Τώρα – και λογικά – προσπαθεί να ξαναπάρει τον έλεγχο του «παιχνιδιού» και φαίνεται ότι δεν θα είναι εύκολο. Δεν είναι όμως και αδύνατο.

Τον  τόνο δίνει προφανώς ο Πρωθυπουργός, ο οποίος επιχειρεί να εμφυσήσει μετριοπάθεια και ψυχραιμία, έχει όμως και την αποκλειστική ευθύνη για τις κινήσεις των επόμενων ημερών. Υπό αυτήν την έννοια, ο ανασχηματισμός μάλλον θα έχει μεγαλύτερη σημασία από ό,τι φαινόταν, όπως και άλλου τύπου επιλογές, για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται διάφορα ζητήματα.

Ένα από αυτά είναι η ασφάλεια των σιδηροδρόμων. Με έναν εντυπωσιακά άτσαλο τρόπο έχει γίνει ένα στοιχείο που αμφισβητείται από την ίδια την κυβέρνηση, αφού εμφανίζεται ως ζητούμενο και ως κεντρική επιδίωξη, με ορίζοντα το 2027.

Πρόκειται ξεκάθαρα για λάθος τακτική και για μία παγίδα, την οποία στήνει μόνη η κυβέρνηση στον εαυτό της.

Το ορθό θα ήταν άλλο: Να διαβεβαιώνει για την ασφάλεια και να την διαφυλάσσει. Με τα υπάρχοντα μέσα, που δεν είναι και λίγα.

Αλλά αυτό είναι μάλλον δυσκολότερο, επειδή προϋποθέτει άλλη νοοτροπία…