Τα άκρα πάντα συναντώνται τελικά στο τέλος της γραμμής και αυτό συμβαίνει και με την πολιτική. Οι δυο πολιτικοί που υποστηρίζουν ανεπιφύλακτα το Grexit και θεωρούν οτι είναι η μόνη λύση για την Ελλάδα, είναι ο Σόιμπλε και ο Λαφαζάνης. Προχθές ο Λαφαζάνης επανέλαβε την πάγια θέση του περί Δραχμής λέγοντας οτι ούτως ή άλλως θα πάμε σε εθνικό νόμισμα και υποστήριξε ξανά οτι είναι άλλο να πάμε συντεταγμένα και άλλο άναρχα. Εξήγησε οτι συντεταγμένα είναι να πάρουμε μια γενναία βοήθεια από την Ευρωπαική Ένωση και να κουρέψουμε το χρέος μας. Ακριβώς την ίδια θέση έχει και ο Σόιμπλε. Το είχε εξάλλου προτείνει σε ελληνικές κυβερνήσεις περισσότερο από μια φορές. Συναντήθηκαν λοιπόν δυο άκρα και εκεί που συναντήθηκαν βρήκαν και το τρίτο άκρο που είναι ο Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής ο οποίος επίσης υποστηρίζει την έξοδο από την ΟΝΕ. Όλοι μαζί αυτοί, φαντάζονται ο καθένας για δικούς του λόγους, μια Ελλάδα διαλυμένη, φτωχή και απομονωμένη. Οι δυο Έλληνες διότι υπό αυτές τις συνθήκες θεωρούν οτι θα μπορέσουν να ολοκληρώσουν τα πολιτικά τους σχέδια του ολοκληρωτισμού. Ο Γερμανός για να μας τιμωρήσει. Η ουσία είναι οτι αν εξαιτίας πολιτικών μεθοδεύσεων ή από την απελπισία μας βρεθούμε στη Δραχμή, θα συναντήσουμε έναν εκ των δυο: Λαφαζάνη ή Μιχαλολιάκο.