Η κυβέρνηση έχει καταφύγει στην παλιά “καλή” συνταγή των παροχών για εξαγορά ψήφων, μόνο που σήμερα η συνταγή αυτή δε μοιάζει καθόλου καλή. Έχει κόστος για όλους ανεξαιρέτως, διότι όταν κάποιος παίρνει ένα “βοήθημα” κάποια ψίχουλα που μοιράζει η κυβέρνηση εδώ κι εκεί, οι αγορές φροντίζουν να χάνουν όλοι οι άλλοι. 

Αυτό συμβαίνει όταν πέφτει το Χρηματιστήριο, όταν ακριβαίνει το κόστος δανεισμού της χώρας από την αύξηση των επιτοκίων των ομολόγων μας, όταν οι τράπεζες πιέζονται ασφυκτικά να προχωρήσουν σε πλειστηριασμούς ακινήτων και σε ρευστοποίηση στοιχείων των επιχειρήσεων. Ειδικά το τελευταίο το οποίο αναμένεται να συμβεί τους επόμενους μήνες θα οδηγήσει σε κλείσιμο πολλές ακόμη επιχειρήσεις και σε εκατοντάδες ή και χιλιάδες νέους ανέργους. 

Η έξοδος στις αγορές την οποία η κυβέρνηση επεδίωξε για να δικαιολογήσει το αρχικό αφήγημα της περί σκισίματος των Μνημονίων, αποδεικνύεται από τον πρώτο κιόλας μήνα ατόπημα - όπως αναμενόταν. 

Κάποιοι υποστηρίζουν οτι φταίει η κακή κατάσταση των τραπεζών. Πράγματι οι τράπεζες έχουν προβλήματα, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τέτοιο ξεπούλημα των μετοχών τους, ούτε το γενικευμένο ξεπούλημα που βλέπουμε σήμερα σε όλες τις μετοχές. 

Οι αγορές δεν ξεπουλάνε τις τραπεζικές μετοχές μόνο, ξεπουλάνε τους ελληνικούς τίτλους συνολικά. Ακόμη και τις μετοχές των πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων και των πιο αναπτυσσόμενων. Ξεπουλάνε και τα ελληνικά ομόλογα, αρνούνται να δανείσουν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ( ακούγεται οτι ζήτησαν επιτόκια πάνω από 12% για να δανείσουν ελληνική τράπεζα) και διαμορφώνουν ένα γενικότερο κλίμα κατάρρευσης. Έτσι γίνεται συνήθως πρίν “κλείσει η στρόφιγγα” της χρηματοδότησης. Εδώ τώρα, γίνεται πρίν καν ανοίξει. Και προκαλεί ακόμη περισσότερο εντύπωση το γεγονός οτι όλη αυτή η πίεση ασκείται τη στιγμή που ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, γυρίζει τον κόσμο για να πείσει τους ξένους να μη φοβούνται τις ελληνικές επενδύσεις. Είναι τραγικό το γεγονός οτι μετά από κάθε συνάντηση του Τσακαλώτου με ξένους επενδυτές έρχεται ένα νέο τσουνάμι πωλήσεων.

Είναι φώς φανάρι πλέον πως ότι και αν νομίζουν οι Έλληνες, πολιτικοί και πολίτες, οι αγορές έχουν άλλη άποψη. 

Δε βλέπουν ότι πέτυχε η προσπάθεια εξυγίανσης της οικονομίας, δε βλέπουν προοπτικές ανάπττυξης, δε βλέπουν προοπτικές κερδών. Βλέπουν αντίθετα πως όσοι τόλμησαν και επένδυσαν μέσα στην κρίση έχασαν τα χρήματα τους. Βλέπουν ακόμη οτι ενώ εκείνοι επένδυσαν στις ελληνικές τράπεζες και κάλυψαν τις αυξήσεις κεφαλαίου που έγιναν, τώρα δεν έχουν σε ποιόν να πουλήσουν τις μετοχές. Οι Έλληνες δεν αγοράζουν και άλλοι ξένοι δεν υπάρχουν. Ελλείψει αγοραστών οι μετοχές καταρρέουν. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να διακρατήσουν τις μετοχές τους εφόσον οι τράπεζες δεν βγάζουν κέρδη και δεν είναι εύκολο να βγάλουν στο μέλλον αφού δεν χρηματοδοτούν την οικονομία. Παράλληλα, οι υπόλοιπες ελληνικές επιχειρήσεις, ακριβώς για τον ίδιο λόγο, επειδή δεν έχουν χρηματοδότηση, δεν μπορούν να ελπίζουν σε ανάπτυξη. Επιπλέον έχουν να αντιμετώπισουν ένα αδηφάγο κράτος που στραγγίζει με τους φόρους όποια ρευστότητα εμφανιστεί στην αγορά, μια γραφειοκρατία που εμποδίζει την επιχειρηματικότητα και ταλαιπωρεί τους πολίτες, μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το ασφαλιστικό, δημόσιες υπηρεσίες διαλυμένες, πλήρη ανομία παντού, γενικώς ανικανότητα διοίκησης.

Υπό αυτές τις συνθήκες οι αγορές δείχνουν πως αποφάσισαν ήδη οτι δεν θα μας δανείσουν, οι επενδυτές που υποτίθεται έκαναν ουρά για να επενδύσουν στο ελληνικό Ελντοράντο παραμένουν σταθερά αδιάφοροι και όλοι περιμένουν να δούν τι θα γίνει στην Ελλάδα προεκλογικά. Περιμένουν παραμένοντας εκτός των συνόρων και δεν πρόκειται να τα διαβούν αν δεν δούν κάποια σημαντική πρόοδο. 

Η κυβέρνηση όμως βρίσκεται σε μια πολωτική λαικιστική προεκλογική περίοδο. Δεν πρόκειται να προωθήσει από τώρα και μέχρι τις εκλογές τίποτα, ιδίως τις προσδοκόμενες από τις αγορές μεταρρυθμίσεις, ούτε τις αποκρατικοποιήσεις. 

Υπό αυτές τις συνθήκες της κυβερνητικής ακινησίας ο χρόνος των εκλογών αρχίζει να γίνεται πιεστικός. 

Ακόμη η κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί την κατάσταση. Αντιλαμβάνεται οτι οι αγορές επιτίθενται, αλλά δεν καταλαβαίνει γιατί. Θεωρούσε πως η έξοδος στις αγορές με τις ευχές των εταίρων θα της έδινε περιθώριο χρόνου και έδαφος θριαμβολογίας. 

Δεν είχε καταλάβει οτι η Ευρώπη ήθελε να βγούμε στις αγορές για να μας ξεφορτωθεί και κυρίως για να σταματήσει να μας πληρώνει ενόψει Ευρωεκλογών. Κανένας Ευρωπαίος πολιτικός δεν ήθελε να εισπράξει τη δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων του επειδή συνέχιζε επί εννιά χρόνια να χρηματοδοτεί την Ελλάδα με χρήματα από τους προυπολογισμούς των ευρωπαικών χωρών. Και για αυτό μας άφησαν να φύγουμε από το Μνημόνιο που έληγε χωρίς να το ανανεώσουν, για να μη πληρώσουν άλλα λεφτά και μας ευχήθηκαν “καλή πορεία στις αγορές”.

Φυσικά, παρ’ όλη τη δική μας αποχώρηση η Ευρώπη δεν απέφυγε τον έταιρο εταίρο, την Ιταλία η οποία ήρθε να αυξήσει τον κίνδυνο της ευρωπαικής σταθερότητας προστιθέμενη στο άλλο μεγάλο πρόβλημα, του Brexit. 

Η Ευρώπη λοιπόν έχει να αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα και εμείς αυτή τη στιγμή δεν είμαστε η προτεραιότητα της. 

Μας έχει αφήσει ένα μαξιλαράκι για να μη πτωχεύσουμε μέχρι το καλοκαίρι- αν δεν το φάμε νωρίτερα - και μας έχει στείλει στις αγορές να συνεχίσουμε τις “περήφανες δαπραγματεύσεις” που τόσο μας αρέσουν. Μόνο που οι αγορές δεν διαπραγματεύονται. Οι αγορές μας αξιολογούν με μια ματιά και μας τοποθετούν σε ένα επίπεδο ρίσκου (υψηλό) και σε ένα επίπεδο τιμών των μετοχών και των ομολόγων μας (χαμηλό).

Μας βάζουν στη θέση μας με λίγα λόγια, πολύ πιο κάτω από αυτή στην οποία οι Ευρωπαίοι με τα λόγια μας είχαν ανεβάσει για να μας ξεφορτωθούν.

Ξεκινάμε λοιπόν ξανά την κρίση από την αρχή. Για να ξεκινήσουμε όμως με κάποιες ελπίδες χρειάζεται να δείξουμε οτι πήραμε το μάθημα. Αλλά αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Πρέπει να δοκιμαστεί η επόμενη όσο δυνατόν ταχύτερα ώστε να περιοριστεί και το μέγεθος της ζημιάς που θα έχουμε μέχρι τις εκλογές.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr