Ακόμα κανένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει εκφράσει δημόσια την πρόθεσή του να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος. Άλλωστε, πρώτα πρέπει να καθοριστούν οι διαδικασίες που θα ακολουθηθούν.
Πάντως, θεωρείται ότι τα κουκιά είναι μετρημένα, όπως και οι εν δυνάμει υποψήφιοι.
Η νέα γενιά
Το όνομα της Έφης Αχτσιόγλου έχει γραφτεί και προεκλογικά, καθώς υπήρξαν πληροφορίες πως και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας τη θεωρεί ως την καταλληλότερη διάδοχό του. Είναι γυναίκα, μόλις 38 ετών, αλλά έχει ήδη μεγάλη εμπειρία και ως υπουργός, αλλά και μέσα στο κοινοβούλιο. Ακόμα δεν έχει εκφράσει δημόσια διάθεση για να λάβει το χρίσμα, αλλά οι πληροφορίες λένε πως θα το πράξει και αποτελεί πράγματι μια καλή επιλογή.
Ο 46χρονος Αλέξης Χαρίτσης είναι επίσης ένας από τους υποψήφιους για τη θέση του προέδρου. Το όνομά του επίσης ακούστηκε προεκλογικά, αλλά θεωρείται πιο low profile άτομο και δεν είναι καν βέβαιο πως θα θέσει υποψηφιότητα. Προσωπικά εκτιμώ πως δεν είναι έτοιμος για έναν τέτοιο ρόλο.
Ανάλογου προφίλ είναι και ο Νάσος Ηλιόπουλος. Πολύ αγαπητό άτομο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και μέχρι πρότινος εκπρόσωπος Τύπου. Πληροφορίες αναφέρουν πως δέχεται εισηγήσεις να θέσει υποψηφιότητα.
Προεκλογικά προέκυψε και ο Διονύσης Τεμπονέρας, ο οποίος βγήκε μπροστά μετά το απογοητευτικό ποσοστό στις εκλογές του Μαϊου. Φαντάζει ως καλή επιλογή. Έκανε θετική πρώτη εντύπωση με τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις πριν τις εκλογές του Ιουνίου και δεν έχει υποστεί πολιτική φθορά, καθώς δεν ήταν καν βουλευτής.
Η παλιά φρουρά
Από την παλιά φρουρά, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και η Ρένα Δούρου αποτελούν πρόσωπα που εδώ και χρόνια είχαν ρόλο backup και δεν αποκλείεται να βγουν μπροστά τώρα που το κόμμα τους χρειάζεται.
Ο κ. Τσακαλώτος έχει δύναμη μέσα στο κόμμα, ενώ η Ρένα Δούρου ως δυναμική γυναίκα που έχει διατελέσει και Περιφερειάρχης Αττικής θεωρείται ικανή για να αναλάβει τα ηνία του κόμματος.
Το αουτσάιντερ
Τέλος, έντονα ακούστηκε και το όνομα του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, ο οποίος έχει αποχωρήσει μεν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στις πρόσφατες εκλογές αποφάσισε να στηρίξει δημόσια το κόμμα.
Η κίνησή του αυτή θεωρήθηκε από πολλούς ότι μπορεί να τον βάλει δυναμικά στην κούρσα διαδοχής. Είναι σίγουρο πως το πρόσωπό του κάνει... γκελ, αλλά όπως αποδείχθηκε ο ίδιος δεν έχει τέτοιες φιλοδοξίες.
Βλέπουμε πάντως πως επιλογές υπάρχουν. Δεν χρειάζεται να τους πιάνει πανικός εκεί στην Κουμουνδούρου.
Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν υποχρεωμένος να αποχωρήσει, καθώς το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν ένα μήνυμα προς τον ίδιο. Πρόσφερε πολλά στο κόμμα, το έκανε κόμμα εξουσίας. Δύσκολα θα το πετύχαινε κάποιος άλλος και αυτό πρέπει να του πιστωθεί. Πλέον όμως ήταν προφανές πως ο κύκλος του είχε κλείσει. Δεν μπορούσε να γυρίσει το παιχνίδι. Έπραξε λοιπόν ορθά ανοίγοντας δρόμο σε νέα ηγεσία.
Στο πλαίσιο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να λάβει τολμηρές αποφάσεις για να επιβιώσει και να παραμείνει δυνατός στο πολιτικό σκηνικό. Για να το πετύχει χρειάζεται σίγουρα ξεσκαρτάρισμα, ρήξεις και ριζοσπαστικές αποφάσεις.
Μπορεί να μην το έχει ακόμα συνειδητοποιήσει, αλλά στην πραγματικότητα είναι τώρα πιο ελεύθερος...
