσεων.

Δυστυχώς για εμάς – και ίσως και για τον ίδιο – ο κ. Τσίπρας έχει παράξενη αντίληψη περί κανονικότητας και πλήθος ψευδαισθήσεων για την πραγματικότητα αλλά και για τον ρόλο του στη διαμόρφωση της. 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr