ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Δεσμοφύλακες της οικονομίας

02:52 - 23 Φεβ 2011
Δημήτρης Καστριώτης

Γράφει ο Δημήτρης Καστριώτης

Οι νέες δρακόντειες ποινικές διατάξεις για τη φοροδιαφυγή –για την ακρίβεια και για την απλή αδυναμία να πληρώσει κανείς φορολογικές υποχρεώσεις- οδεύουν προς θεσμοθέτηση χωρίς πολλές αντιρρήσεις ούτε σοβαρό διάλογο. Το τελευταίο δεν είναι ασύνηθες στην Ελλάδα, καθώς η υποταγή στις εντυπώσεις και η προσφυγή στην ποινική νομοθεσία ως υποτιθέμενο φάρμακο παντός δεινού έχει οδηγήσει κατά καιρούς σε αρκετά παράδοξα νομοθετήματα, από την ποινική δίωξη για τη μη ύπαρξη τιμοκαταλόγου ανά δύο τραπέζια στα καφενεία (!) μέχρι τις πολυθρύλητες διατάξεις περί βασικού μετόχου..

Η καθ’ εξακολούθηση υπερβολή δεν αναιρεί, όμως, τον κίνδυνο από τα ακραία νομοθετήματα, ιδίως όποτε αυτά, όπως το προ οφθαλμών του κ. Παπακωνσταντίνου, διασπούν τη λογική και τη συνοχή του δικαιικού συστήματος απειλώντας την οικονομική αδυναμία με ποινές εφάμιλλες ανθρωποκτονίας από πρόθεση.

Σε πρόσφατο σημείωμα (https://www.reporter.gr/RSS-Feed-Apotheseos/item/172178-Απέτυχες-Φυλακίζεσαι) είχα θίξει ορισμένες από τις υπερβολικές πτυχές των προτεινομένων διατάξεων, όπως η εξωφρενική σύνδεση της αποπληρωμής του οφειλομένου φόρου με την αναστολή της ποινής ακόμη και σε εμφανείς περιπτώσεις οικονομικής καταστροφής. Το «αναμορφωμένο» νομοσχέδιο κινείται στην ίδια γραμμή ποινικού παραλογισμού, διπλασιάζοντας την ποινή για τις κακουργηματικές περιπτώσεις σε είκοσι χρόνια κάθειρξη (σαν φονιάς, δηλαδή- λες και τα δέκα χρόνια δεν …έφταναν ως απειλή), τάσσοντας στο πλημμεληματικό επίπεδο ελάχιστη ποινή τριών ετών για καθυστέρηση χρεών άνω των 150.000 ευρώ (πράγμα καθόλου σπάνιο σε μεσαίες ή μεγάλες επιχειρήσεις που κλείνουν), προβλέποντας τη χρηματική μετατροπή των μετατρέψιμων ποινών έναντι ποσού πολλαπλάσιου του ισχύοντος για τα λοιπά αδικήματα - και έτερα αναλόγως εμπνευσμένα. Την ίδια ώρα μόλις τον Δεκέμβριο αυξήθηκαν τα όρια ποινικής δίωξης του ΙΚΑ για να αποσυμφορηθούν δικαστήρια και φυλακές.

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών τα αντιπαρέρχεται όλα αυτά με τη μόνιμη επωδό ότι χρειάζεται «εργαλεία» για να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή. Κατά την προσωπική μου άποψη, άλλα είναι τα εργαλεία – η πρόβλεψη λογικών αντικειμενικών κριτηρίων, οι διασταυρώσεις, σε μερικές περιπτώσεις και η μείωση των φορολογικών βαρών, αλλά εν προκειμένω δεν είναι αυτό το κρίσιμο. Κρίσιμο είναι το αν τα κατά τον υπουργό «εργαλεία» είναι εργαλεία αποσάθρωσης του συστήματος –και του αισθήματος- δικαίου, όπως ενδεχομένως τα «εργαλεία» εξυγίανσης της δημόσιας περίθαλψης αποδεικνύονται στην πράξη εργαλεία διάλυσής της κ.ο.κ. Αν προς αποφυγήν της στάσης πληρωμών, οι πολιτικές ηγεσίες ορισμένων υπουργείων δεν βλέπουν καμία άλλη λύση παρά την κατάλυση βασικών κοινωνικών αξιών, θα έπρεπε να αρχίσουν να εξετάζουν τη στάση πληρωμών. Ή την ανάθεση του έργου σε άλλους, περισσότερο …ευφάνταστους, συναδέλφους τους.

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.