Μετά την αποστράτευση του (2007) σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Φιλοσοφία στον Πανεπιστήμιο του Οχάιο και Νομική στο Yale. Γίνεται ευρύτερα γνωστός όταν εκδίδει την προσωπική του αυτοβιογραφία με τίτλο «Hillbilly Elegy” όπου περιγράφει τα δύσκολα νεανικά του χρόνια. Το βιβλίο αποσπά θετικές κριτικές σε εθνικό επίπεδο, αναδεικνύεται από τους New York Times σε best seller και γίνεται ομώνυμη ταινία μεγάλους μήκους από το Netflix. Είναι συνιδρυτής της επενδυτικής εταιρείας Narya Capital.
Elizabeth Warren (22 Ιουνίου 1949). Διακεκριμένη Αμερικανίδα Ακαδημαϊκός και Πολιτικός. Μέλος του Δημοκρατικού κόμματος από το 1996 και Γερουσιαστής της Πολιτείας της Μασαχουσέτης από το 2013. Το 2019 πήρε μέρος στις εσωκομματικές εκλογές των Δημοκρατικών για το προεδρικό χρίσμα που τελικά κέρδισ.ε ο μετέπειτα Πρόεδρος J. Biden. Θεωρείται ηγετικό στέλεχος της προοδευτικής πτέρυγας του Δημοκρατικού κόμματος. Πριν την ενασχόληση της με την πολιτική ως καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Harvard με ειδίκευση του πτωχευτικό δίκαιο πρωταγωνιστεί στην ψήφιση νόμων για την Προστασία του Καταναλωτή και στην ίδρυση του Ομοσπονδιακού Γραφείου Προστασίας Καταναλωτή. Σε εθνικό επίπεδο γίνεται ευρύτερα γνωστή όταν κατά σε την διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης (2007-2009) αναλαμβάνει την Προεδρία της Επιτροπής του Κογκρέσου που επιτηρεί το Πρόγραμμα Ανακούφισης Προβληματικών Κεφαλαίων (δηλαδή των Κεφαλαίων του Προγράμματος Διάσωσης του χρηματοπιστωτικού τομέα).
Την προηγούμενη Τρίτη 23 Απριλίου η Γερουσία των ΗΠΑ έδωσε με ευρεία πλειοψηφία 79-18 την τελική έγκριση στα τέσσερα νομοσχέδια που αφορούσαν την στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία (60,8 δισ. US$), στο Ισραήλ (26,4 δισ. US$) και σε συμμάχους των ΗΠΑ στον Ινδικό και Ειρηνικό Ωκεανό (8,1 δισ. US$) καθώς και αυστηροποίηση των κυρώσεων σε Ρωσικά περιουσιακά στοιχεία και το πρώτο βήμα για την απαγόρευση του Tik-Tok στις ΗΠΑ (Προειδοποιείται η μητρική κινέζικη εταιρεία Byte Dance να πουλήσει την πλατφόρμα Tik-Tok εντός 9 μηνών, διαφορετικά θα απαγορευτεί από τα αμερικανικά καταστήματα εφαρμογών).
Σε αυτή την ψηφοφορία η E. Warren βρέθηκε στην πλευρά της διακομματικής πλειοψηφίας των 79 Γερουσιαστών (49 Δημοκρατικοί και 31 Ρεπουμπλικάνοι) και ο J.D.Vance με την πλευρά της μειοψηφίας (15 Ρεπουμπλικάνοι και 3 Δημοκρατικοί). Δύο πολιτικοί με εκ διαμέτρου αντίθετες κοσμοθεωρίες και θέσεις που μόλις λίγες ημέρες πριν από αυτή την κρίσιμη ψηφοφορία είχαν αφήσει έκπληκτή την αμερικάνικη κοινή γνώμη επειδή βρέθηκαν για πρώτη φορά στο ίδιο στρατόπεδο. Τι είχε συμβεί;
Ο Γερουσιαστής J.D.Vance στα μέσα Απριλίου εισηγήθηκε νομοσχέδιο το οποίο επιδιώκει να προστατεύσει τους Αμερικάνους κατόχους κινέζικων κρατικών ομολόγων που δεν εξοφλήθηκαν μετά την χρεοκοπία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας το 1949. Το νομοσχέδιο ήταν αποτέλεσμα διακομματικής συνεργασίας του J. D. Vance με γερουσιαστές των Δημοκρατικών όπως η E. Warren, η οποία με την συνεισφορά της στην σύνταξη και με την δημόσια στήριξη της στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο επιθυμεί να αναδείξει την διαφθορά της Wall Street αλλά και συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων που στον βωμό της οικονομικής συνεργασίας τους με την Κίνα παραβιάζουν (κατά την Γερουσιαστή της Μασαχουσέτης) συστηματικά την αμερικανική νομοθεσία.
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Το 1949 οι κινέζοι κομμουνιστές νικούν τους εθνικιστές και καταλαμβάνουν την εξουσία. Ιδρύεται η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Η εθνικιστική κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Κίνας καταφεύγει στην Ταιβάν. Η κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας αναγνωρίζεται διεθνώς ως η διάδοχος κινέζικη κυβέρνηση.
Έως το 1912 οι κινέζικες αυτοκρατορικές κυβερνήσεις και από το 1912 έως το 1949 οι κυβερνήσεις της Δημοκρατίας της Κίνας προκειμένου να δανεισθούν εξέδωσαν τεράστιο αριθμό κρατικών ομολόγων με εγγύηση τα φορολογικά έσοδα. Τα χρήματα από αυτά τα δάνεια χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή υποδομών και την χρηματοδότηση της κυβέρνησης.
Οι κομμουνιστές του Μαο αρνήθηκαν να αποπληρώσουν αυτά τα ομόλογα συνολικής αξίας 1 τρισ. US$ που κατείχαν κυρίως Αμερικανοί ομολογιούχοι αλλά και Βρετανοί. Η επιλεκτική χρεοκοπία της Κίνας το 1949.
Οι Κινέζοι κομμουνιστές ακολούθησαν το επαναστατικό παράδειγμα των Μπολσεβίκων που το 1917 αρνήθηκαν να αποπληρώσουν τα κρατικά ομόλογα που είχαν εκδώσει οι τσαρικές κυβερνήσεις και κατείχαν κυρίως Γάλλοι και Βρετανοί ομολογιούχοι. Με μία όμως διαφορά. Οι Σοβιετικοί πιστοί στην Λενινιστική ερμηνεία του Μαρξισμού δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για ελεύθερη πρόσβαση στις δυτικές κεφαλαιαγορές. Συνεπώς δεν υπήρχε κανένα μέσο πίεσης από την πλευρά των Γάλλων και Βρετανών ομολογιούχων ώστε να εξοφληθούν τα τσαρικά ομόλογα. Το 1986 ο τότε ηγέτης της ΕΣΣΔ, ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ δέχτηκε να εξοφληθεί το τσαρικό χρέος προς τους Βρετανούς ομολογιούχους με αντάλλαγμα την πρόσβαση της ΕΣΣΔ στις Βρετανικές κεφαλαιαγορές. Πολιτική που συνέχισε και ο πρώτος Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας ο Μπόρις Γιέλτσιν που δέχτηκε το 1991 να εξοφληθεί το τσαρικό χρέος προς τους Γάλλους ομολογιούχους.
Αντίθετα η Κίνα, ιδιαίτερα μετά την επικράτηση των μεταρρυθμιστών του Ντενγκ Σιαοπινγκ το 1978, ενδιαφέρονταν να έχει πρόσβαση στις δυτικές κεφαλαιαγορές. Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύθηκε η Πρωθυπουργός της Μ.Βρετανίας Μ. Θάτσερ που με άκαμπτη στάση και σκληρές διαπραγματεύσεις πέτυχε το 1987 να εξοφληθούν οι Βρετανοί ομολογιούχοι που είχαν μείνει ανεξόφλητοι μετά την κινέζικη χρεοκοπία του 1949.
Οι ΗΠΑ για πολιτικούς λόγους δεν ακολούθησαν την πολιτική της Μ. Θάτσερ. Παρά τις συνεχείς οχλήσεις, ψηφίσματα και επιστολές διαμαρτυρίας των Αμερικάνων ομολογιούχων που κατείχαν ανεξόφλητα κινέζικα ομόλογα και ζητούσαν από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ να «πιέσουν» την Κίνα ώστε να εξοφλήσει αυτό το χρέος, επέτρεψαν στην Κίνα να έχει πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές των ΗΠΑ και συναίνεσαν στην είσοδο της χώρας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (2000). Για την ιστορία η Κίνα είναι η μοναδική χώρα που ενώ έχει αρνηθεί να εξοφλήσει το χρέος της διατηρεί πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές των ΗΠΑ.
Το προτεινόμενο νομοσχέδιο του J.D. Vance στηρίζεται στο νομικό προηγούμενο και δεδικασμένο της συμφωνίας Μ.Βρετανίας- Κίνας του 1987 βάσει της οποίας εξοφλήθηκε το Κινέζικο χρέος προς του Βρετανούς ομολογιούχους και εισηγείται δαμόκλειες ρυθμίσεις που θα περιορίζουν την πρόσβαση της Κίνας στις αμερικανικές κεφαλαιαγορές για όσο χρόνο οι Κινέζικες κυβερνήσεις δεν εξοφλούν το χρέος προς τους Αμερικάνους ομολογιούχους.
Ο υποστηρικτικός λόγος για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο της E. Warren είναι μία σημαντική θετική παράμετρος για την υπέρ-ψήφιση του. Η διεφθαρμένη Wall Street αλλά και συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα που κερδίζουν από την σινο-αμερικανική οικονομική συνεργασία έχουν τεθεί στο στόχαστρο της E. Warren που τους κατηγορεί ότι με τις γενναιόδωρες χορηγίες τους προς πολιτικούς και των δύο κομμάτων επηρεάζουν υπέρ της «μαλακής» αντιμετώπισης της Κίνας.
Εκκρεμότητα;
Στις ΗΠΑ αυτή την περίοδο ευνοούνται οι πολιτικές που στηρίζονται στην λογική decoupling ήτοι της αποσύνδεσης από την Κίνα κρίσιμων τομέων της αμερικανικής οικονομίας όπως η παραγωγή ημιαγωγών, η αυτοκινητοβιομηχανία, η μεταλλουργία, οι τεχνολογίες 5G κλπ. Σε αυτό το κλίμα ήδη πολλοί γερουσιαστές σε διακομματικό επίπεδο συντάσσονται με το νομοσχέδιο J.D Vance και ζητούν να πληρωθούν τα ομόλογα συνολικής αξίας 1 τρισ. US$ που η Κίνα δεν πλήρωσε στους Αμερικάνους ομολογιούχους μετά την χρεοκοπία του 1949.
Θα προχωρήσει η ψήφιση του νομοσχέδιου J.D .Vance από την Γερουσία η θα παραμείνει σε εκκρεμότητα ως ένα ακόμα μέσο πίεσης εναντίον της Κίνας; Προς το παρόν δεν είναι εύκολη η πρόβλεψη αλλά κανείς πλέον δεν αμφιβάλει ότι το νομοσχέδιο J.D.Vance είναι ένα προϊόν του βαθέως διακομματικού αμερικανικού κράτους, ένα ακόμα επεισόδιο του ακήρυκτου οικονομικού πολέμου μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας.
Μην ξεχνάμε ποτέ ότι στα τέλη Δεκεμβρίου 2023 και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία τα συναλλαγματικά αποθέματα της Κίνας ήταν 3,2 τρισ. US$. Συνεπώς εάν κάποια χρονική στιγμή τεθεί το δίλημμα οι Κινέζοι έχουν τα χρήματα να εξοφλήσουν το χρέος. Όπως και να το δει κανείς, 1 τρισ. US$ είναι πολλά λεφτά, και μην ξεχνάμε ότι στην Άγρια Δύση (Far West) έγιναν πολλά και φοβερά για πολύ λιγότερα χρήματα ακόμα και για Μία Χούφτα Δολάρια.