Λένε οτι πρόκειται για μια σημαντική μεταρρύθμιση με σημαντικές θετικές επιδράσεις σε πολλές πτυχές της Δικαιοσύνης και της λειτουργίας της. Εκτιμούν οτι υπάρχουν ορισμένες ατέλειες και θεωρούν οτι στη διαδικασία διαβούλευσης αυτές θα διορθωθούν. 

Όμως επί της ουσίας υποστηρίζουν οτι με το νομοσχέδιο αυτό, εκλογικεύονται οι ποινές και διευκολύνεται η λειτουργία της Δικαιοσύνης. 

Για να γίνουν αντιληπτές οι απόψεις τους από το ευρύ αναγνωστικό κοινό φέρνουν ορισμένα πραδείγματα. 

Ο Δικαστής, εξηγούν, ήταν αναγκασμένος, αν θεωρούσε πως πρέπει κάποιος να φυλακιστεί για 5 χρόνια, να του επιβάλει ποινή 10 ή ακόμη και 15 χρόνια. Και αν θεωρούσε οτι στο έγκλημα του αρμόζει φυλάκιση 10ετίας πιθανώς ακόμη και η ποινή των είκοσι ετών, δεν θα αρκούσε. Και αυτό διότι όταν υπήρχε ένα πλήθος μειωτικών για την ποινή δικλείδων, τελικά μια ποινή 6 ετών κατέληγε σε φυλάκιση 18 μηνών. 

Υποστηρίζουν λοιπόν οτι με τους νέους κώδικες ο Δικαστής μπορεί να επιβάλει τη σωστή ποινή χωρίς να γίνεται υπερβολικός και παράλογος. 

Θετική θεωρούν και την κατάργηση της μετατροπής της ποινής σε χρήμα που ίσχυε για ποινές μέχρι 5 χρόνια. 

Όπως θετικά κρίνουν και την κατάργηση της ισόβιας ποινής για οικονομικά εγκλήματα και επισημαίνουν οτι δεν υπάρχει πουθενά στον Δυτικό κόσμο, ενώ αναφέρουν οτι και στη Γερμανία η μέγιστη επιβαλλόμενη ποινή για οικονομικό έγκλημα είναι 6 έως 8 χρόνια. 

Θα μου πείτε, ήταν αναγκασμένος ο δικαστής να ρίξει ισόβια για οικονομικό έγκλημα, όσο μεγάλης αξίας και αν ήταν; Αν σκεφτεί κανείς οτι ήταν αναγκασμένος να ρίξει κατ’ έλάχιστον 10 χρόνια φυλάκιση σε μια γυναίκα που πλαστογράφησε το απολυτήριο του Δημοτικού για να προσληφθεί στο δημόσιο ώς καθαρίστρια, τότε ναι, ήταν αναγκασμένος για μια ζημιά εκατοντάδων εκατομμυριών του δημοσίου να ρίξει ισόβια ώστε ο καταδικασμένος να παραμείνει στη φυλακή για μια δεκαετία τουλάχιστον – όσο και η καθαρίστρια.

Οι νομικοί επίσης επισημαίνουν οτι ενώ μειώνονται οι ανώτατες ποινές για αυτά τα εγκλήματα στα 15 χρόνια, παράλληλα ενεργοποιούνται οι κατώτατες ποινές, των 3 και 5  ετών. Ο καταδικασμένος πλέον θα είναι αναγκασμένος να τις εκτίσει και δεν θα μπορεί να φύγει στον ενάμισυ χρόνο όπως γινόταν μέχρι σήμερα. Ούτε θα μπορεί να τις μετατρέψει σε χρηματική ποινή. 

Οι πολλές λοιπόν υποθέσεις της Δικαιοσύνης καλύπτονται από αυτές τις κατώτατες ποινές. Και αυτό το σύστημα λειτουργεί πολύ περισσότερο αποτρεπτικά για κάποιον ο οποίος αντί να τολμήσει την παρανομία και να κινδυνεύει με 3 χρόνια πραγματική φυλάκιση, την αποφεύγει.

Επισημαίνουν επίσης ώς θετικό γεγονός οτι πολλά κακουργήματα υποβιβάστηκαν σε πλημελήμματα. Και το θεωρούν θετικό επειδή κρίνουν ώς «υποκριτικό» τον χαρακτηρισμό τους ώς κακουργήματα. Και εδώ έχουμε για παράδειγμα την κατασκευή μολότωφ. Ο κατασκευαστής μολότωφ θα παραπεμφθεί για βαρύ πλημμέλλημα, αλλά δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την ίδια ποινή που αντιμετωπίζει αυτός που έριξε τη μολότωφ και έκαψε περιουσίες και ανθρώπους και ο οποίος ασφαλώς θα παραπεμφθεί για κακούργημα. 

Όπως επισημαίνουν οι κορυφαίοι ποινικολόγοι, η αλλαγή αυτή των κωδίκων είναι τελικά μια σημαντική μεταρρύθμιση η οποία ισχυροποιεί το ποινικό σύστημα. Βεβαίως έχει και τις ατέλειες της, οι οποίες όμως ήδη επισημαίνονται και σύμφωνα με τους ίδιους που συμμετέχουν στη διαβούλευση, θα διορθωθούν. 

Όσον αφορά στην οικονομία, η κατάργηση ενός Δρακόντειου νόμου που είχε φτιαχτεί πρίν από εβδομήντα χρόνια υπό άλλες συνθήκες, και η εκλογίκευση των ποινών, μάλλον θα διευκολύνουν την λειτουργία της οικονομίας και εξαιτίας της απαγόρευσης μετατροπής των ποινών σε χρήμα, τελικά θα περιορίσουν τις οικονομικές υποθέσεις που φτάνουν στα ποινικά δικαστήρια και χρονίζουν. 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr