Συγκεκριμένα στην εναρκτήρια εκδήλωση για τον εορτασμό των 100 χρόνων του Συνδέσμου ο πρόεδρος κ. Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου στάθηκε στα νέα δεδομένα που τίθενται.
“Το νέο αυτό παραγωγικό μοντέλο θα πρέπει ναι χρησιμοποιήσει τις βέλτιστες τεχνολογίες για το περιβάλλον, αλλά ταυτόχρονα να διασφαλίσει και την επαρκή παροχή αγαθών, πέρα από τυχόν γεωπολιτικά παιχνίδια που κάποιοι μπορεί να είναι διατεθειμένοι να παίξουν. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η απειλή εμπορικών αποκλεισμών μεταξύ Ασίας και Δύσης, η ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη, δείχνουν ότι δεν είμαστε με όλους τους λαούς αγαπημένοι φίλοι και ασφαλείς εμπορικοί εταίροι. Μοιραία το βάρος θα πέσει και στις πρώτες ύλες.
Ο εξορυκτικός κλάδος μπορεί, στα πλαίσια των δυνατοτήτων του υπεδάφους μας, να εξασφαλίσει τα απαραίτητα ορυκτά, με δυο προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι ότι η ανταγωνιστικότητά μας, τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων, δεν θα βάλλεται από πολιτικές οι οποίες αποφασίζονται χωρίς κανείς να βλέπει τη συνολική εικόνα. Η δεύτερη είναι ότι οι ηγεσίες θα εξηγήσουν στις κοινωνίες ότι δεν μπορεί να γίνει «ομελέτα χωρίς να σπάσουμε αυγά» “ ανέφερε ο πρόεδρος.
Περιβάλλον
Σε σχέση με τα θέματα διαχείρισης του περιβάλλοντος, ο κ. Γιαζιτζόγλου τόνισε ότι “ο κλάδος μας κατηγορείται ως μέρος του προβλήματος της περιβαλλοντικής καταστροφής. Δυστυχώς ή μάλλον ευτυχώς, αυτό είναι πάρα πολύ μακριά από την αλήθεια. Η στατιστική λέει ότι, είτε μιλάμε για στέρεους, είτε για υγρούς, είτε για αέριους ρύπους, η εξορυκτική δραστηριότητα συνεισφέρει σε παγκόσμια κλίμακα ποσοστά κάτω του 3%. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι λίγο ή αμελητέο. Απαιτώ όμως, να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Είναι γνωστό ότι οι μεταφορές αποτελούν μαζί με την ενέργεια τον κύριο παράγοντα για τους αέριους ρύπους, όπως και ότι η υπερκατανάλωση υλικών αγαθών είναι η κύρια αιτία για τους στερεούς ρύπους. Είναι υποκριτικό να ταξιδεύουμε με το υπερμέγεθες αυτοκίνητό μας το οποίο διαθέτει έναν κινητήρα που ποτέ δεν θα τον αξιοποιήσουμε και από την άλλη να διαμαρτυρόμαστε για ένα σκαπτικό μηχάνημα που είτε μας αρέσει είτε όχι έχει βελτιστοποιηθεί, για λόγους κόστους, πριν τεθεί το θέμα της περιβαλλοντικής επίπτωσης.”
«Η εξορυκτική δραστηριότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργεί με το πιο αυστηρό νομικό πλαίσιο σε ότι αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Δυστυχώς αυτό έχει οδηγήσει τα τελευταία 30 χρόνια σε μείωση της παραγωγής εντός Ευρώπης πάνω από 35%. Ταυτόχρονα, έχουν εκτοξευθεί οι εισαγωγές μας από κάποιες τρίτες χώρες, οι οποίες δεν κρύβουν ότι έχουν πολύ χαλαρότερο πλαίσιο. Ως επιτομή της διαστροφής της Πραγματικότητας, το σταμάτημα της εξορυκτικής δραστηριότητας στην Ευρώπη και η αντικατάσταση των προϊόντων με εισαγόμενα θεωρείται από κάποιους θετική ενέργεια για το περιβάλλον» συμπλήρωσε ο πρόεδρος του ΣΜΕ.
Ενέργεια
Επίσης, , ο κ. Γιαζιτζόγλου στάθηκε στις δυσκολίες της τρέχουσας συγκυρίας και ανέφερε ότι το κόστος ενέργειας προσθέτει 50% στο κόστος παραγωγής γεγονός που καταλήγει να μεταφράζεται σε σοβαρό ανταγωνιστικό μειονέκτημα στις διεθνείς αγορές, κύρια εκτός Ευρώπης, όπου και απευθύνεται η μεταλλευτική βιομηχανία και δεν ισχύουν τα «ενεργειακά δεδομένα» της Ευρώπης.
Την ίδια στιγμή το υφιστάμενο ρυθμιστικό πλαίσιο για αδειοδοτικά και περιβαλλοντικά θέματα διαμορφώνουν ένα «ασφυκτικό» πλαίσιο για την λειτουργία της εξορυκτικής βιομηχανίας σε σημείο που να «παγιδεύουν» τις όποιες προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης και αξιοποίησης των πλούσιων πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.
Όπως αναφέρθηκε και από άλλα στελέχη, ότι το ζήτημα των «αγκυλώσεων» στην αδειοδότηση, ιδιαίτερα ως προς τα περιβαλλοντικά θέματα έχει ευρωπαϊκή διάσταση και από την άποψη αυτή, απαιτείται να υπάρξουν αλλαγές και προσαρμογές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, χωρίς βέβαια, αυτές να σηματοδοτούν απομάκρυνση από τις αρχές προστασίας του περιβάλλοντος, όπως επισημάνθηκε.
Η Ευρώπη αναγνωρίζει την κρισιμότητα των πρώτων υλών και συνολικότερα της εξορυκτικής βιομηχανίας για την επιτυχία του εγχειρήματος της πράσινης μετάβασης, όπως αποτυπώθηκε και στην πρόσφατη πρωτοβουλία που ανακοινώθηκε, ωστόσο χρειάζεται να αντιμετωπιστεί με συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής το γεγονός ότι η παραγωγή στην Ευρώπη κοστίζει πολλαπλάσια της παραγωγής σε άλλα μέρη του κόσμου.
“Τα μέλη μας έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται υπερηφάνεια για την ουσιαστική συνεισφορά του κλάδου στην εθνική οικονομία και μάλιστα σε ιδιαίτερα δύσκολες περιόδους τόνισε” στην εναρκτήρια εκδήλωση για τον εορτασμό των 100 χρόνων του Συνδέσμου ο πρόεδρος κ. Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου.
Όπως τόνισε, οι Ελληνικές εξορυκτικές επιχειρήσεις έχουν ουσιαστική συνδρομή στην κοινωνικό οικονομική ανάπτυξη ολόκληρων περιοχών - με τη δημιουργία δεκάδων χιλιάδων καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας, στην εισροή πολύτιμου συναλλάγματος - σε περιόδους που ήταν ζωτικής σημασίας για τη σταθερότητα της χώρας καθώς επίσης και στην ανάπτυξη τεχνογνωσίας και καινοτομίας.»
Τα ορυκτά είναι παντού γύρω μας και βρίσκονται στην αρχή της αλυσίδας αξίας για τα περισσότερα από τα προϊόντα που χρησιμοποιούμε στη καθημερινότητά μας, ενώ η ενεργειακή μετάβαση, η μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, οι πράσινες και νέες τεχνολογίες είναι όλες δραστηριότητες εντάσεως ζήτησης ορυκτών είπε απο την πλευρά του σε εκδήλωση για ΜΜΕ ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής των 100 Χρόνων κ. Αθανάσιος Κεφάλας.
“Οι μεταλλευτές της χώρας αντιλαμβάνονται νωρίς την ανάγκη συλλογικής δράσης και έτσι στις 28 Μαΐου 1924 πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική Γενική Συνέλευση της «Ενώσεως των εν Ελλάδι Μεταλλουργικών και Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων”, η οποία στις 17 Οκτωβρίου 1952 μετονομάστηκε σε ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ.
Η εξορυκτική βιομηχανία σε αριθμούς
Η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία στην Ελλάδα αντιπροσωπεύει το 3,1% του ΑΕΠ με 70 εκατομμύρια τόνους εμπορεύσιμων προϊόντων σε ετήσια βάση και το 65% του κύκλου εργασιών να αφορά σε εξαγωγές. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, το 4% του ενεργού πληθυσμού της περιφέρειας απασχολείται στην εξορυκτική βιομηχανία, πράγμα που σημαίνει 18.000 άμεσες θέσεις εργασίας και 75.000 έμμεσες θέσεις εργασίας.
Ως προς το ζήτημα της απασχόλησης, ο Πρόεδρος του ΣΜΕ υπογράμμισε ότι ο κλάδος έχει ανάγκη από εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό με εξατομικευμένα skills που θα μπορεί να ανταποκριθεί στη συνθετότητα που χαρακτηρίζει πλέον τα σύγχρονα μέσα παραγωγής. Με δεδομένο ότι δεν προβλέπονται κρίσιμες τεχνολογικές καινοτομίες στην διαδικασία της παραγωγής σε επίπεδο κλάδου, δεν αναμένονται ριζικές μεταβολές στα μεγέθη της απασχόλησης, διατηρώντας ταυτόχρονα, ένα θετικό ρυθμό ανάπτυξης.
Οι βασικές προτάσεις της εξορυκτικής βιομηχανίας
- Επικαιροποίηση της Εθνικής Πολιτικής για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες και σχέδιο εφαρμογής της
- Ολοκλήρωση του Ειδικού Χωροταξικού για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες
- Τροποποίηση – επικαιροποίηση νόμων 4512/2018 και 4014/2011 με στόχο:
Απλοποίηση αδειοδότησης έργων
Μείωση γραφειοκρατίας, εξάλειψη ασαφειών
Εκσυγχρονισμό υπάρχουσας νομοθεσίας
- Εξορυκτική δραστηριότητα και Natura 2020: Υιοθέτηση των ευρωπαϊκών προτύπων και καθοδηγητικών οδηγιών για την αξιοποίηση των ορυκτών πόρων μέσα σε προστατευμένες περιοχές. Μεγάλο μέρος ορυκτών πόρων της χώρας είναι μέσα σε αυτές τις περιοχές.
- Παροχή αναπτυξιακών χρηματοδοτικών εργαλείων για εφαρμογή νέων τεχνολογιών στην έρευνα και αξιοποίηση νέων κοιτασμάτων καθώς και για εκσυγχρονισμό των υπαρχουσών δραστηριοτήτων.
Υψηλής κατάταξης αλυσίδες αξίας
Τα μέλη του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων διατηρούν ενεργή δραστηριότητα στο 10% των κρίσιμων πρώτων υλών και μετάλλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διατηρώντας μοναδικές παραγωγικές αλυσίδες στην ΕΕ και παγκόσμια:
- Βωξίτης: 1ος σε παραγωγή στην Ευρώπη
- Λατερίτης: παραγωγή σιδηρονικελίου 1η στην Ευρώπη και 13η παγκόσμια
- Λευκόλιθος: Παραγωγή καυστικής μαγνησίας 3ησε εξαγωγές την Ευρώπη
- Μπεντονίτης: 1ος σε παραγωγή στην Ευρώπη, 3ος παγκόσμια
- Περλίτης: 1ος σε παραγωγή στην Ευρώπη, 2ος παγκόσμια
- Μεικτά θειούχα μεταλλεύματα
- Κισσήρις: 1η παγκόσμια σε συγκεκριμένο πορώδες
- Μάρμαρο: 3ο σε παραγωγή στην Ευρώπη, 7ο παγκόσμια
- Ατταπουλγίτης: 2ο σε μέγεθος κοίτασμα παγκόσμια
- Χουντίτης – Υδρομαγνησίτης: σπάνιο ορυκτό στη παγκόσμια αγορά
Ταυτόχρονα, η Ελλάδα διαθέτει διαπιστωμένα κοιτάσματα χαλκού, χαλαζία και βιομηχανικών ορυκτών που χρήζουν αξιοποίησης, καθώς και αποτελεσματική θαλάσσια διακίνηση των προϊόντων της λόγω της γεωγραφική θέσης και μορφολογίας της χώρας, με σημαντικές λιμενικές εγκαταστάσεις.
Γιώργος Αλεξάκης
