Ξεκινώντας πάντως την «κάλυψη» αυτής της περιόδου θέλω να εκφράσω μία απορία, που αφορά κυρίως τον Σύριζα. Πως δηλαδή και γιατί, ενώ ο ίδιος ο Τσίπρας, η φωνή του, η Τσαπανίδου και όλα τα στελέχη του κόμματος, αμφισβητούν σε μόνιμη βάση την αξιοπιστία των δημοσκοπήσεων όσο αυτές στο σύνολό τους «βγάζουν» δεύτερο τον Σύριζα (με διαφορά σήμερα από τη Ν.Δ 5,5 – 6 ποσοστιαίων μονάδων περίπου), την ίδια στιγμή θεωρούν δεδομένο ότι μόνον αυτοί διεκδικούν την εξουσία, ώστε να αξιώνουν τηλεοπτική μονομαχία του αρχηγού τους με τον Μητσοτάκη, ερήμην των αρχηγών των άλλων κομμάτων; Με ποια έννοια δηλαδή οι δημοσκοπήσεις είναι αναξιόπιστες επειδή παρουσιάζουν τον Σύριζα πίσω από τη Ν.Δ., αλλά ταυτόχρονα αξιόπιστες που τον παρουσιάζουν μπροστά από το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης; Ξεχνώ φυσικά ότι σε άλλους καιρούς, ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός, απέρριπτε μετά βδελυγμίας κάθε ιδέα τηλεοπτικής μονομαχίας με τον Μητσοτάκη, τότε που ο τελευταίος διεκδικούσε την εξουσία.

Τα παραπάνω, έτσι για να λέμε. Κατά τα άλλα, βρίσκω ενοχλητική και επικίνδυνη την διάχυτη φιλολογία της πλήρους απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών, που είναι πολύ στη μόδα τόσο στα μήντια, όσο και στο διαδίκτυο. Και για μεν το διαδίκτυο διακηρύσσω την περιφρόνησή μου –αναγνωρίζοντας όμως τον ρόλο που παίζει δυστυχώς στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης στους καιρούς μας -, αλλά από που και ως που όλοι οι ιδιοκτήτες των μήντια και οι δεκάδες ή εκατοντάδες δημοσιογραφίσκοι που μιλούν απαξιωτικά για την πολιτική και τους πολιτικούς είναι καλύτεροί τους; Ποιο αξίωμα λέει ότι υπάρχουν καλοί, μέτριοι και κακοί δικηγόροι, γιατροί, επιχειρηματίες, ταξιτζήδες, δημοσιογράφοι, υδραυλικοί κλπ., αλλά όλοι όσοι ασχολούνται με την πολιτική είναι σκάρτοι, διεφθαρμένοι και ψεύτες, όπως με πλήρη αμετροέπεια ανάμεικτη με βλακεία είναι γενική εικόνα που τείνει να διαμορφωθεί στη χώρα μας;

Και κατ΄ αρχήν, όποιος έχει ελάχιστο μυαλό γνωρίζει ότι η πολιτική είναι παρούσα σε κάθε σχεδόν μορφή και εκδήλωση των ανθρώπινων σχέσεων και της κοινωνικής δραστηριότητας. Ακόμη και μέσα στις στενές οικογένειες «παίζεται» πολιτική. Δεύτερον, όσοι με τόση προθυμία και άπειρη ανοησία απαξιώνουν την πολιτική και τους πολιτικούς στο πλαίσιο του δημοκρατικού πολιτεύματος, ας σκεφτούν τι καλύτερο υπάρχει. Εμείς οι παλιότεροι γνωρίζουμε πολύ καλά το μέγεθος της βλακείας, πέρα από τα περί περιορισμού των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, που χαρακτήριζε τους χουντόστρατους με τα γνωστά καταστρεπτικά αποτελέσματα. Τρίτον, σε μία χώρα με εξαιρετικά εκτεταμένη διαφθορά και άλλη τόση ασυδοσία, η πολιτική τάξη της είναι αντικείμενο των περισσοτέρων ελέγχων σχετικά με το «πόθεν έσχες». Όχι ότι δεν υπάρχουν πολιτικοί που πλουτίζουν από την πολιτική και παραβιάζουν τους κανόνες, αλλά όχι ότι οι υπόλοιποι πολίτες τηρούν νόμους και κανόνες ή συμπεριφέρονται με το «σεις» και με το «σας». Ή όχι; Τέταρτον, ό,τι καλό έχει συμβεί σε αυτόν τον τόπο από τη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα, από πάνω και κυρίως από αιρετούς πρωθυπουργούς και υπουργούς, συχνότατα δε παρά τις αντιδράσεις του πόπολου και μέρους των μήντια.

Στο κάτω, κάτω της γραφής, όταν το 28% του λαού πιστεύει ότι ψεκαζόμαστε, όταν το 62% ψήφισε κάποια στιγμή να φύγουμε ουσιαστικά από το ευρώ και την Ενωμένη Ευρώπη, όταν περί το 8% έφερε στη Βουλή την «Χρυσή Αυγή» και οι μισοί θέλουν να το επαναλάβουν με τους Κασιδιαραίους, όταν ένας Βελόπουλος που πουλάει επιστολές του Ιησού βρίσκει ανταπόκριση, όταν τόσοι πολλοί – με παρότρυνση παπάδων – τάχθηκαν και παραμένουν κατά του εμβολιασμού, όταν η ισοπέδωση προς τα κάτω αποτελεί λαϊκή απαίτηση και η διαφθορά πάσης φύσεως είναι τόσο διαδεδομένη, όταν το οργανωμένο ποδόσφαιρο ξεπερνά κάθε όριο ανυποληψίας, γιατί η πολιτική και οι πολιτικοί της να είναι σε άλλο επίπεδο;

Επομένως, ναι η προεκλογική μάχη θα είναι εξαιρετικά τοξική, όπως σχεδόν πάντα σε αντίστοιχες περιόδους στην Ελλάδα. Ναι, θα ακούσουμε πάρα πολλές «παπαριές» πάλι, αλλά και πότε δεν ακούγαμε, αφού πάντα και τώρα η καθημερινότητα και το γενικότερο περιβάλλον της χώρας ευνοούν την ακατάσχετη «παπαρολογία». Ελάχιστοι λοιπόν δικαιούνται να απαξιώνουν συλλήβδην πολιτικούς και πολιτική!