Πρόκειται για μία σαφή προσπάθεια φίμωσης του τύπου με την έννοια ότι δημιουργεί αισθήματα ενοχών σε δημοσιογράφους και μήντια ώστε να μην ασκούν έλεγχο στην εξουσία που αποτελεί και την πεμπτουσία της αποστολής του. Η εκ των υστέρων προσπάθεια του υπεύθυνου τύπου της Ν.Δ. κ. Ελευθερόγλου να διασκεδάσει τις εντυπώσεις λέγοντας ότι ο κ. Ρουσσόπουλος εννοούσε τα ακραία δημοσιεύματα κατά του κ. Βουλγαράκη, δεν διόρθωσε τα πράγματα. Γιατί, μεταξύ άλλων, σε τέτοια ακραία δημοσιεύματα και τηλεοπτικές καταγγελίες βάσισε την αντιπολιτευτική πρακτική της στο παρελθόν η Ν.Δ., αλλά κυρίως γιατί αλίμονο για το δημοκρατικό πολίτευμα αν εν ονόματι της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας περιορισθούν οι ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών. Και μεταξύ άλλων, η ελευθερία του Τύπου είναι ένας από τους πυλώνες του δημοκρατικού πολιτεύματος, γι αυτό και είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπισθεί η ασύδοτη τηλεκρατία, που αποτελεί πραγματικό πρόβλημα για τους θεσμούς και την πληροφόρηση σήμερα στην Ελλάδα… Με λίγα λόγια, ο κ. Ρουσόπουλος μπέρδεψε, ηθελημένα ή άθελα, την άσκηση ελέγχου και την αρνητική δημοσιότητα γύρω από τις πράξεις ή παραλείψεις υπουργών με την υπεύθυνη στάση και τη δεοντολογία που κανονικά πρέπει να επιδεικνύουν τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και εφημερίδες. Ακόμη περισσότερο όμως, μπέρδεψε την άσκηση ελέγχου στην εξουσία από τον τύπο με την τρομοκρατία και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Το πρώτο μπέρδεμα, αυτό της άσκησης ελέγχου και της υπεύθυνης δημοσιογραφίας αποτελεί ένα γόρδιο δεσμό που μπορεί να λυθεί μόνο σταδιακά με την άνοδο του επιπέδου των μήντια και του κοινού. Ακόμη περισσότερο που η πολιτική ηγεσία και ειδικά η κυβερνητική πλευρά δεν έχει δείξει ζήλο ως τώρα για την βελτίωση της ποιότητας. Το δεύτερο μπέρδεμα όμως, αυτό της άσκησης ελέγχου και της αρνητικής δημοσιότητας με την τρομοκρατία, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τη δημοκρατική μας υγεία. Για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας υπάρχουν νόμοι, υπάρχουν μέτρα και υπάρχουν και οι αρμόδιες υπηρεσίες ασφαλείας. Στόχος της τρομοκρατίας δεν είναι μόνον η αφαίρεση ζωών, αλλά και η υποβάθμιση των δημοκρατικών λειτουργιών με τη μέθοδο της προβοκάτσιας. Οι τρομοκράτες λειτουργούν προβοκατόρικα για να περιορισθούν οι ελευθερίες με την προσδοκία ότι κάποια στιγμή θα δυσφορήσει σφόδρα ο πληθυσμός και θα ανατρέψει την καθεστηκυία τάξη. Ε, μέσα σ΄ αυτές τις δημοκρατικές λειτουργίες, που οι τρομοκράτες ελπίζουν ότι θα ανασταλούν λόγω των ενεργειών τους, είναι και το δικαίωμα του τύπου να ασκεί έλεγχο και κριτική στην εξουσία, κε υπουργέ! Αν θέλουμε μάλιστα να το τραβήξουμε παραπέρα, ο κ. Βουλγαράκης δεν έχει καμία ευθύνη για όλα αυτά; Αγγελος Στάγκος