Η δόση είναι 8,5 δις Ευρώ. Από αυτά, τα 6,9 δις Ευρώ, δεν μπαίνουν καν στη χώρα, περνάνε σε ένα λογαριασμό του δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος και από εκεί φεύγουν απευθείας και ξεπληρώνουν τόκους ομολόγων που κατέχουν οι δανειστές. Έτσι η Ελλάδα αποφεύγει την πτώχευση αφού πληρώνει το χρέος της.

Μένουν λοιπόν ακόμη 1,6 δις Ευρώ τα οποία μπαίνουν στη χώρα προκειμένου το Δημόσιο να πληρώσει αυτά που χρωστάει στους προμηθευτές του και στους πολίτες. Επειδή όμως η κυβέρνηση προτιμάει να κρατάει τα λεφτά και να μη τα δίνει σε αυτούς στους οποίους τα χρωστάει, οι δανειστές έχουν βάλει προυποθέσεις και ελέγχους για να της τα δώσουν. Με βάση το σχετικό έγγραφο του ESM:

- Τα πρώτα 800 εκατ. ευρώ θα εκταμιευθούν τις προσεχείς ημέρες, αν η Ελλάδα αποδείξει ότι έχει μειώσει κατά 80% τις ληξιπρόθεσμες οφειλές με τα αντίστοιχα κεφάλαια της περυσινής δόσης. Θα πρέπει δε να αξιοποιηθούν μέσα σε ένα τρίμηνο τουλάχιστον τα 500 εκατ. ευρώ. Διαφορετικά, ο ESM θα τα πάρει πίσω.

- Για κάθε δύο ευρώ της δόσης που θα αξιοποιούνται για να περιοριστούν τα κρατικά «φέσια» στον ιδιωτικό τομέα, το Δημόσιο θα πρέπει να διαθέτει για τον ίδιο σκοπό ένα ευρώ από ίδιους πόρους. Αρα, με τα πρώτα 800 εκατ. ευρώ της δόσης, θα πρέπει να εξοφληθούν χρέη συνολικού ύψους 1,2 δισ. ευρώ, επιστρατεύοντας και 400 εκατ. ευρώ από τα κρατικά έσοδα.

- Τα υπόλοιπα 800 εκατ. ευρώ θα εκταμιευθούν σε μία ή περισσότερες υποδόσεις μετά την 1η Σεπτεμβρίου και μόνο αν οι θεσμοί χαρακτηρίσουν ικανοποιητική την πορεία μείωσης των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Τα χρήματα θα είναι διαθέσιμα έως τις 31 Οκτωβρίου.

Είναι προφανές οτι οι ξένοι δεν εμπιστεύονται την ελληνική κυβέρνηση πως θα δώσει τα λεφτά στους ιδιώτες στους οποίους τα χρωστάει, αλλά οτι θα τα παρακρατήσει για δικούς της σκοπούς. Και το ερώτημα είναι γιατί η κυβέρνηση εν μέσω τόσο μεγάλης ύφεσης αποφέυγει να εξοφλήσει τους πολίτες και προτιμά να κρατήσει τα χρήματα. Η απάντηση είναι οτι θέλει να κάνει άλλου είδους, προεκλογική διαχείριση. Προτιμά να χρησιμοποιήσιε τα χρήματα αυτά για να εξαγοράζει ψήφους με προσλήψεις ημέτερων και «δωράκια». Και υπάρχει και ένας δεύτερος λόγος. Ότι με τα χρήματα αυτά νοιώθει οτι έχει περιθώρια χρόνου  να παριστάνει πως «διαπραγματεύεται» με τους εταίρους.

Η «διαπραγμάτευση» ή για την ακρίβεια η δήθεν διαπραγμάτευση, είναι το βασικό επικοινωνιακό της όπλο. Παριστάνοντας οτι διαπραγματεύεται, δημιουργεί την εντύπωση σε αφελείς ψηφοφόρους οτι προσπαθεί για το καλύτερο. Ενώ λοιπόν υπογράφει πολύ αυστηρότερα μέτρα από αυτά που υπέγραφαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, υποστηρίζει οτι «εμείς τουλάχιστον προσπαθήσαμε, διαπραγματευτήκαμε, δεν παραδοθήκαμε άνευ όρων». Αυτό το επιχείρημα εξυπηρετείται μόνο όταν έχει τη δυνατότητα της ψευτοδιαπραγμάτευσης και για να την έχει χρειάζεται χρόνο αλλά και χρήμα για να πληρώνει όσο καιρό παριστάνει οτι διαπραγματεύεται και για αυτό κρατάει τα χρήματα.

Η οικονομία όμως, οι πολίτες, οι επιχειρήσεις, δεν χρειάζονται την ψευτοδιαπραγμάτευση της κυβέρνησης, χρειάζονται τα χρήματα για να λειτουργήσουν. Και αν η κυβέρνηση πλήρωνε στην ώρα της αυτά που χρώσταγε, τότε το κράτος θα δούλευε σωστότερα και η οικονομία θα ανακουφιζόταν.

Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την οικονομία, ούτε για την καλή λειτουργία του κράτους. Ενδιαφέρεται μόνο για την επικοινωνιακή παραπλάνηση των πολιτών προκειμένου να παραμένει στην εξουσία και να ελπίζει οτι θα επανεκλεγεί. Όμως οι εταίροι, έχουν αντιληφθεί το παιχνίδι αυτό της κυβένρησης και αυτός είναι ο λόγος που δεν της δίνουν τα χρήματα να τα διαχειριστεί όπως νομίζει. Επειδή γνωρίζουν και δεν την εμπιστεύονται πλέον.

Φυσικά εμείς εξευτελιζόμαστε διαρκώς στα μάτια των ξένων, αλλά ούτε αυτό φαίνεται να μας πειράζει, μάλλον το έχουμε συνηθίσει και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό από όλα.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr