Η εκδήλωση της 6ης Νοεμβρίου

Την Δευτέρα 6 Νοεμβρίου με την υποστήριξη του Οικονομικού Forum των Δελφών διοργανώνεται από το ΔΙΚΤΥΟ για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, το Ινστιτούτο Jacques Delors και το περιοδικό Μεταρρύθμιση, μία πανηγυρική εκδήλωση στην οποία θα τιμηθεί ο Κ. Σημίτης. Στην εκδήλωση που θα γίνει στο ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού θα παρευρεθεί η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κα.Κ. Σακελαροπούλου και εξέχουσες προσωπικότητες της ευρωπαϊκής και της εγχώριας πολιτικής, οικονομικής και πνευματικής ζωής.

Ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης την Παρασκευή 3 Νοεμβρίου θα βρίσκεται για επίσημη επίσκεψη στο Πεκίνο όπου θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Κίνας Xi Jinping και τον Πρωθυπουργό της χώρας Li Qiang. Θα είναι μία σύντομη επίσκεψη γιατί όπως δήλωσε ο ίδιος δεν θέλει να λείψει από την χώρα περισσότερες ημέρες από όσες είναι απαραίτητο. Λογικά λοιπόν ο Κ. Μητσοτάκης θα έχει επιστρέψει στην Αθήνα έως την Δευτέρα 6 Νοεμβρίου οπότε εφ’ όσον το επιθυμεί, θα μπορεί να παρευρεθεί στην εκδήλωση για τον Κ. Σημίτη.

Οι νεο-εκσυγχρονιστές 

Μετά τις εκλογές η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός εισήγαγαν και χρησιμοποιούν σε κάθε ευκαιρία και κατά κόρον την έκφραση «πολυδύναμος εκσυγχρονισμός» για να περιγράψουν το ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής. Παράλληλα είναι παγκοίνως γνωστό ότι ένας σημαντικός αριθμός κυβερνητικών στελεχών με κορυφαία παραδείγματα τους Α. Σκέρτσο, Λ. Μενδώνη, Γ. Φλωρίδη, Μ. Χρυσοχοΐδη και Κ. Πιερρακάκη προέρχονται από τις τάξεις του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ. Είναι προφανής η πολιτική στόχευση αυτής της πτυχής της κυβερνητικής πολιτικής. Επιθυμεί τουλάχιστον να διατηρήσει τους δεσμούς που έχει αναπτύξει τόσα χρόνια με τους κεντρώους  ψηφοφόρους που στήριξαν τις κυβερνήσεις του Κ. Σημίτη. Δηλαδή το ευδιάκριτο ιδεολογικά-πολιτικά και εκλογικά κοινωνικά μέγεθος  που στηρίζει τον φιλοδυτικό-ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και συμμετέχει σε όλες εκείνες τις ιδεολογικές, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές διεργασίες  που προωθούν τον αστικό εκσυγχρονισμό της χώρας.

Στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019 αλλά και τις πρόσφατες του Μαΐου και του Ιουνίου 2023 η εκλογική στήριξη του Κ. Μητσοτάκη από την συντριπτική πλειοψηφία αυτής της κατηγορίας ψηφοφόρων ήταν περίπου αυτονόητη. Οι πολίτες που ανήκουν σε αυτό τον χώρο τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του 2015 επειδή τάσσονταν υπέρ της παραμονής της χώρας στην Ε.Ε και στο Δυτικό στρατόπεδο ενώ ταυτόχρονα αποστρέφονταν τις πολιτικές θέσεις και πρακτικές του ΣΥΡΙΖΑ.  κατά συνέπεια στήριξαν περίπου εξαναγκαστικά τον Κ.Μητσοτάκη γιατί ήταν ο μόνος που εγγυόνταν ότι δεν θα επέστρεφε ο Α. Τσίπρας και οι πρακτικές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην εξουσία, δηλαδή δεν θα ξανά-έκλειναν οι τράπεζες και θα ξανά-επιβάλλονταν  capital controls.

Όμως τα πράγματα από το καλοκαίρι αλλάξαν. Οι απανωτές ταπεινωτικές εκλογικές ήττες του Α. Τσίπρα και η αποχώρηση του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχουν εξαλείψει τον φόβο της επανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Η πολιτική ζωή της χώρας επανέρχεται σιγά-σιγά στην κανονικότητα όπου ο Πρωθυπουργός και η  κυβέρνηση θα αρχίσουν και πάλι σιγά-σιγά να κρίνονται με βασικό κριτήριο την γενική κατάσταση και πορεία της χώρας και όχι επειδή αντιμάχονται αποτελεσματικά τον Α. Τσίπρα και είναι ικανότεροι διαχειριστές από αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ.  Και με αυτό το κριτήριο τα πρώτα δείγματα της θητείας της νέο-εκλεγμένης κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη δεν είναι καθόλου καλά.

Τα προβλήματα 

Από που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Ας το αφήσουμε καλύτερα, είναι μία πονεμένη ιστορία. Θα αρκεστούμε στη αγαπημένη ενασχόληση των κυβερνητικών, την μελέτη των δημοσκοπήσεων που δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι Έλληνες ανησυχούν και δυσανασχετούν για την ακρίβεια και την πορεία της οικονομίας. Σίγουρα η ακρίβεια είναι ένα εξατομικευμένο πρόβλημα που πλήττει το κάθε νοικοκυριό ξεχωριστά αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ότι έχει αντανάκλαση και σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην γενική κατάσταση της χώρας. Το επιχείρημα ότι με πρωθυπουργό τον Α. Τσίπρα και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα θα ήταν χειρότερα πείθει κάθε ημέρα όλο και λιγότερους ενώ παράλληλα πληθαίνουν οι πολίτες που αρχίζουν να αποδέχονται ότι για το πρόβλημα της ακρίβειας αποκλειστικός υπεύθυνος είναι η κυβερνητική πολιτική που απλώς παρακολουθεί την ασύδοτη ανατιμητική την κερδοσκοπία. Παραδειγματικά, ενώ οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου (άρα και φυσικού αερίου) παρέμειναν για όλο τον Οκτώβριο και παρά την έκρυθμη κατάσταση στην Μ. Ανατολή περίπου σταθερές οι πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας ανακοίνωσαν για τον Νοέμβριο αυξημένες κατά 10% λιανικές τιμές.

Οι ευρωεκλογές 

Ο Κ. Μητσοτάκης είναι ευφυής άνθρωπος, αντιλαμβάνεται καλύτερα από τον καθένα τα αδιέξοδα της πολιτικής του και τα ανύπαρκτά πλέον περιθώρια αναθεώρησης και δημιουργικής αντίδρασης. Γνωρίζει ότι ακόμα και αν δεν δοκιμασθεί έτι περαιτέρω η γενικότερη κατάσταση της οικονομίας, η πιθανότερη εξέλιξη θα είναι να συνεχισθούν να συσσωρεύονται αρνητικές επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών. Ο τακτικός πολιτικός στόχος της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού δεν μπορεί να είναι άλλος από τον προφανή. Οι λιγότερες δυνατές εκλογικές απώλειες στις προσεχείς Ευρωεκλογές που θα γίνουν τον Ιούνιο 2024. Για να πετύχουν αυτό το στόχο δεν θα διστάσουν να πουν ψέματα και να λαϊκίσουν χειρότερα και από τον grand maître του είδους Π. Πολάκη. 

Παράδειγμα: H υποχρεωτική για την χώρα από τέλος του χρόνου εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας 2167/2021 για την προστασία των δανειοληπτών ονομάσθηκε από την κυβερνητική προπαγάνδα μεταρρύθμιση υπέρ των δανειοληπτών που προωθεί για ψήφιση το Υπουργείο Οικονομίας. Η απόλυτη γύμνια οράματος και πολιτικής.

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι η εκδήλωση για τον Κ. Σημίτη δίνει στον Πρωθυπουργό την εξαιρετική επικοινωνιακή ευκαιρία να ενισχύσει έστω και από την εθιμοτυπική οδό τις σχέσεις του με το εκσυγχρονιστικό κοινωνικό χώρο. Σάμπως έχει κάτι καλύτερο να επιδείξει ο Πρωθυπουργός εκτός από δημόσιες σχέσεις και επιφανειακές πολιτικές αναλύσεις. Γι’ αυτό και σκέπτεται πολύ σοβαρά να παρευρεθεί σε αυτή την εκδήλωση. Το γεγονός ότι και ο Πρωθυπουργός αλλά και αρκετοί από τους υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας που θα τον συνοδεύσουν, αποκαλούσαν την περίοδο 1996-2004 τον Κ. Σημίτη «αρχιερέα της διαπλοκής» μικρή σημασία έχει. Είπαμε και μία κουβέντα παραπάνω … ρε αδερφέ…δεν πειράζει, ας το πάρει το ποτάμι μαζί με την υποστήριξη που δώσαμε άκριτα εκείνη την περίοδο στο τότε Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, που μάζευε υπογραφές στις εκκλησίες και απαιτούσε από την κυβέρνηση Κ. Σημίτη δημοψήφισμα για την έγκριση η απόρριψη των νέων ταυτοτήτων. Μα ήταν η επιτομή του σκοταδισμού. Ε, και; Νέοι είμαστε τότε, κάναμε και κάποιες νεανικές απερισκεψίες, μην το κάνουμε τώρα θέμα, δεν χάλασε ο κόσμος. Νερό και αλάτι και περασμένα ξεχασμένα. Πάνω απ’ όλα τα ψηφαλάκια και η νομή της εξουσίας.

Καραμανλής - Σαμαράς

Όμως υπάρχει και ένα βασανιστικό ερώτημα που ταλαιπωρεί τον σχεδιασμό του πρωθυπουργικού επιτελείου. Ποιες θα είναι οι αντιδράσεις των τέως Πρωθυπουργών Κ. Καραμανλή και Α. Σαμαρά, που σίγουρα δεν έχουν καθόλου καλή γνώμη και πολιτική άποψη για τον Κ. Σημίτη και είναι παραπάνω από βέβαιο ότι θα διαφωνήσουν έντονα με αυτή την παρουσία που ουσιαστικά σημαίνει άνευ όρων ιδεολογική και πολιτική παράδοση, αφενός της παραδοσιακής δεξιάς, δηλαδή των καραμανλικών που επανίδρυσαν το κράτος με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα, αφετέρου της πατριωτικής-εθνικιστικής δεξιάς του Α. Σαμαρά που δεν πρόλαβε να σκίσει στο Ζάππειο όλα τα μνημόνια γι’ αυτό και εφάρμοσε μερικά, τα πιο επώδυνα. Θα αντιδράσουν οι βαρόνοι της δεξιάς; και πώς; Ο φόβος φυλάει τα έρμα στο πρωθυπουργικό επιτελείο. Οι εποχές που έρχονται είναι δύσκολες και δεν είμαστε για εσωκομματικές κόντρες.

Τι θα κάνει τελικά ο Κ. Μητσοτάκης; Θα το μάθουμε την Δευτέρα 6 Νοεμβρίου. Απλά εκείνη την ημέρα η εκκλησία εορτάζει τον Άγιο Λεονάρδο που είναι ο προστάτης των πολιτικών κρατουμένων.