Όσο εντείνονται τα προβλήματα, τόσο το χάσμα μεγαλώνει, με ότι αυτό συνεπάγεται. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί είναι το γεγονός πως Γαλλία και Γερμανία, έφθασαν να ζητήσουν από τους Ιρλανδούς, να ανεβάσουν τον φόρο των επιχειρήσεων από το 12,5% που είναι σήμερα. Ο λόγος.. θεωρούσαν από καιρό πως το χαμηλό φορολογικό καθεστώς της χώρας αυτής, ήταν «αθέμιτος ανταγωνισμός». Φυσικά αυτή τη φορά δεν τα κατάφεραν, παρότι το αίτημα έπεσε στο τραπέζι, αλλά θεωρείται βέβαιο πως θα το επαναφέρουν, με το πρώτο στραβοπάτημα της Ιρλανδίας, ενώ είναι ενδεικτικό πως αντιμετωπίζουν οι μεγάλοι τους μικρούς.

Την ίδια ώρα, επειδή δεν υπάρχουν νομισματικοί μηχανισμοί, επανέρχονται στο προσκήνιο, πιο έντονα από ποτέ, οι θεωρίες περί εσωτερικών υποτιμήσεων, δηλαδή, κόψιμο μισθών και δαπανών, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Πόσο όμως θα αντέξουν οι μικρές χώρες; Κανείς δεν γνωρίζει. Ιδιαίτερα αν όπως πολλοί φοβούνται πως μετά τις μικρές σειρά έχουν και μεγαλύτερες χώρες όπως η Ισπανία.  Ίσως γι αυτό και κάποιοι κάνουν ακόμη ένα βήμα παραπάνω, βλέποντας πως αργά ή γρήγορα θα δούμε δύο ευρώ. Ένα ακριβό ευρώ ( North Euro ¨η Debtor Euro) και ένα πιο φθηνό ευρώ ( South euro, ή Borrower euro).

Το δυστύχημα είναι πως ένας από τους βασικούς πυλώνες της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, η Ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα, του χρόνου αλλάζει ηγεσία. Αναμφίβολα, ο κ. Τρισσέ, με τα καλά του ή με τις εμμονές του, ήταν μία ισχυρή προσωπικότητα ανεγνωρισμένου κύρους που δεν δίσταζε να έρχεται σε αντιπαράθεση με του χαμηλού βεληνεκούς πολιτικούς, όπως ο Σαρκοζί ή η Μέρκελ ακολουθώντας μία πιο ρεαλιστική γραμμή.

Αλλωστε, είναι ο πρωτεργάτης έμμεσου τυπώματος χρήματος, που δεν είναι άλλο από την διαδικασία αγοράς αζήτητων κρατικών ομολόγων και την αντιπαροχή ισόποσων κεφαλαίων σε «ζεστά» ευρώ. Στην πράξη δηλαδή αντί για ευρώ, τυπώνονταν ομόλογα.

Του χρόνου ο Τρισέ , μετά από επτά χρόνια φεύγει. Το ποιος θα τον διαδεχθεί είναι κρίσιμο. Ο προαλειφόμενος ως διάδοχος του, Axel Webber, έχοντας εξοργίσει αρκετούς, έχει ορκισμένους εχθρούς. Από την άλλη πλευρά, ο εναλλακτικός Mario Draghi, επίσης έχει αντιπάθειες. Κανείς δεν παραβλέπει το γεγονός πως διετέλεσε ανώτατο στέλεχος της Goldman Sachs, μιας τράπεζας που «έπαιξε» πολύ με κρατικά ομόλογα..

Ποιος θα αναλάβει λοιπόν; Παραμένει άγνωστο. Αν όμως αναλάβει κάποιος άχρωμος άγευστος και άοσμος, Λουξεμβουργιανός… τότε πολλά αλλάζουν προς το χειρότερο καθώς θα πρόκειται για μία συμβιβαστική λύση που θα μεταθέσει την λύση του βαθύτατου ευρωπαϊκού προβλήματος στους πολιτικούς, οι οποίοι δυστυχώς από την μέχρι τώρα στάση τους, μάλλον πάνε να διαλύσουν το μαγαζί.