Σύμφωνα με τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας οι αλλαγές αποσκοπούν στην επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης - που είναι απελπιστικά αργή - μέσω της μεταφοράς δικαστικής ύλης από τα Ειρηνοδικεία και τα Πρωτοδικεία στους δικηγόρους και στους συμβολαιογράφους και η μεταφορά δικαστικής ύλης από τα Πρωτοδικεία στα Ειρηνοδικεία.
Συγκεκριμένα, προτείνεται να περάσουν σε δικηγόρους και συμβολαιογράφους οι διαταγές πληρωμής, τα πληρεξούσια, οι εξαλείψεις και προσημειώσεις υποθηκών, όλες οι ένορκες βεβαιώσεις, τα κληρονομητήρια κλπ. Η απόφαση αυτή αποφορτίζει τα πρωτοβάθμια δικαστήρια, κυρίως τους Ειρηνοδίκες.
Καθώς απαλλάσσονται από αυτά οι Ειρηνοδίκες, μπορούν να αναλάβουν νέα πιο σοβαρά καθήκοντα, όπως υποθέσεις για αυξημένα χρηματικά ποσά, μέχρι 50.000 Ευρώ (θα μπορούσε να φτάσει εύκολα και τις 100.000 Ευρώ) και πολλές άλλες υποθέσεις πχ οικογενειακές διαφορές, ώστε να ελαφρυνθεί η πολιτική δικαιοσύνη και να επικεντρωθεί σε εκείνες με σοβαρότερο κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο.
Όλα αυτά κινούνται σύμφωνα με τους δικηγόρους αλλά και τους δικαστές στη σωστή κατεύθυνση και θα συμβάλουν αποφασιστικά στην αποσυμφόρηση των δικαστηρίων και στην ταχύτερη έκδοση των αποφάσεων τους.
Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για την διευκόλυνση των επενδύσεων και των επιχειρηματικών σχεδίων σήμερα, τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους ξένους επενδυτές και φυσικά για όλους τους πολίτες.
Ορισμένοι δικηγόροι επισημαίνουν ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν και άλλα συμπληρωματικά μέτρα που θα περιόριζαν σημαντικά τον φόρτο των δικαστηρίων, όπως πχ η κατάργηση των τελών χαρτοσήμου στις υποθήκες ώστε να επανέλθει η υποθήκη αντί της προσημείωσης στα συμβόλαια των δανείων. Έτσι, σύμφωνα με τους δικηγόρους, θα απαλλάσσονταν τα δικαστήρια από δυο δικαστικές αποφάσεις, την συναινετική προσημείωση και τη διαταγή πληρωμής.
Πολλοί δικηγόροι θεωρούν επίσης ότι είναι αναγκαία η αύξηση του κόστους για τη διενέργεια μιας δίκης ώστε να αποθαρρύνονται οι δικομανείς και να αποφεύγονται επιπόλαιες μηνύσεις και δίκες για ασήμαντη αφορμή. Τέλος ένα επιπλέον μέτρο που θα μείωνε σημαντικά τον φόρτο των δικαστηρίων θα ήταν η αποποινικοποίηση των διοικητικών παραβάσεων και η επιβολή κατευθείαν διοικητικού προστίμου από την αστυνομική αρχή.
Όσον αφορά στην ποιοτική αναβάθμιση της Δικαιοσύνης, κάποιοι δικηγόροι επισημαίνουν την ανάγκη σταδιακής εξειδίκευσης των Δικαστών σε διαφορετικούς τομείς της Δικαιοσύνης (ειδικά στα οικονομικά) ενώ άλλοι ζητούν την επαναφορά στις δίκες ακροατηρίου με μάρτυρες, αντί των δικών με ένορκες καταθέσεις η ακρίβεια των οποίων δεν μπορεί να ελεγχθεί.
Για την ποιοτική αναβάθμιση της Δικαιοσύνης, πολλοί νομικοί υποστηρίζουν ότι πρέπει οι επιτροπές που αξιολογούν τους υποψηφίους για την εισαγωγή στη Σχολή Δικαστών να περιλαμβάνουν εκτός από δικαστές και καθηγητές της Νομικής αλλά και δικηγόρους, ώστε οι εισαγόμενοι να κρίνονται με περισσότερες μορφές κριτηρίων (νομικές γνώσεις και πρακτικότητα).
Σε κάθε περίπτωση, η κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων στις οποίες προσανατολίζεται σύμφωνα με τις γνωστές μέχρι σήμερα πληροφορίες ο κ. Φλωρίδης, είναι θετική και το σημαντικότερο είναι ότι σε αυτή συμφωνούν δικηγόροι, δικαστές και εισαγγελείς.
Οι μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη αποτελούν πρακτικά το πρώτο προαπαιτούμενο από όλους τους διεθνείς οργανισμούς και επισημαίνεται ως επείγουσα αναγκαιότητα και από τους δικηγόρους και από τους εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου.
Όλοι οι άλλοι τομείς του κράτους και των δημοσίων υπηρεσιών, επίσης απαιτούν μεταρρυθμίσεις. Οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία και την Υγεία από τους κ. Κ. Πιερρακάκη και Μ. Χρυσοχοΐδη, για τους οποίους υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες από όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικών προτιμήσεων, είναι αυτές που αφορούν περισσότερο την καθημερινότητα των πολιτών και το μέλλον των νεότερων. Αναγκαίες και επείγουσες όμως είναι και οι παρεμβάσεις στο ρόλο των πολεοδομιών, της αρχαιολογικής υπηρεσίας και γενικότερα στο “φρένο” που βάζουν οι δημόσιες υπηρεσίες και η γραφειοκρατία σε όλα, διότι αν προχωρήσουν, θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της οικονομίας.
Οι μεταρρυθμίσεις πέραν του ότι είναι αναγκαίες για την ανάπτυξη της οικονομίας και τον εκσυγχρονισμό του κράτους, είναι ταυτόχρονα και το ζητούμενο σήμερα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεδομένου ότι αφενός έχουν εξαγγελθεί προεκλογικά, αφετέρου η κυβέρνηση διαθέτει την ισχύ να τις επιβάλει υπό τις σημερινές συνθήκες της Βουλής.